Morgunblaðið - 03.01.2015, Síða 63

MINNINGAR 63
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 2015
✝ Stella Finn-bogadóttir
fæddist í Bol-
ungavík 6. ágúst
1934. Hún lést á
Sjúkraskýlinu í
Bolungavík þann
18. desember
2014.
Foreldrar henn-
ar voru Finnbogi
Bernódusson,
fæddur 26. júlí
1892 í Þernuvík, Mjóafirði, lát-
inn 11. nóvember 1980 og
Sesselja Sturludóttir, fædd 14.
september 1893 að Hrauni í
Skálavík, látin 21. janúar
1963. Systkini Stellu voru:
Stúlka, andvana fædd, Sigríð-
ur Ágústína (látin), Ásdís (lát-
in), Álfsól (látin), Valgerður
(látin), Guðrún Kristjana (lát-
in), Bernódus Örn (látinn),
Þórunn Benný, Þórlaug (látin),
Ingibjörg, Þorlákur Þórir (lát-
inn) og Guðrún Helga. Stella
giftist Sveinbirni Stefáni
Sveinbjörnssyni þann 28. ágúst
1954. Foreldrar hans voru
Þeirra börn eru Bernódus,
Guðrún Freyja, Ólafur Haf-
steinn, Sveinbjörg Frigg, Ægir
Gaukur og Johandine María.
b) Kristín f. 11.9. 1994. 3)
Kristín, f. 6.10. 1956, maki
Carlos Torcato. Þeirra börn
eru: a) Íris Björk, f. 17.6.
1974, maki Jóhannes Jónsson,
þeirra börn eru Jón Hjörtur
og Sara Lind. b) Sara Cidalia
f. 3.8. 1984. 4) Ragnheiður
Ásta, f. 29.7. 1958. 5) Finn-
bogi, f. 25.2. 1966, maki Fjóla
Pétursdóttir. Börn Finnboga
af fyrra hjónabandi eru Jón-
björn, Ísak Atli, Matthías og
Stella. 6) Linda, f. 5.2. 1969,
maki Einar Bjarnason. Þeirra
börn eru Sveinbjörn Stefán og
Alma Katrín.
Stella bjó í Bolungavík alla
sína ævi. Hún starfaði í Versl-
un Bjarna Eiríkssonar um ára-
bil, bæði sem ung kona og eins
á seinni árum eftir að yngstu
börnin voru komin á legg.
Stella söng lengi með Kirkju-
kór Bolungavíkur, var virkur
félagi í Slysavarnafélaginu og
var mjög virk í þorrablóts-
nefndum þar sem hún söng,
dansaði og spilaði á gítar.
Stella verður jarðsungin frá
Hólskirkju í Bolungavík í dag,
3. janúar 2014, og hefst at-
höfnin kl. 14.
Kristín Hálfdán-
ardóttir, f. 22.11.
1896, d. 2.1. 1951
og Sveinbjörn
Rögnvaldsson, f.
15.9. 1886, d. 28.3.
1975. Sveinbjörn
lést þann 9.ágúst
2006. Börn Stellu
og Sveinbjörns
eru: 1) Sesselja, f.
11.12. 1953. Börn
Sesselju eru: a)
Laufey Sverrisdóttir, f. 11.11.
1976, maki Hugi Einarsson.
Þeirra börn eru Viktor Freyr
og Óðinn Freyr. Sonur Lauf-
eyjar af fyrra hjónabandi er
Alexander Nökkvi Wallis. b)
Stella Sverrisdóttir, f. 16.7.
1980, maki Örnólfur Bergþórs-
son. Þeirra barn er Hekla Sif
en börn Stellu úr fyrra sam-
bandi eru Gabríel Ómar, Stef-
án Máni og Sesselja. 2) Hálf-
dán, f. 9.2. 1955, maki Sóley
Sævarsdóttir. Börn Hálfdáns
af fyrra hjónabandi eru: a)
Sigurður Kjartan f. 23.9. 1980,
maki Málfríður Þorvaldsdóttir.
Mamma, þú ert elskuleg mamma
mín,
mér finnst gott að koma til þín.
En mamma,
áðan dreymdi mig draum um þig,
en datt þá fram úr og það truflaði
mig.
