Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Page 111

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1991, Page 111
* Niðurstaða lesandans er mest á formi spuminga: Hví er Denni búinn að drekka frá sér tvær konur svo lítið barðar, því vitað er, að hann lamdi ekki nema eina tönn út úr þeirri fyrri og þá seinni nánast ekkert? Hví drekkur hann enn sem svampur, þar eð hann er ekki fjallaskáld, sem þarf að drekka sig í hel af veraldarsorg? Með ýlfrandi kaffiþembu og pílur, spyr ég guggna móður hans: — Af hverju ætli Denni drekki svona mikið? Hún hleypir lofti úr nösum. — Það hef ég lengi sagt, segir hún, að hann er góður drengur. Fyrst í stað kunni hann alveg að fara með vín. Það lá ekki sérstaklega vel fyrir honum að fara í skóla, eins og þú veist. En hann var duglegur að vinna. Þá bættist það við, að hann missti vinnuna í hraðfrystistöðinni fimmtán ára. Það varð mikið áfall. Pabbi hans var líka nýlega dáinn. Þeir vom ávallt mjög samrýmdir. Eftir það byrjuðu túramir. Svo var hann ekki vel heppinn með fyrri konuna. Mér fannst, að hún væri alltaf á móti honum, hún ragaðist stöðugt. Sú seinni var reyndar lítið betri. Og það er sjálfsagt óheppni, en hann hefur aldrei á sinni lífsfæddri ævi lent hjá góðum atvinnurekanda. Þeir hafa hreinlega tekið hann fyrir, lagt hann í einelti. Hann þolir það ekki, hann Steinar, þá reiðist hann og fer að drekka. En hann Steinar minn hefur svo sannarlega reynt að sigrast á drykkjunni, hvað eftir annað. Ég held bara að þessir menn á Silungapolli og Vogi, hvað þaðnú heitir, hafi eyðilagt hann. Þeir ásaka hann í sífellu og það þolir Steinar ekki. Þá flýr hann burt og fer að drekka. Og á Landspítalanum hefur hann aldrei komist að, nema svo stuttan tíma. Hefur varla verið farinn að hugsa sinn gang almennilega, þá er hann kominn út aftur. Og þá bíða auðvitað gömlu drykkjufélagamir og draga hann út í ósómann. Það er best fyrir hann að koma héma heim til hennar móður sinnar. Hér fær hann þó að sofa í friði. Hér rekur enginn hann út og dregur ekki heldur til drykkju. Hann er svo illa staddur með peninga blessaður, hann hefur ekki efni á því að leigja sér. En hann er alltaf velkominn til hennar mömmu og það veit hann. Þó að hann hafi mölvað svolítið hjá mér, hann hefur bara verið illa fyrirkallaður. Því að þetta er góður drengur, það hef ég alltaf sagt. Konan fær sér sígarettu og þagnar. Samtalið er orðið nóg. Mikið hefur hún gránað, þessi kona, hugsar sögumaður, sem gleypir restina af kaffiborðinu og hverfur skömmu síðar út um dyrnar. TMM 1991:1 101
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.