Tímarit Máls og menningar - 01.12.1971, Blaðsíða 124

Tímarit Máls og menningar
1968, 220—239. — „Athugasemdir við stefnuskrá þýzka verkamannaflokksins" eru prent-
aðar í íslenzkri þýðingu í Úrvalsritum þeirra Marx og Engels, Reykjavík 1968, II, 314—
331.
39Sbr. t. d. J. Witt-Hansen: „Nogle kritiske bemærkninger til diskussionen om materi-
alistisk dialektik" í Festskrift til S0ren Holm, Kaupmannahöfn 1971, 53.
40 Milovan Djilas: „On Alienation: Thoughts on a Marxist Myth“ í Encounter, maí
1971, 10 n.
41 Sbr. Times Literary Supplement, 2an júlí 1970, 705.
42 R. C. Tucker: Philosophy and Myth in Kari Marx, Cambridge 1961, 217 n. Sbr.
István Mészáros: Marx’s Theory of Alienation, London 1970, 334—335. — Þess má geta
til viðbótar að Mészáros hendir að mínu viti réttilega nokkurt gaman að þeim veikleika
Tuckers (og furðumargra landa hans) að skilja sáigreiningu mjög hátíðlegum skilningi
og gera sér mikinn mat úr hugtökum hennar (sjá t. d. bók Tuckers, 144—146). Þennan
veikleika tel ég (eins og margir aðrir) sambærilegan við áráttu frumspekinga til lágkúru
og uppskafningar.
43 Erich Fromm: „Problems of Interpreting Marx“ hjá I. L. Horowitz: The New Socio-
logy, New York 1965. Sbr. Joachim Israel: Alienation: frán Marx till modern sociologi,
Stokkhólmi 1971, 418. Má ég nefna að á þessum stað kallar Israel Tucker „framtradande
forskare"?
44 MEGA 1/3, 119.
45 István Mészáros: Marx’s Theory of Alienation, 201—204.
43 MEGA 1/3, 120.
47István Mészáros: Marx’s Theory of Alienation, 195—196.
48 George Lichtheim: Marxism: An Historical and Critical Study, London 1967, 244—
258.
49 Sama rit, 237.
59 Oscar J. Hammen: „Alienation, Communism, and Revolution in the Marx-Engels
BriefwcchseT‘ í Journal of the History of Ideas XXXIII, i, janúar-marz 1972, 82—83.
51 Sbr. J. Witt-Hansen: „Historical Materialism" í La Philosophie Contemporaine:
Chroniques, Flórens 1971, 295—305. Grein þessi er yfirlit um iðkun marxískra félags-
fræða síðasta rúman áratug. Þar kemur fram að margt hefur verið ritað á þeim tíma um
túlkun rita Marx líkt og ritað er um hvert annað stórmenni hugmyndasögunnar, og margt
er þar vitaskuld ágætra fræða, þar á meðal bók Tuckers (sem Witt-Hansen er þó ósam-
mála í höfuðatriðum). Annars eru þar einungis raktar frumspekilegar vangaveltur, þar á
meðal þær sem Witt-Hansen þykist vita að búi að baki hinu prýðilega leikriti Sartres um
Fangana í Altona. Eiginlegrar félagsfræði, að ekki sé minnzt á hagfræði, er þar hvergi
getið. Og raunar blaðamennsku varla heldur.
52 Sjá Karl R. Popper: The Open Society and its Enemies II, 28—35 og 304—307.
314