Þessar línur úr ljóði eftir 12.
september vekja góðar minning-
ar um móður mína sem var fal-
leg og yndisleg manneskja bæði
að innan sem utan. Hvenær sem
var sólarhrings var hægt að
leita til mömmu, sama hver um-
leitunarefnin voru. Allt frá því
að spyrja einfaldra spurning um
fæðingardaga einhverra í fjöl-
skyldunni, mataruppskriftir upp
í að leysa erfiðari mál sem
tengdust lífsgöngunni. Þegar lit-
ið er til baka rifjast upp margar
ljúfar minningar um móður
mína Stellu Finnbogadóttur frá
Bolungavík. Hún var alin upp á
alþýðuheimili á mölunum í Bol-
ungavík. Á uppeldisheimilinu
voru börnin níu sem komust til
fullorðinsára, en alls voru systk-
inin 11. Uppeldið miðaði að því
að vera sjálfum sér nógur, vera
ekki upp á aðra komin. Má
segja að mamma hafi lifað eftir
því alla ævi, ekki skulda nein-
um, eiga fyrir því sem vantaði
til heimilisins. Mamma naut sín
alltaf best innan veggja heim-
ilisins við að sinna stórfjölskyld-
unni, enda í mörg horn að líta
með sex börn sem þurfti að
fæða og klæða. Alltaf var tryggt
að nógur matur væri á borðum
og var viðkvæði hennar: „Hvað
er þetta? Ætlið þið ekki að
borða meira? Svona reynið að fá
ykkur meira, þið hafið bara gott
af því.“
Mamma var mjög nýjunga-
gjörn í matargerð með framandi
réttum frá ýmsum löndum og er
indverskur réttur sem er kall-
aður „Tjá tjá“ mjög í uppáhaldi
í fjölskyldunni. Mamma spilaði
alla tíð á gítar og fylgdi gítarinn
henni nánast allt til dauðadags.
Því tónlistin já og dansinn voru
eitt af því sem ekki gleymdist
þrátt fyrir glímuna við heilabil-
un síðustu æviárin. Hún sýndi
það og sannaði á áttræðisafmæli
sínu fyrr á árinu að tónlistin var
henni ekki töpuð þar sem hún
sat í sófanum á sjúkraskýlinu í
Bolungarvík og spilaði og söng
sem aldrei fyrr. Mamma og
pabbi höfðu alla tíð mikla
ánægju af því að fara á dansi-
böll og voru, án þess að gera lít-
ið úr öðrum, eitt glæsilegasta
danspar sem sveif um gólfin
þegar dansinn dunaði. Mamma
var alla tíð mjög ákveðin kona
og var vinur vinna sinna, bón-
góð og reyndist öllum þeim sem
til hennar leituðu einstaklega
vel. Hún var alla tíð sjálfri sér
samkvæm og lagði það alltaf
fyrir okkur börnin að vera
hreinskiptin og heiðarleg í sam-
skiptum við samferðafólk okkar.
Aftur reikar hugurinn til æsku-
áranna með mömmu og pabba í
útilegum og óteljandi berjaferð-
um inn í Seyðisfjörð og Hest-
fjörð. Ferðalag með þeim til
Ítalíu var algjörlega ógleyman-
legt en þar kynntist ég alveg
nýrri hlið á foreldrum mínum og
sérstaklega mömmu. Já, hún
mamma var einstök kona allt
fram í andlátið, vissi alltaf hvað
hún vildi og vissi að hverju
stefndi. Brottörin úr þessu jarð-
lífi átti ekki að verða okkur
börnunum meira íþyngjandi en
verða vildi á lokadegi. Allt hafði
verið skipulagt í þaula eins og
handskrifað blað sem hún eft-
irlét okkur með leiðbeiningum
um útför hennar bar með sér.
Nú er komið að kveðjustund,
elskulega mamma mín. Ég veit
að þú munt fá hlýjar móttökur á
nýjum stað. Ég veit að pabbi
tekur á móti þér með nýpússaða
dansskóna tilbúinn að stíga með
þér dans á nýjum grundum um
alla eilífð. Loksins verðið þið
sameinuð á ný. Yfir því mun ég
gleðjast.
Þinn elskandi sonur,
Finnbogi Sveinbjörnsson.
Margs er að minnast, margs
er hér að sakna. Mikil kona,
stór persónuleiki hefur kvatt
okkur.
