Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Side 111

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Side 111
* Niðurstaða lesandans er mest á formi spuminga: Hví er Denni búinn að drekka frá sér tvær konur svo lítið barðar, því vitað er, að hann lamdi ekki nema eina tönn út úr þeirri fyrri og þá seinni nánast ekkert? Hví drekkur hann enn sem svampur, þar eð hann er ekki fjallaskáld, sem þarf að drekka sig í hel af veraldarsorg? Með ýlfrandi kaffiþembu og pílur, spyr ég guggna móður hans: — Af hverju ætli Denni drekki svona mikið? Hún hleypir lofti úr nösum. — Það hef ég lengi sagt, segir hún, að hann er góður drengur. Fyrst í stað kunni hann alveg að fara með vín. Það lá ekki sérstaklega vel fyrir honum að fara í skóla, eins og þú veist. En hann var duglegur að vinna. Þá bættist það við, að hann missti vinnuna í hraðfrystistöðinni fimmtán ára. Það varð mikið áfall. Pabbi hans var líka nýlega dáinn. Þeir vom ávallt mjög samrýmdir. Eftir það byrjuðu túramir. Svo var hann ekki vel heppinn með fyrri konuna. Mér fannst, að hún væri alltaf á móti honum, hún ragaðist stöðugt. Sú seinni var reyndar lítið betri. Og það er sjálfsagt óheppni, en hann hefur aldrei á sinni lífsfæddri ævi lent hjá góðum atvinnurekanda. Þeir hafa hreinlega tekið hann fyrir, lagt hann í einelti. Hann þolir það ekki, hann Steinar, þá reiðist hann og fer að drekka. En hann Steinar minn hefur svo sannarlega reynt að sigrast á drykkjunni, hvað eftir annað. Ég held bara að þessir menn á Silungapolli og Vogi, hvað þaðnú heitir, hafi eyðilagt hann. Þeir ásaka hann í sífellu og það þolir Steinar ekki. Þá flýr hann burt og fer að drekka. Og á Landspítalanum hefur hann aldrei komist að, nema svo stuttan tíma. Hefur varla verið farinn að hugsa sinn gang almennilega, þá er hann kominn út aftur. Og þá bíða auðvitað gömlu drykkjufélagamir og draga hann út í ósómann. Það er best fyrir hann að koma héma heim til hennar móður sinnar. Hér fær hann þó að sofa í friði. Hér rekur enginn hann út og dregur ekki heldur til drykkju. Hann er svo illa staddur með peninga blessaður, hann hefur ekki efni á því að leigja sér. En hann er alltaf velkominn til hennar mömmu og það veit hann. Þó að hann hafi mölvað svolítið hjá mér, hann hefur bara verið illa fyrirkallaður. Því að þetta er góður drengur, það hef ég alltaf sagt. Konan fær sér sígarettu og þagnar. Samtalið er orðið nóg. Mikið hefur hún gránað, þessi kona, hugsar sögumaður, sem gleypir restina af kaffiborðinu og hverfur skömmu síðar út um dyrnar. TMM 1991:1 101
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.