Tímarit Máls og menningar - 01.06.1995, Blaðsíða 59

opfattes og fremstilles, det er en indgribende Omstændighed af stor Vægt
for Forstaaelsen af Tidens Aand. Paa Opfattelsen af det Erotiske kan man
som paa det fineste Maaleredskab spore Styrken, Arten og Varmegraden
af en Tids hele Folelsesliv.
7 Davíð Stefánsson. „Caesar við bókhlöðurústirnar í Alexandríu“. Svartar fjaðrir.
Rvk. 1919. 42. bls.
8 Davíð Stefánsson. „Óráð“. Svartar fjaðrir. Rvk. 1919. 71. bls.
9 Davíð Stefánsson. „Abba-labba-lá“. Svartar fjaðrir. Rvk. 1919. 65. bls.
10 Davíð Stefánsson. „Hjá blámönnum. Ein af sögum Afríku-Kobba“. / byggðum.
Ak. [1933]. 133. bls.
11 Davíð Stefánsson. „Komdu“. Svartar fjaðrir. Rvk. 1919.12.-13. bls.
12 Davíð Stefánsson. „Endurfundir“. Síðustu Ijóð. Rvk. 1966.165.-166. bls.
13 Davíð Stefánsson. „Sumarmál". Svartar fjaðrir. Rvk. 1919.45. bls.
14 Davíð Stefánsson. „Moldin angar—Svartar fjaðrir. Rvk. 1919. 115.-116. bls.
15 Davíð Stefánsson. „Þegar ég varð sextugur". Mœlt mál. [Rvk.] 1963. 124. bls.
16 Davíð Stefánsson. „Bréf til uppskafningsins". Mœlt mál. [Rvk.] 1963.187. bls.
17 „„Hið hefðbundna ljóðform er nú loksins dautt“. Viðtal við Stein Steinarr, skáld“.
Líf og list. Rvk. okt. 1950. 4. bls.
18 Davíð Stefánsson. „Útburðurinn“. Kvœði. [Rvk. 1922]. 20.-21. bls.
19 Davíð Stefánsson. „Rússneskur prestur“. Ný kvœði. Rvk. 1929. 99.-100. bls.
20 Davíð Stefánsson. „Það er best...“. Að norðan. Rvk. 1936. 76. bls.
21 Davíð Stefánsson. ,Á föstudaginn langa“. Kveðjur. Rvk. 1924.46. bls.
22 Davíð Stefánsson. „Með lestinni”. Kvæði. [Rvk. 1922]. 56.-57. bls.
23 Um þessa ferð og skáldskap sprottinn af henni sjá: Sveinn Skorri Höskuldsson.
,yEvintýr í Moskvu“. Tímarit Máls og menningar. Rvk. 1982. 217.-235. og 340.-
357. bls.
24 Davíð Stefánsson. „Kornhlaðan“. /byggðum. Ak. [1933]. 40.-41. bls. Svo sem hér
er prentað var síðasta erindi kvæðisins einnig í 2. útg. af / byggðum, Ak. 1941,30.
bls., en þegar það birtist í Kvœðasafni, III bindi, Ak. 1943, 24. bls., hafði Davíð
breytt því til þessarar gerðar:
Frá þeirri venju víkur enginn né hopar
að vilja meira — ef hlaða hans er full,
og alla vöru, sem keypt var fyrir kopar,
vill kaupandinn aðeins selja fyrir gull.
Sé gróðavon að geyma sinn vetrarforða
unz gaddinn leysir — sveltir hann heila þjóð.
Við hlöðuveggina verða menn hungurmorða.
Vatnið á myllu hans — er blóð.
25 Davíð Stefánsson. „Vökumaður, hvað liður nóttinni?“. / byggðutn. Ak. [1933]. 33.
bls.
26 Davíð Stefánsson. „Útigönguhestur“. Ljóðfrá liðnu sumri. Rvk. [1956]. 111. bls.
27 Þórbergur Þórðarson. Bréf til Láru. [Rvk. 1924]. 177. bls.
28 Steinn Steinarr. „Um skáldskap“. Við opinn glugga. Rvk. 1961. 92. bls.
29 Davíð Stefánsson. „Þegar ég varð sextugur“. Mœlt mál. [Rvk.] 1963.124. bls.
30 Davíð Stefánsson. „Svarti byrðingurinn". Svartarfjaðrir. Rvk. 1919.128.-129.bls.
31 Davíð Stefánsson. „Vagninn svarti“. Síðustu Ijóð. Rvk. 1966. 164. bls.
TMM 1995:2
53