Elsku mamma, ég sit hér og
horfi á svo fallega mynd af ykk-
ur pabba. Ást ykkar var falleg
og ég veit að þú saknaðir hans
hvern dag eftir að hann kvaddi.
Það er huggun að vita af ykkur
loksins saman aftur í Sumar-
landinu. Ég geymi minningarn-
ar sem gull í hjartanu, ykkur
pabba að dansa saman, dillandi
hláturinn þinn, mjúku hendurn-
ar, þig að syngja og spila á gít-
arinn og ykkur að stússast sam-
an í fallega garðinum. Það lék
allt í höndunum á þér, hvort
sem það var að prjóna, hekla
eða sauma og eftir þig liggja
ótal listaverk.
Ég veit að þú þoldir ekki lof-
ræður og langlokur svo ég kveð
þig hér með litlu ljóði:
Mér tregt er um orð til að þakka þér,
hvað þú hefur alla tíð verið mér.
Í munann fram myndir streyma.
Hver einasta minning er björt og blíð,
og bros þitt mun fylgja mér alla tíð,
unz hittumst við aftur heima.
(Hugrún)
Mamma, ég elska þig alltaf,
Guð geymi þig, þín dóttir,
Linda.
Stella
Finnbogadóttir
✝ Jón Ólafssonfæddist á Fjöll-
um í Kelduhverfi
1. janúar 1925.
Hann lést á Skóg-
arbrekku, hjúkr-
unardeild Sjúkra-
hússins á Húsavík,
23. desember 2014.
Foreldrar hans
voru Friðný Sig-
urbjörg Sigurjóns-
dóttir, f. 31. ágúst
1898, húsmóðir, og Ólafur
Jónsson, f. 21. nóvember 1881,
bóndi á Fjöllum. Jón var fjórði
í röð sex systkina. Þau eru
Héðinn, f. 14. janúar 1918,
óskírður, f. 17. júní 1919, Ragn-
heiður, f. 23. ágúst 1920, Jó-
hanna, f. 4. febrúar 1927, og
Anna Guðný, f. 5. desember
1930. Jóhanna lifir ein systkini
sín.
Jón kvæntist 18. ágúst 1956
Jófríði Margréti
Vigfúsdóttur, f. 28.
október 1929, frá
Siglufirði. Börnin
eru fimm. Sigurjón
Matthíasson (sonur
Jófríðar Mar-
grétar), f. 9. októ-
ber 1951, Anna
Lára, f. 3. janúar
1957, Bryndís
Alda, f. 14. júlí
1959, Ólafur f. 9.
júní 1961, Rósa Ragnheiður f.
1. apríl 1964. Sigrún Sif, dóttir
Rósu, ólst upp á Fjöllum til 12
ára aldurs. Afabörnin eru 15
og langafabörnin eru 17.
Jón átti alla tíð heima á
Fjöllum og var þar bóndi með-
an heilsa og þrek leyfði.
Útförin fer fram frá Garðs-
kirkju í Kelduhverfi í dag, 3.
janúar 2015, og hefst athöfnin
kl. 14.
Fjallabóndi og fóstri minn er
fallinn frá. Þegar fregnin barst
kom hún mér á óvart. Trúlega
vegna þess að fjarlægðin gerir
Fjöllin blá og mennina meiri.
Átti að vera einn af þessum ei-
lífðarmönnum, þó næstum kom-
inn á hundraðasta aldursárið,
sem þykir nú ansi góð ending
af vinnulúnum bónda af hans
kynslóð að vera.
Okkar leiðir lágu fyrst sam-
an þegar ég var lítil stúlka, þar
sem móðir mín og Fríða voru
æskuvinkonur. Okkur boðið í
Fjöll og til eru skemmtilegar
myndir fá þeim tíma. Þegar
tognaði úr mér, komin á skóla-
aldur, var mér boðið að dvelja á
Fjöllum í einhverjar vikur í
nokkur sumur. Þar fékk ég að
upplifa sveitalífið sem borgar-
ungi og þar reyndust þau
Fjallahjón mér, þessum dekur-
heimalningi, hinir bestu fóstur-
foreldrar. Þótt ég byggi við
mikið ástríki heima þá held ég
að það hafi blundað í mér svo-
lítil sveitakona sem fékk að
blómstra undir ástfóstri þeirra
hjóna, sem ég kann svo vel að
meta enn í dag.
