Tímarit Máls og menningar - 01.03.2000, Blaðsíða 83

UPPGJÖR í HÖMRUM
Ungi maðurinn hafði oft sigið í hamrana. En í þetta sinn ákvað hann að fara í
handvað niður að hreiðrinu og sækja eggin. Stúlkan reyndi að fá vin sinn
ofan af þessu með skipunum - ekki bænum. Hún hótaði meðal annars að
mölva valseggin þegar hann kæmi með þau, en allt kom fyrir ekki; ákvörðun
unga mannsins varð ekki hnekkt. Hann fór niður í hamarinn og tókst að ná
eggjunum, og slysalaust komst hann upp á hamarinn á ný enda þótt svimi og
magnleysi hefði sótt á hann um tíma. Þegar hann hafði lagt eggin fyrir fr am-
an stúlkuna reis hún upp:
Jeg horfði á hendina á henni; hún var smá með þjettum vöðvum og sí-
völum úlnlið. - Svo beygði hún sig niður, tók eitt valseggið upp,
studdi annari hendi í hliðina, hallaði sjer aptur og þeytti egginu langt
út í hyl. (69)
Stuttu síðar segir:
Mjer fannst hún allt í einu vera orðin mjer ókunnug. Og jeg greip hálf-
ósjálff átt utan um gamla sOfurhringinn, sem ég bar á litla fingri... Svo
studdi jeg vinstri hendi í síðuna, hallaði mjer aptur og henti hringn-
um út á hylinn ... (69)
Þau voru skilin að skiptum:
... hún gekk frá mjer upp móinn, ein sins liðs, með æskuleikina okkar
beggja að baki og sína eigin vegi fyrir framan sig, sem lágu langt frá
mínum leiðum. (70)
Víkjum nú að Barni náttúrunnar. Hulda, dóttir efnaðs bónda, hefur farið
sínu fram allt frá barnæsku, lifað óhindruð í faðmi náttúrunnar. „Eg er
huldustelpa, og á heima í hólunum hérna inn með ánni“ (14). Hún hafði gef-
ið fátækum bóndasyni undir fótinn en síðan orðið afhuga honum og varð
það til þess að hann stytti sér aldur. Hún kynntist síðan Randveri, auðugum
Vestur-íslendingi. Hann hafði sagt skilið við fyrri lífshætti og meðal annars
orðið kvenhatari vegna þess að kona hans vestra hafði svikið hann. Á ýmsu
gengur um samband Randvers og Huldu. Hann vill hefja búskap og vinna
fyrir sér og sínum í sveita síns andlitis en hún vill njóta frelsis og ferðast um
heiminn. Þessi skoðanamunur verður til þess að Hulda snýr baki við Rand-
veri en hann leggst í óreglu. Annar ríkur maður kynnist henni og er kominn
vel á veg með að ná ástum hennar enda reiðubúinn að uppfýlla þær óskir sem
hún á sér um ferðir til framandi landa. Þau eru á förum úr landi þegar þau
rekast á Randver liggjandi í götunni. Hulda tekur nú til sinna ráða því að hin
sanna ást vitjar hennar á ný. Endirinn er farsæll elskendunum.
TMM 2000:1
www.malogmenning.is
73