Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.2012, Side 46

Þ
orbjörg Hafsteinsdóttir er
mörgum Íslendingum kunn
þótt hún hafi alið manninn
í Danmörku síðustu þrjátíu
árin. Hún er hjúkrunarfræð-
ingur að mennt og næringarþerap-
isti. Í yfir 20 ár hefur hún rannsakað
mataræði og nútímalífsstíl og sækir
mjög í eigin lífreynslu.
Í nýrri bók, 9 leiðir til lífsorku,
kynnir hún til sögunnar lífsorku-
hringinn sem er byggður upp á 9 leið-
um sem má fara eftir til þess að öðlast
meiri lífsorku. En hún er einnig höf-
undur metsölubókarinnar 10 árum
yngri á 10 vikum, frá útgáfunni Sölku.
Þorbjörg dvelur á Íslandi um sinn,
bæði til að kynna nýju bókina sína og
halda námskeið hjá Lifandi markaði
en líka til þess að ferðast um land-
ið og kynna sér lífrænan búskap og
matarframleiðslu.
Hugrekki að finna ástina
Þorbjörg kemur glaðbeitt til fundar
við blaðamann. Hún talar hátt og
skýrt, án allrar tilgerðar og er ungleg,
bæði í tali og útliti. Það fer ekki á milli
mála að þarna fer kona sem eyðir ekki
tíma sínum í annað en það sem henni
þykir máli skipta. Um þessar mundir
er Þorbjörg á flakki um heiminn.
„Ég er búin að búa í Danmörku í
30 ár en núna tel ég mig vera heims-
borgara því ég er á stöðugu flakki um
heiminn. Ég eyði lífinu í Danmörku
og á Íslandi, í New York og nú er ég á
leiðinni til Kostaríka þar sem ég ætla
að finna mér næði til að skrifa mína
næstu bók sem verður um breytinga-
skeið kvenna. Ég hlakka mikið til en
ég fæ lánað hús þar sem frumskóg-
ur mætir ströndu og tek með mér
ákaflega góðan mann sem er til í að
fara með mér út að heimsenda,“ seg-
ir hún og ljómar við tilhugsunina.
Lífið er stöðug áskorun í huga Þor-
bjargar og til að finna ástina þurfti
hún að nota kjarkinn. „Ég er búin
að gefa kost á mér. Fyrir mér var það
ákveðið hugrekki. Að opna fyrir ást-
inni og kærleikanum. Kona á mínum
aldri sem hefur fundið lífsánægjuna
einhleyp er hálfhikandi þegar kem-
ur að ástinni. Eðlilega. Ég vissi ekki
hvernig ég átti að gefa kost á mér, því
ekki sæki ég barina. En það gerðist,
ég notaði kjarkinn og tók stökkið og
nú á ég danskan kærasta sem er bæði
góður maður og vill fylgja mér hvert
sem er,“ segir hún og hlær.
Lífsorkuhringurinn
Þorbjörg vill vekja samferðamenn
sína úr doða og hvetja þá áfram. Hún
vill vekja fólk til vitundar um ástand
sitt og möguleika á betra og farsælla
lífi og hún vill vísa veginn. Bók henn-
ar 9 leiðir til lífsorku er byggð upp á
ákveðinn máta. Þær níu leiðir sem
Þorbjörg leggur til byggja á ákveðinni
hugmyndafræði.
„Það krefst meðvitundar að öðlast
jafnvægi,“ útskýrir Þorbjörg og seg-
ir frá því hvernig lífsorkuhringurinn
er uppbyggður. „Þegar þú ert í jafn-
vægi þá vaknar þú af doða og þegar
þú vaknar þá færðu meiri orku. Þeg-
ar orkan fyllir líkamann vaknar þörf
til hreyfingar og þegar fólk hreyfir sig
þá eykst sjálfstraustið og kjarkurinn.
Þeir kjörkuðu eiga auðveldara með
að fylgja ástríðum sínum og þeir sem
finna til ástríðu eiga auðveldara með
að finna til skýrleika og greina hismið
frá kjarnanum. Þegar þú ert skýr þá
eykst meðvitundin og þá finna flestir
lífsorkuna. Þannig er hringnum lok-
að,“ útskýrir hún.
Hefur selt 250 þúsund bækur
Þorbjörg segist halda að hún sé ein af
þeim fyrstu sem skrifi heildræna lífs-
stílsbók í Danmörku. Hún er vinsæll
rithöfundur og hefur selt 250 þúsund
bækur. Fyrri bækur hennar, 10 árum
yngri á 10 vikum og Matur sem yngir
og eflir, náðu gífurlegum vinsældum
bæði erlendis og hér heima.
