Tímarit Máls og menningar - 01.05.1988, Side 41

Austrid er rautt
una. Það var ekki talað um annað í bænum og því jafnvel fleygt að
jafn krassandi mál hefði ekki flotið á fjörur bæjarbúa síðan aðfluttu
hjúkrunarkonunni á héraðssjúkrahúsinu var nauðgað.
En strax eftir hádegi var hreinsunardeildin send á vettvang, vegg-
spjöldin tekin niður og dreifibréfin skröpuð burt, og síðdegis skotið
á skyndifundi í bæjarstjórn, einhver hægrisinnuð gribba með gler-
augu tók málið upp og í opinberri yfirlýsingu var þessari misnotkun
barnaskólans „í þágu innfluttra öfgaafla" harðlega mótmælt.
Og næsta dag voru fjölmiðlar komnir í málið.
I landsfjórðungsblaðinu var „óskapnaðinum" líkt við hryðjuverk
og frá fréttaritaranum á staðnum gat að lesa eftirfarandi fyrirsögn
með stórum stöfum á baksíðu Morgunblaðsins: „Kommúnistar
fara með ofstopa um Austurland." Birt var mynd af Kaupfélaginu
en á henni mátti greina þrjú dreifibréf og eitt veggspjald. Annars
staðar í blaðinu hafði „Reið fiskverkunarkona“ haft samband við
Velvakanda.
Við vorum alsælir. Jafnvel fólk í öðrum bæjum og þorpum, já allt
landið vissi um fundinn. Flokkurinn sendi okkur heillaóskaskeyti
og næst þegar við sátum í matsalnum og borðuðum var ritstjóri
Logans í símanum. Ekki veit ég nákvæmlega hvað þeim Sigga fór á
milli en það stóð á endum að sama dag og hinn boðaði fundur
skyldi hefjast kom stór pakki, fullur af glænýjum Logum. Við rifum
hann upp og við okkur blasti forsíðan, já flennistórir stafir sem
mynduðu orðin: „Stéttabaráttan harðnar á Austurlandi."
Þó ekki væri setið á öllum stólunum var síður en svo tómlegt í
salnum. Ég kom strax auga á Níels matsmann og fyrir aftan Jóa á
lyftaranum sat sú af gengilbeinum hótelsins, sem var svo yfir sig
ástfangin af Garðari Hafstað að hún hélt varla vatni, en við hlið
hennar voru tveir ungir sjúkraliðar og þarna var líka bróðir mjólk-
urfræðingsins og gamli sundkennarinn sem einsog alkunna var hafði
tekið þátt í Gúttóslagnum árið 1932 og ekki talað um annað síðan.
Svo stormaði Bjössi í salinn. Hann var í Alafossúlpunni og með
honum þrjár snoppufríðar stelpur og fimm strákar sem allir gengu
með eins hárband og hann. A meðan Flosi talaði um hagkerfið,
hvernig það væri byggt upp og af hverju þyrfti að brjóta það niður,
sátu snoppufríðu stelpurnar og hekluðu litlar litríkar bætur sem þær
af og til mátuðu við snjáð lærin á upplituðum gallabuxunum.
175