Tímarit Máls og menningar - 01.12.1969, Qupperneq 42

Tímarit
KÓR:
KREON:
kór:
KREON:
kór:
kreon:
kór:
Máls og mcnningar
Ég myrti þig, kona! þess kenni ég sárt!
Æ, komið fljótt!
og færið á brott þann sem fremur er dauður
en fjúkandi lauf.
Nú velur þú hið vænsta, snýrð því versta í gott.
Því fyrr, því betur, tekur enda kvalins kvöl.
0, komdu fljótt! leyf mér að líta þig,
mín lausnarstund!
Þú ein skalt vera mér vinur í raun,
mín vöm í neyð.
Ó, láttu mig aldrei sjá annan dag
í austri rísa.
Það ræðst að sínum rökum. Vandi þessa dags
er oss á hendi. Framtíð eflir önnur völd.
I minni bæn var aðeins fólgin öll mín þrá.
Lát af að biðja. Mannleg forlög sveigja seint
til sælla horfs en goðin fengu miðað til.
Leiðið mig burtu, blindan fausk,
böðul sonar og eigin vífs
glapinn á vilja. Hvar get ég nú
gengið með sæmd og 'hugarró ?
Höfuð mitt beygir harmsins farg.
Hvað sem ég snerti, fölnar, deyr.
Hann er leiddur til hallar.
Æðsta vald er að eiga ráð
eigin vilja og hugarfars.
Goðunum enginn gjöri smán!
goldið mim drarnb á skapastund
þungum höggum, svo hárum þul
hlotnist að lokum vizka sönn.
Leikslok.

264