„Fyrir mér er rauði þráðurinn í því
sem ég hef að viðfangsefni lífsorkan.
Lífsorka fyrir mér er svo margt, að lifa
lífinu lifandi og ég vil fullyrða út frá
minni reynslu að margar konur hafi
ekki aðgang að lífsorku sinni. Ég hef
leitast við að finna heildræna mynd af
því hvernig lífsorkan verður til, hvern-
ig þetta tengist allt. Það er vandkvæð-
um háð að einangra einn þátt lífsorku
því það er engin ein töfralausn við
nokkrum vanda. Allt hangir saman í
hring. Þetta er eilífur hringur og allt
flæðir inn í hvert annað.“
Gott að finna til ótta
Hvernig nær hún svo miklum ár-
angri?
„Ég held að það sé af því ég hafi
það að ástríðu að vekja til lífsins og
ég tel líka að efni bókanna höfði til
markhóps sem er ekki hlustað nægi-
lega vel á. Kvenna eldri en 35 ára.
Kvenna sem hafa rekist á veggi og
fundið fyrir ótta. Þær fá ekki hljóm-
grunn en þurfa svo sannarlega á því
að halda. Ég minni þær á að það er
gott að finna fyrir ótta. Þá ertu alla
vega vakandi. Það er fullt af konum
og mönnum sem finna ekki neitt,
hafa engar tilfinningar fyrir einu eða
neinu og þurfa að seðja sig með mat
eða öðru sem veitir þeim skjól eða
athvarf frá raunveruleikanum.“
Áskorun í barnæsku
Það er langt í frá að Þorbjörg tali nið-
ur til þeirra sem flýja raunveruleik-
ann því sjálf horfðist hún ekki í augu
við sjálfa sig um árabil. Sem barn var
hún fíkin í sykur og notaðu hann sér
til huggunar fram á fullorðinsár.
„Ég notaði sælgæti og sykur sem
huggun. Ég var í miklu ójafnvægi sem
barn og unglingur og ég gerði eins og
margir aðrir gera. Ég borðaði mig út
úr þessu. Ég var að seðja tilfinning-
ar mínar. Ég fann nefnilega ekki svo
mikið til þegar ég borðaði sykur og
komst upp á lagið með það.
Faðir minn var alkóhólisti og fjar-
verandi af heimilinu. Foreldrar mín-
ir skildu þegar ég var þriggja ára.
Mamma hafði mikið að gera, var ein
með fjögur börn, í rekstri og algjör
fork ur. Alger forkur og dæmigerður
duglegur Hornstrendingur! Hún
þurfti stundum að senda mig í vist
til að anna álaginu. Það fór illa í mig
en ég bældi þær tilfinningar inni. Ég
fann til ótta og einmanakenndar því
ég var yfirgefin og missti allt traust á
fullorðið fólk.“
Fíkill sem barn
Afleiðingar sykur- og matarfíknar-
innar urðu í tilfelli Þorbjargar þær að
hún hafði neikvæða sýn á heiminn,
var full ótta og með afar lágt sjálfs-
mat.
„Ég horfðist ekki í augu við sjálfa
mig og var dofin, reyndi ekki að finna
fyrir tilfinningum mínum og leið illa
í eigin skinni. Sykurinn veitti mér
stundarflótta. Ég hagaði mér eins og
fíkill og líkast til var ég orðin það sem
barn. Barn fíkils er auðvitað í mikilli
áhættu. Ég var með lágt sjálfsmat og
sá hlutina frá sjónarhóli annarra. Ég
vitna í andlegt ástand mitt og margra
annarra í byrjun bókarinnar þegar ég
segi: Það er ekki eins og þú heldur,
frekar eins og það er.“
Fann styrk í fortíðinni
Þorbjörg tók baggana með sér á full-
orðinsárin en eitthvað varð til þess
að hún vaknaði af doðanum og
henni tókst að líta sjálfa sig í æsku
mildari augum.
„Í dag hef ég lært að horfa til baka
jákvæðum augum en lengi fannst
mér sársaukafullt að hugsa til æsku
minnar. Ég varð hreinlega reið og sár.
Ég fann styrk í fortíðinni sem ég hafði
áður skammast mín fyrir. Þegar mað-
ur horfir jákvætt á lífsreynslu sína þá
sést að jafnvel í neikvæðri hegðun er
að finna mikla kosti. Ég var til dæmis
útsjónarsöm í bralli mínu við að fiska
mér sælgæti. Ég setti mér markmið,
var hugrökk því að ég þorði að stela.
