Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.2012, Page 40

40 20.–22. apríl 2012 Helgarblað
Sakamál 21. nóvember 1941 var Juanita Spinelli fyrst kvenna til að enda ævina í gasklefa San Quentin-fang-elsisins, en hún hafði verið dæmd fyrir morð ásamt félögum sínum. Juanita var hrokafullt kvendi og höfðu félagar hennar gefið henni gælunafnið Hertogaynjan. Um Hertogaynjuna sagði Clinton Duffy, fangelsisstjóri San Quentin-fangelsins: „Hún var harðasti, kaldasti karakter, karl- eða kvenkyns, sem ég hafði nokkru sinni kynnst, og skorti allt sem kallast gat
kvenlegheit. Hertogaynjan var vargur, jafnill og norn.“U m s j ó n : K o l b e i n n Þ o r s t e i n s s o n k o l b e i n n @ d v . i s
K
arla Faye Tucker ólst upp í
skugga tveggja eldri systra og
leið eins og litla ljóta andar-
unganum. Andstætt henni
voru systur hennar ljóshærðar. Til
að bæta gráu ofan á svart var Karla
með stóran fæðingarblett á öðrum
handleggnum sem henni fannst
mikið lýti.
Þegar Karla var tíu ára skildu
foreldrar hennar og Larry, faðir
hennar, fékk forræði yfir henni.
Ekki leið á löngu áður en Karla
komst að ástæðu þess að hún líktist
ekki systrum sínum; hún var af-
leiðing framhjáhalds móður sinnar
og Larry þar af leiðandi ekki faðir
hennar.
Tíðindin urðu Körlu mikið reið-
arslag og um ellefu ára aldur fór
hún að fikta við heróín og ári síðar
missti hún meydóminn. Fjórtán
ára að aldri var hún farin að stunda
vændi með Carolyn, móður sinni.
Carolyn var grúppía og mæðg-
urnar túruðu með nokkrum hljóm-
sveitum, sumum frægum, og nægir
að nefna Allman Brothers Band,
The Marshall Tucker Band og Eag-
les. Karla giftist sextán ára Stephen
nokkrum Griffith en hjónabandið
var skammlíft. Árið 1981 hitti hún
barþjóninum Danny Garrett sem
einnig höndlaði með eiturlyf og
tókust með þeim náin kynni.
Í júní 1983 ákvað Karla að halda
heilmikla afmælisveislu Kari,
annarri systur sinni, til heiðurs. Í
veislunni fengu Karla og Danny þá
hugmynd að taka Harley David-
son-mótorhjól Jerrys Lynn Dean,
eiginmanns einnar vinkonu Körlu,
ófrjálsri hendi.
Þegar Karla og Danny komu á
heimili Jerrys rumskaði hann og
brá Danny á það ráð að berja hann
í köku með hamri.
En Jerry var ekki einn á heimili
sínu. Þannig var mál með vexti
að Debbie Thornton, gift kona og
tveggja barna móðir, hafði ákveð-
ið að taka hliðarspor með Jerry.
Sú ákvörðun átti eftir að reynast
henni dýrkeypt. Þegar Karla rak
augun í Debbie réðst hún strax til
atlögu með íshaka að vopni. Þegar
hún hafði lokið sér af var Debbie
lítið annað en blóðug klessa. Síðar
þegar Karla gumaði af morðunum
fullyrti hún að hún hefði fengið
kynferðislega fullnægingu við hvert
högg.
Lík Debbie og Jerry uppgötvuð-
ust næsta dag og þar sem Karla og
Danny höfðu bæði montað sig af
ódæðinu var þess skammt að bíða
að þau yrðu handtekin og ákærð.
Árið 1984 voru skötuhjúin
dæmd til dauða. Lifrarsjúkdómur
dró Danny til dauða níu árum síðar.
Karla fullyrti að hún hefði fundið
Guð í fangelsinu og skellti skuldinni
af morðunum á fíkniefnaneyslu.
Þær fullyrðingar hrukku skammt
og Karla Faye Tucker var tekin af lífi
2. febrúar 1998 með eitursprautu;
fyrsta konan sem tekin var af lífi Í
Texas síðan 1863.
Grúppía gekk berserksgang
Myrti Með
íshaka
F
jöldi fólks í Beaujolais-hér-
aðinu í Frakklandi þekkti til
Sergios Cerdeira; þægilegs,
síbrosandi Portúgala sem var
vingjarnlegur í garð allra sem
urðu á vegi hans. Sergio fannst gott
að fá sér víntár en slíkt var ekki litið
hornauga á svæðinu. Þrátt fyrir að
vera hinn vinalegasti náungi fannst
Sergio best að rölta á milli vertshúsa
einn enda víndrykkja, að hans mati,
hin alvarlegasta sem ekki krafðist
félagsskapar. Hvað sem því leið var
Sergio aldrei talinn vera fyllibytta.
Skjótt skipast veður í lofti
Það kom vertinum á Dorieux-barn-
um, skammt frá borginni Lyon, í
opna skjöldu þegar dyrnar voru opn-
aðar með miklum látum, síðla kvölds
1. febrúar 2008. Var þar Sergio mætt-
ur og greinilega ekki allt sem skyldi
því hann veifaði skammbyssu.
„Ég ætla að drepa ykkur öll,“
öskraði hann á portúgölsku. Upp-
ákoman var enn undarlegri í ljósi
þess sem síðar kom í ljós, að Sergio
hafði fimm mínútum áður setið við
drykkju á kránni og verið eins og
hann átti að sér – léttur og glaðvær.
