Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Page 52

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Page 52
Jóhamar Ljósir punktar allt endanlegt svo óbreytanlegt og falskt allt ógnar hugsun manns Ha ha ha, rúst nýju borgarinnar; tölfræði óútreiknanlegra múrsteina sem skríða eins og rauðar ranapöddur yfir græna húð himinsins sem liggur særður undir uppfylltum búðar- glugga, uppfylltum með mynd af vatnsdropa að renna niður appelsínu. Gotneskt biðskýli í brekkunni fyrir neðan gapir mót staðgengli himinsins sem fuglamir bera uppi á silkiþráðum. Hjarta borgarinnar pumpar gulum, rauðum og grænum bflum út í blóðrás sætabrauðsins. Hafið, alltaf jafn óþolandi, glefsar í steinsteyptan veginn og hrækir spýtnarusli upp á hann. í vegarkantinum vex gras án eftirlits, jafnvel þó þetta sé reyklaust svæði. Ein og ein hræða birtist eins og til að storka yndislega tilgangslausri dagsbirtu bræðralagsins. A fyrrverandi homi mikilvægs tíma drúpir umferðarskilti höfði í sí- nýnýjum nýsúrrealisma hafgolunnar. Skotnu umferðarskiltin innar í sjoppulausu hverfinu horfa eineygð og þríeygð út í bláinn, ónæm fyrir sársauka og nytsemishyggju vega- vinnuvélanna sem hreyfast silalega yfir sviðna jörð. Ekki skal fullyrt hvort nokkur búi á bakvið svört gler vélanna. Allt er eins og það á að vera. Holrúmið á milli gluggalausra íbúðarhúsanna er bleikt og pressar svokallaða íbúa hverfisins niður í duftið eins og á höfði hvers og eins þeirra væri tíukílóa lóð. Svalahandriðin engjast og em búin til úr hraust- legum ánamöðkum. Á einum degi rokkar hitinn frá 23 stiga hita og allt ofan í 27 stiga frost en það þykir eðlilegt á þessum árstíma. Hitabreytingarnar valda hjá mörgum sinfóníustíflu, sem er banvæn. Fólkið er auðvitað allt endumýjað. Enginn er ómissandi. Af því að hitinn í íbúðunum er fyrir neðan frostmark og úti steikjandi hiti, eða öfugt, heldur fólkið til í lyftum, á göngum, stigapöllum, geymslum og neðanjarðarbílastæðum og les vísindaskáldsögur um það þegar jarðarbúar trúðu á heiðarleikann. Um það þegar viljinn var bankahólf sem innihélt ólöglegar þrár, þegar menn töluðu í hálfum setningum 42 TMM 1991:1
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.