Gerðir kirkjuþings - 1992, Síða 184

1992
23. Kirkjuþing
26. mál
T I L L A G A
til þingsályktunar um stuðning við baráttuna gegn
áfengis- og vímuefnavandanum.
Flm. sr. Þórhallur Höskuldsson
dr. Gunnar Kristjánsson og sr. Jón Bjarman
Frsm sr. Þórhallur Höskuldsson
"Kirkjuþing lýsir yfir stuðningi við það forvamar og meðferðarstarf sem unnið
hefur verið gegn áfengis og vímuefnaneyslu á undanfömum áratugum. Þetta starf er
sérstaklega brýnt nú þegar áfengis og vímuefnaneysla fer vaxandi með þjóðinni og sem
hefur í för með sér að afbrotum íjölgar.
Kirkjuþing tekur undir það áht að vímuefnavandanum verði best mætt með
öflugu forvamar- og meðferðarstarfi svo að íslenskt samfélag verði síður eftirsóttur
markaður fýrir eiturlyíjadreifendur. Á sama tíma og vandinn fer vaxandi, varar
kirkjuþing við öllum áformum stjómvalda um að draga úr þeim forvamar- og
meðferðarúrræðum sem nú eru fyrir hendi. Kirkjuþing tekur jafnframt undir áhyggjur
þeirra sem að áfengisvömum vinna yfir áformum heilbrigðisyfirvalda, um að afhenda
þau meðferðarúrræði, sem nú standa til boða aðilum sem bjóða upp á ódýrari lausnir.
Kirkjuþing lýsir yfir vilja sínum til að styðja allt það starf sem nú fer fram gegn
áfengis- og vímuefnavandanum og samrýmist hugmyndum þjóðkirkjunnar um heilbrigða
lífshætti."
Greinagerð með þessari tillögu er álitsgerð sr. Ólafs Jens Sigurðssonar.
Ýmislegt bendir til að áfengis- og vímuefnaneysla fari nú vaxandi með þjóðinni
þrátt fyrir miklar áfengisvamir. Er það líkt og gerist í nágrannalöndum okkar. Árangur
varnanna sýnir sig líklega frekast í því að einstaklingar fara ekki eins illa út úr neyslu
sinni og áður var. Margvísleg íhlutun samfélagsins ræður þar líklega mestu en það
hafnar því að einstaklingurinn geti spillt sjálfum sér og umhverfi sínu óáreittur.
Langflest afbrot em framin undir áhrifum vímuefna. Ahrif vímuefna em augljós á ýmis
þjóðfélagsvandmál eins og hjónaskilnaði, uppleyst heimih og íjölskyldur og svo mætti
lengi telja.
Forvamir ásamt afeitmn og meðferðarstarfi fyrir áfengis- og vímuefnaneytendur
sýnir sig að vera áhrifaríkast í baráttunni við vandamáhð. Margir telja það einu von
179