Mætti með mína linmæltu
reykvísku, var fljót að skipta í
gúmmískó, gefa hænunum,
læra að herða fisk, smala, rétta
nagla í fjárhúsunum og veiða
lontur í bæjarlæknum, ásamt
ýmsu fleiru. Sigurjón kominn
með unglingaveikina og tónlist-
in honum í blóð borin, svo hann
steig fótstigið orgelið af inn-
lifun á kvöldin og vel æfður
barnakórinn söng Bítlalög eins
og:“ She loves you ye, ye, ye“.
Við Anna Lára á kafi í dýrum
og útiverkum, Alda besta að-
stoð mömmu sinnar við bakstur
og matargerð, svo að til væru
margar sortir af bakkelsi ef
gesti bæri að garði. Óli og Rósa
bara pínukríli sem nutu þess
fyrst að drullumalla en dugðu
svo í snatt og snúninga síðar.
Já, þetta var góður tími og allt-
af sól í heiði. Lærdómur um líf-
ið og tilveruna og að bjarga
sér.
Árin liðu og við vorum í góðu
sambandi. Áttum sjaldan leið
hjá en eitt árið komum við
óvænt og Fríða skutlaði laxi í
ofninn en eitthvað var hún að
malla í pottunum? Laxinn
næstum tilbúinn, þegar Geiri
þorði að spyrja: „Ertu nokkuð
að sjóða lappir?“ Já, lítið varð
um laxinn en Fríðu leist bara
vel á sveitalubbann minn. Þau
voru samt jafnundrandi og ég,
þegar við fluttum í sveitina
fögru og báru þvílíka umhyggju
fyrir okkur að við vorum leyst
út með matargjöfum í hverri
heimsókn. Ég get aldrei full-
launað þeim hjónum þá góðu
reynslu sem þau gáfu mér og
til þess var heldur aldrei ætlast
heldur einungis þakkað.
Jón unni landinu sínu, vakt-
aði það vel, hugði að áttum,
veðri og vindum, hélt dagbók
um veðurfar og fleira fróðlegt,
sem án efa inniheldur söguleg-
ar upplýsingar. Á Fjöllum vildi
hann vera. En veturnir urðu sí-
fellt erfiðari og þau Fríða fluttu
á Hvamm, sem hefur verið
þeim skjól síðustu árin.
Já, það að er fagurt á Fjöll-
um, sama í hvaða átt þú horfir.
Í fórum mínum á ég fallega
mynd, þar sem ég sé Jón bónda
fyrir mér á hraðferð um Vest-
urtúnið á sínum flotta Fergu-
son. Sú mynd yljar mér um
hjartarætur og þar er hann í
essinu sínu. Einlægar samúðar-
kveðjur til ykkar allra.
Helga, Ásgeir, Alda, Þor-
steinn og fjölskylda.
Elsku afi minn. Ég sé þig
fyrir mér í appelsínugulum
fjárhúsagalla, með bláa lamb-
húshettu og með baggaband í
vasanum. Þú ert með prik í
hendinni og veður skaflana á
milli húsanna. Það er hríðarbyl-
ur og þú segir mér að ganga
fyrir aftan þig svo þú getir
skýlt mér fyrir veðrinu. Við
förum í fjárhúsin og ég brynni
á meðan þú tekur til baggana.
Við gefum kindunum sem þér
þykir svo vænt um og flýtum
okkur heim. Heima er amma
tilbúin með matinn og við fáum
okkur svo hræring með súru
slátri í eftirmat. Þú hallar þér
aftur í sætinu þínu og lokar
augunum til að heyra betur
veðurspána sem er í útvarpinu.
Ég passa mig á því að hafa ekki
hátt á meðan. Síðan leggur þú
þig eftir matinn. Ég á óteljandi
svona minningar um okkur, afi
minn. Ég vildi alltaf vera að
skottast eitthvað með þér og þú
leyfðir mér alltaf að fylgja þér
hvert sem var. Vorin voru
skemmtilegur tími í sveitinni.
