Tímarit Máls og menningar - 01.12.1958, Síða 138

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
ekki orða bundizt um „þessi eilífu bölvuð
kver sem mönnum voru svo dýrmæt að þeir
voru sífellt á höttunum eftir vel verkuðu
bókfelli til að brjóta utan um þau og verja
þau“. I þessari setningu kemur fram eftirsjá
Jóns eftir hverju skinnblaði sem glatazt
hefur, og sú eftirsjá er ekki aðeins af bók-
menntalegum toga, því að „varla er hægt að
ímynda sér það handrit að það fái ekki
bætt við einhverjum drætti í þá mynd sem
vísindin reyna að skapa sér um íslenzka
tungu fyrr á tímum.“ Þetta þykir sumum
kannske mikið sagt, en sá sem lesið hefur
Handritaspjall mun eiga erfiðara um and-
mæli en hinn sem á það ógert.
J. B.
Pálmi Hannesson:
LandiS okkar
Safn útvarpserinda og ritgerða.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs
1957.
Pálmi Hannesson:
Fró óbyggSum
Ferðasögur og landlýsingar.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs
1958.
Vorið 1933 ferðaðist Pálmi rektor með
okkur fimmtubekkingana um eldfjalla-
landið Vestur-Skaftafellssýslu. Þá var
Markarfljót enn óbrúað og margar ár þar
fyrir austan, og í þeirri för var myndin tek-
in, sem fylgir þessari ritfregn. Tveim árum
síðar flutti hann flokk útvarpserinda um
Síðueld og Móðuharðindi. Og nú er Pálmi
kominn undir græna torfu, en erindi hans
og greinar fyrir almenningssjónir í tveim
fallegum bókum.
„Landið okkar“ er að mestu réttnefni.
Auk áðumefndra erinda skal telja nokkur
Pálmi Hannesson.
af mörgum: „Skoðanir erlendra manna á
Islandi fyrr og nú“, erindi um Öskju, um
Jónas Hallgrímsson, Egil Skallagrímsson,
eldgosin á Krakatá og Martinique og loks
„Um lífið, eðli þess og uppruna".
Síðari bókin heitir „Frá óbyggðum" og
fjallar, eins og nafnið ber með sér, um há-
lendi Islands, iirnefni, leiðir, sköpun lands-
ins, útlit þess og áhrif á þann, sem skoðar.
Þar er hver kaflinn öðrum girnilegri til
fróðleiks: Arnarvatnsheiði, Kjölur, Brúar-
öræfi, Landmannaleið og svo mætti áfram
telja. Að lokum eru nokkur dagbókabrot,
misjafnlega mikið unnin, og þeirra síðust
minnisblöð um Hektugos, æsilegasta ævin-
týri, sem íslenzkir náttúrufræðingar hafa
lifað á þessari öld.
„Enginn ætti að ferðast svo um óbyggðir
Islands, að hann hafi ekki kynnt sér áður
undirstöðuatriði jarðfræðinnar, svo að
hann geti notið þeirrar fræðslu, sem landið
sjálft veitir. Þá er líkt og líði steinhöfginn
af landinu og dalir og fjöll gæðist kynlegu
312