Skammt var til miðnættis á þessu
föstudagskvöldi og fámennt á kránni.
Vertinn sem kallaði ekki allt ömmu
sína hélt ró sinni, gekk að Cerdeira,
lagði hönd á öxl hans, leiddi hann að
dyrunum og sagði rólyndið uppmál-
að: „Af hverju ferð þú ekki heim og
færð þér góðan lúr?“
Sergio skaut einu skoti upp í loftið
og beindi síðan byssunni að eigin
höfði með leikrænum tilburðum.
Síðan yppti hann öxlum og settist inn
í gömlu sendibifreiðina sína. Vertinn
varp öndinni léttar og hugsaði ekki
frekar um þessa uppákomu.
Stundarfjórðungi síðar
Í um tíu kílómetra fjarlægð frá Do-
rieux-barnum var Malaga 4-veitinga-
staðurinn. Um miðnæturbil var þar
einungis einn viðskiptavin að finna –
póstburðarkonuna Michelle Sarrazin.
Michelle sat þar ásamt vinafólki
sínu, eigendum veitingastaðarins,
Portúgalanum Domingos da Costa
Rocha og eiginkonu hans Ameliu.
Reyndar voru Domingos og Amelia
strangt til tekið skilin en héldu góðu
sambandi vegna reksturs veitinga-
staðarins. Þremenningarnir sátu í
mesta næði og voru að fá sér einn
fyrir svefninn.
Skyndilega gaf bjallan sem hékk
yfir hurðinni frá sér hljóð og þau litu
undrandi upp, áttu enda ekki von á
nokkrum manni svo seint.
En þennan viðskiptavin þekktu
þau mætavel – hinn glaðlynda og
brosmilda Sergio. Öll sendu þau
honum bros, en það bros fraus á
andlitum þeirra þegar hann gekk
til þeirra. Sergio heilsaði þeim ekki
á sinn hefðbundna vinalega máta.
Augun glönsuðu og hann hafði, vin-
unum til mikillar furðu, skammbyssu
í annarri hendi.
Þrjú skot
Án þess að mæla orð frá vörum gekk
Sergio að Michelle, beindi byssunni
að hnakka hennar og tók í gikkinn.
Michelle lyppaðist niður eins og
tuskudúkka við barskenkinn.
Domingos og Ameliu gafst ekkert
ráðrúm til eins eða neins því Sergio
skaut tveimur skotum í viðbót – ann-
að skotið hitti Domingos í hjartastað
og hitt fór í bak Ameliu.
Að því loknu tók Sergio áfengis-
flösku, braut hana á barborðinu og
dreifði brotunum yfir fórnarlömb sín
sem lágu á gólfinu.
Svo virðist sem æði hafi runnið á
Sergio í kjölfar morðanna því hann
hóf að sparka í fórnarlömbin af miklu
offorsi – í andlit og kvið og útlimi – þar
til eftir lá torkennileg blóðug hrúga.
Þá fyrst virðist sem bráð hafi
af honum og hann yfirgaf Malaga
4-veitingastaðinn. Það sem Sergio
ekki vissi var að Amelia var enn á lífi,
en hún lést þremur mánuðum síðar
án þess að vakna úr dái.
Óútskýrður verknaður
Þremur árum síðar, í febrúar 2011,
kom Sergio fyrir dóm í Lyon. Hann
reyndi að útskýra ástæður verknað-
arins en frásagnir þessa áður glað-
lynda náunga þóttu lítt trúverðugar.
„Ég vildi ekki meiða nokkurn
mann. Þetta var allt saman hræðilegt
óhapp. Ég man í raun ekkert eftir að
hafa skotið þau,“ sagði Sergio grátandi.
Hann sagðist muna eftir blossun-
um úr byssunni og Michelle á gólfinu.
„Þetta eru bara myndir í huga mér –
myndir án merkingar,“ sagði hann.
Sergio gat engu svarað ættingj-
um fórnarlambanna um ástæður
morðanna og réttargeðlæknar lögðu
ekki trúnað á fullyrðingar Sergio um
að hann myndi ekkert eftir atburð-
inum.
Þá greip Sergio til nýrrar sögu um
langlífa deilu sem Amelia og Mic-
helle áttu að hafa staðið í og sagði
Sergio að hann hefði farið á veitinga-
staðinn til að vera Michelle stoð og
styrkur í þeirri deilu. „Það er kominn
tími til að við fáum að heyra sann-
leikann,“ sagði dómarinn þá.
Og enn og aftur kom ný frásögn
frá Sergio: „Sannleikurinn er sá að ég
var hræddur við Domingos og Ame-
lie. Þau höfðu bæði hótað mér vegna
ógreiddra reikninga.“
Frásagnir Sergio hlutu ekki hljóm-
grunn og hann var dæmdur í 30 ára
fangelsi.
BrOsMiLDi
MOrðiNGiNN
n Morðinginn Sergio Cerdeira hafði verið þekktur fyrir brosmildi og gott geð„Ég man
í raun
ekkert eftir að
hafa skotið þau
Fórnarlömb
Sergios
Frá vinstri: Michelle
Sarrazin, Domingos
da Costa Rocha og
eiginkona hans Amelia.
Sergio í réttarsal Hann var dæmdur í 30 ára fangelsi fyrir þrefalt morð.