Þú kenndir mér að taka á móti
lömbum, sendir mig upp í Stall-
fjall að sækja fýlsegg og svo
fórum við alltaf í bíltúr suður í
Sökkuna að athuga með girð-
inguna því hún þurfti að vera í
lagi áður en kindurnar færu á
fjall. Í þeim ferðum hlustuðum
við á Gylfa Ægis í Lödunni
þinni og þú kenndir mér öll ör-
nefnin í heiðinni. Á sumrin
snerist allt um að koma bögg-
unum þurrum inn í hlöðu og oft
var mikið kapphlaup við rign-
inguna, en þú slakaðir ekki á
fyrr en hvert einasta strá var
komið inn. Ég man eitt sumarið
þegar ég, þú og Óli fórum á sjó
á Gamla Gul. Við veiddum
þangað til það var varla pláss
fyrir okkur í bátnum og þú
sagðir að ég væri til happa í
þessari ferð. Þetta var þín síð-
asta sjóferð og þú skemmtir
þér svo vel. Einnig man ég eftir
því þegar þú lést mig síga í
reipi ofan í sprungu bara til að
ná í uppáhaldssmalaprikið þitt
sem þú hafðir misst ofan í um
veturinn. Á haustin gerðum við
fjárhúsin klár fyrir kindurnar.
Það þurfti allt að vera tilbúið
áður en við færum í göngur.
Okkar verk í göngunum var að
standa fyrir í gilinu og oft vor-
um við orðin vel berjablá og
búin að tína helling af fjalla-
grösum þegar gangnamenn
komu til byggða. Það urðu allt-
af fagnaðarfundir í réttunum
þegar kindurnar þínar komu
heim. Ég var ekki gömul þegar
þú kenndir mér að keyra gömlu
dráttarvélina og mér fannst svo
gaman þegar ég fékk að keyra
ykkur ömmu suður í heiðina að
sækja sprek í reykkofann. Mik-
ið finnst mér ég vera heppin að
hafa alist upp á heimili ykkar
ömmu á Fjöllum. Ég var alltaf
eins og eitt af börnunum ykkar
og leið svo vel hjá ykkur. Eftir
að við mamma fluttum til
Húsavíkur fór ég eins oft og
hægt var til ykkar því mér leið
hvergi jafn vel og í sveitinni hjá
ykkur. Ég er þakklát fyrir öll
símtölin okkar síðustu ár, þú
fylgdist vel með mér og minni
fjölskyldu. Okkar síðasta símtal
snerist um hvað við ætluðum að
hafa gaman á 90 ára afmæli
þínu sem var á næsta leiti. Því
miður varð ekkert úr því.
Elsku afi minn, núna ertu kom-
inn aftur í fallegu sveitina þína
og það hefur laglega verið stór
kindahópurinn sem tók á móti
þér.
Takk fyrir allt. Þín,
Sigrún Sif.
Jón Ólafsson
✝
Elskulegur faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
TÓMAS ÁRNASON,
fyrrverandi ráðherra og
seðlabankastjóri,
sem lést miðvikudaginn 24. desember,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
í Reykjavík þriðjudaginn 6. janúar kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Gigtarfélag Íslands.
Eiríkur Tómasson, Þórhildur Líndal,
Árni Tómasson, Margrét Birna Skúladóttir,
Tómas Þór Tómasson, Helga Jónasdóttir,
Gunnar Guðni Tómasson, Sigríður Hulda Njálsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar,
HELGI JASONARSON,
er látinn.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju
mánudaginn 5. janúar kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir.
Hafsteinn Helgason, Arite Fricke,
Kristín Helgadóttir, Magnús Torfason
og fjölskyldur.
✝
Ástkær faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGFÚS JÓHANNSSON
vélstjóri,
Dvergabakka 2,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
fimmtudaginn 25. desember.
Útför hans fer fram frá Bústaðarkirkju mánudaginn 5. janúar
kl. 13.00.
Lára Sigfúsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Jóhann Sigfússon, Gunnhildur F. Theodórsdóttir,
Unnur Sigfúsdóttir, Ragnar Gunnarsson,
Þórir Ólason, Lýdía K. Jakobsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Útfararþjónusta
í 20 ár
Hinrik Valsson Svanhildur Eiríksdóttir Gísli G.Guðmundsson
Vistvænar íslenskar kistur, krossar og duftker
Þjónusta allan sólarhringinn
Hinrik: sími 892 0748 / Gísli: sími 482 4300 Vefsíða: fylgd.is - Netfang: fylgd@fylgd.is