Þrautseig því ég var þrjósk og faldi
sælgætið og hélt úti miklum lygavef.
Það er gott að þurfa ekki að
burðast með þessa neikvæðu sögu
fórnarlambsins. Í stað þess get ég
horft á mig í æsku og séð að ég var
skapandi og snjöll, úrræðagóð og
afar góð í að fylgja settum markmið-
um þó að á þessum tíma hafi þau
verið neikvæð.
Það gerðist eitthvað innra með
mér þegar ég var komin á þrítugs-
aldur. Ég prófaði nokkra daga án syk-
urs og þá vaknaði ég til meðvitund-
ar. Ég spurði sjálfa mig: Hvar verð
ég eftir nokkur ár ef ég held svona
áfram? Það sem blasti við mér var
ekkert rosalega góð og flott kona.
Það hræddi mig. Ég var í lamasessi,
með verki í öllum líkamanum, melt-
ingin var erfið og ég var með útbrot
úti um allt. Lengi lifi hégóminn því
hann hjálpar. Þetta varð minn styrk-
ur, hégóminn og þetta rosalega góða
ímyndunarafl um hvar ég myndi
verða eftir 10 ár.“
Jákvæð sögusmíði
Þorbjörg tók u-beygju í lífinu og
breytti um lífsstíl. Þegar líkami henn-
ar vaknaði til lífsins var eins og henn-
ar biði annað og betra líf. „Ég tók út
sykur og var svolítinn tíma að átta
mig á því að ég þyrfti að taka út miklu
fleiri fæðutegundir en mig grunaði.
Þá var eins og líkaminn hefði vaknað
til lífsins. Ég kveikti á raunveruleik-
anum og hætti að búa til neikvæðar
sögur um sjálfa mig og fór ötullega
að búa til jákvæðar í staðinn. Eft-
ir svolitlar sögusmíðar fór ég að líta
litlu stelpuna mig miklu mildari aug-
um. Þetta er svo algengur misskiln-
ingur. Að við séum ekki nógu góðar
manneskjur. Þetta á sérstaklega við
um konur. Konur á öllum aldri eru
afar duglegar að ímynda sér fullt af
hlutum. Búa til neikvæðar sögur um
sig sjálfar og trúa þeim svo. Mig lang-
ar til þess að breyta þessu og fá fólk
til þess að skoða veruleikann eins og
hann er og nota þennan öfluga mátt
til að skapa á jákvæðan máta. Til
dæmis til þess að búa sér betra líf og
ná til lífsorkunnar.“
Þriðji heilinn í maganum
„Þriðji heilinn er í maganum,“ segir
Þorbjörg spurð hvers vegna það sé
ótækt að fara í breytingar á lífi sínu
með farsæld í huga án þess að huga
að mataræði.
„Það er ofboðslega mikið af til-
finningum í maga og meltingarfær-
um. Það eru bein tengsl milli magans
og heilans og í raun er eins og það sé
símalína beint á milli. Enda finnum
við fyrir því þegar við upplifum sterk-
ar tilfinningar að við fáum svolítið í
magann. Við fáum léttan fiðring í
magann þegar við erum ástfangin
eða spennt, í sorg getum við misst
alla lyst. Stundum stoppar melting-
in ef við erum full af streitu. Ótrúlega
margir vita ekki að 95 prósent af seró-
tónín-framleiðslu fer fram í melting-
arfærunum. Þetta er það boðefni
sem hefur með orku, gleði, nærveru,
taugakerfi og ónæmiskerfi að gera.
Vann bug á fíkninni
og lærði að lifa
46 Viðtal 20.–22. apríl 2012 Helgarblað
Sem barn var Þorbjörg Hafsteinsdóttir, hjúkrunarfræðingur og næringarþerapisti, fíkin í sykur. Fram á fullorðinsárin seig á ógæfu-
hliðina þar til hún vaknaði af doðanum, sneri óheillaþróuninni við og sótti sér fróðleik og vann að farsæld. Í dag er Þorbjörg fimmtug og
lífsorkan hefur aldrei verið meiri, hún er metsöluhöfundur sem hefur selt 250 þúsund bækur víða um heim og ástríða hennar fyrir við-
fangsefninu er nær áþreifanleg: „Lifið lífinu lifandi, það er aldrei of seint,“ segir hún.
Kristjana Guðbrandsdóttir
kristjana@dv.is
Viðtal
„Þriðji
heilinn
er í maganum
Lífsorkuhringurinn
„Þegar þú ert í jafnvægi
þá vaknar þú af doða
og þegar þú vaknar þá
færðu meiri orku.“