Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Blaðsíða 63

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Blaðsíða 63
slá. En það var aðeins yfir sumarið sem veitingar voru bomar fram í garðinum enda varla notalegt að sitja þar meðan vetrarvindamir gnauðuðu á hálfgagnsæju báruplastinu. Upphaf þessarar sögu er snemma sumars þegar nýbúið er að opna garðinn eftir vetrarlokunina. Ég var nýkominn í sumarfrí frá háskólanum, hafði slampast gegnum próf og var nú að slæpast og dró það dag frá degi að fá mér sumarvinnu þótt galtómir vasar krefðust einhverra aðgerða í þá átt. Þess í stað svaf ég fram að hádegi, eyddi deginum í eitt og annað, oftast ráp milli kaffihúsa, en stundum settist ég við skrifborðið og horfði á hvíta pappírsörk. Þannig réttlætti ég hangsið með því að ég væri að yrkja, en sjaldnast kom nokkuð á pappírinn annað en taugaveiklunarlegt krot. Svo leit ég gjarnan inn á Kínverska garðinn um klukkan sex þegar farið var að bera rósavín á borð. Venjulega hitti ég einhvem sem bauð mér í glas. Oftast vom það þeir bræður og vinir mínir, Bjami og Páll Haraldssynir. Þeir vom nýkomnir austan af fjörðum af vertíð, vel fjáðir, kátir og stæltir. Og með drauma. Þeir vom eins og hressandi krydd í vorið og þegar rósavínið bættist við var allt fullkomnað við lækjarkliðinn í kínverska plastblómagarðinum á Skólavörðuholti. Og stundum var boðið upp á tónlist, lifandi tónlist eins og sagt er. Gamall harmónikkuleikari kom stundum og þandi nikkuna eða sjómaður einn sem naut vinsælda fyrir dægurlög sem hann hafði sungið inn á hljómplötur við undirleik fremstu manna í dægurlagaheiminum, hann kom þama stundum og spilaði á rafmagnsorgel. Ég man að hann kom einhverju sinni að borðinu okkar og studdist fram á það og mér varð starsýnt á hendur hans og undraðist hvemig hægt væri að spila á orgel með svona stómm höndum og maðurinn svona dmkkinn. Og stundum kom kunningi minn, Alli Bjöms, sem var kallaður trúbadúr af því að alls staðar var hann mættur með gítarinn þar sem menn skemmtu sér, hann kom annað veifið í Kínverska garðinn og söng Bellman fyrir lítils háttar þóknun, og þá komst vorkvöldið í algleyming. En þeir áttu sér sem sagt draum, bræðumir Bjami og Palli. Það er að segja, Bjami átti sér draum og Palli fékk smám saman hlutdeild í honum. Sumarið áður en þetta var hafði Bjami farið með nokkxum kunningjum sínum norður á Strandir. Þar vom þeir nokkrar vikur í eyðifirði þar sem ekkert var kvikt nema fuglar og refir og fiskurinn í sjónum, þar umvöfðu sóleyjar og blágresi gamlar bæjarrústir og allan tímann var einmunablíða. Þeir höfðu litla trillu og rem til fiskjar og lifðu góðu lífí fjarri þeim borgar- og vertíðarskarkala sem þeir voru vanastir. Allan veturinn, alla vertíðina, var þetta draumur Bjarna. Að kaupa sér trillu og fara norður á Strandir í einhverja eyðibyggð þar sem enn stæði uppi heillegt hús, gera það upp og lifa af sjónum, rækta kartöflur og grænmeti og verka harðfisk og selja í næsta kaupstað fyrir þeim brýnustu þörfum sem ekki fengjust af landi eða sjó. Ekkert púl á dekki eða í TMM 1991:1 53
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.