Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 43

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1955, Blaðsíða 43
HATTAR Hann snaraðist að Sveini, þreif í hekkið á honum, kastaði honum upp á fiskstæðuna og reiddi hnefann hátt til höggs. En hann áttaði sig á síðustu stundu, lét hnefann síga, sleppti Sveini, sneri sér aftur að borðinu og hélt áfram að skera hnakkablóðið. Sveinn skreiddist þegjandi niður af stæðunni og hljóp út úr húsinu. Þetta var á útborgunardegi, og um kvöldið brugðum við Eggert út af venju okkar og gáfum hvor sína krón- una til kristniboðs í Kína. Morguninn eftir mætti Onundur til vinnunnar eins og ekkert hefði í skor- izt, og það var ekkert sagt, engum hefndarráðstöfunum beitt, atburður gærdagsins virtist eiga að vera gleymdur, en þegar hinir fóru að setja á sig vettlingana og brigðin, stóðum við Eggert með hendur í vösum og höfðumst ekki að. Eyjólfur stóð fyrir aftan okkur, og við vissum að hann hélt á úrinu og taldi mínúturnar. Við störðum báðir þangað sem Jón bóndi stóð við pökkunarpallinn og var að laga sig til undir daginn, troða nær- skyrtunni niður í víðar vaðmálsbux- urnar og bretta hina allt of víðu peysu sína vel og vandlega upp um mittið; við höfðum ekki augun af hatti hans. Ég var með hjartslátt og sá útundan mér að barkakýlið á Eg^erti gekk upp og niður. Svo öskraði Eyjólfur: „Tíminn!“ Þá loks fórum við Eggert að setja á okkur vettlingana og brigðin, en snerum okkur ósjálfrátt við til hálfs um leið, af ótta við að verða annars barðir í hnakkann. En Eyjólfur var þá að vinda upp úrið með mestu hægð og spekt. Síðan stakk hann því á sig. Sveinn á Sömuskoðun stóð hjá honum og horfði á hann eins og hund- ur sem bíður eftir því að húsbóndinn sigi sér. En honum var ekki sigað. I kaffitímanum þennan morgun var Hnykkurinn í góðu skapi og býsna drjúgur með sig. „Jæja,“ sagði hann, „þarna sjáið þið hvort maður getur ekki staðið sig á móti brútalítetinu, bara ef maður er nógu staffírugur og ákveðinn. Þarna sjáið þið að Eyjólfur er í raun og veru ekki annað en hamphaus og náskata, sem ekkert þorir, bara ef maður lætur hann grilla svolítið í sparitennurnar.“ Jón bóndi hélt uppteknum hætti að sitja einn sér og blanda sér ekki í fé- lagsskap okkar. Þetta skildum við Eggert þannig, að hann vildi fullreyna okkur, áður en hann legði nokkuð til málanna sjálfur, vildi sannfærast um dirfsku okkar og baráttuþrek, áður en hann gengi sjálfur fram á vígvöll- inn til að bjóða okkur forustu sína og hefja lokasóknina. Og sýndist okkur þetta ekki annað en sjálfsögð varúð- arráðstöfun og vottur mikillar stjórn- vizku. Eggert leit alltaf öðru hverju 153
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.