Són - 01.01.2009, Page 112
BRAGI HALLDÓRSSON112
12
Óa mér sporin grófu
ærin frá Angantýri
eitruð þér bana veiti.
Og þar með er hennar þætti lokið að sinni eftir að hún hefur gefið
honum hring með kossi og saknaðartárum.
Næst tekur við siglingin til Sámseyjar, aðdragandinn að bar-
daganum þegar Arngrímssynir stráfella skipverja Hjálmars og Örvar-
Odds, samtal Hjálmars og Odds um hvor þeirra skuli berjast við
Angantý og loks bardaginn sjálfur. Í meginatriðum er hér farið eftir
frásögn Hervarar sögu og Heiðreks konungs og einnig rímum Gísla
Konráðssonar, Bólu-Hjálmars og Hallgríms læknis sem næsta víst er
að Hans hefur þekkt en hann breytir lítið út af efninu. Eins og í
sögunni lýkur bardaganum með því að Örvar-Oddur ávarpar
Hjálmar: „Litbrugðinn álms er Agði, / of mæða sár þín skæðu“ (35).
Næsti þáttur er Dánaróður Hjálmars sem Hans nefnir Kviðu Hjálm-
ars (36–50). Hér er allt einnig eftir bókinni og engar nýjar túlkanir á
ferðinni. Hans tíundar öll nöfn sextíu bekkjarnauta Hjálmars við
hirðina í Uppsölum (45–47) eins og Bólu-Hjálmar (38–43) og saman-
burður milli skáldanna sýnir að Hans sækir 37 nafnanna til Bólu-
Hjálmars en býr önnur til þegar stuðlasetning og hendingar í hryn-
hendum hætti krefjast þess. Hans notar einnig orðið „banagælur“ um
Dánaróðinn eins og Hallgrímur læknir.
Kveðja Hjálmars til Ingibjargar hljóðar svo:
42
Sér eg bjarta sól baugs virtu
sjónar steinum fyrir hreinu;
man ég þegar meyjan fögur
mig við síðast skyldi blíða;
vospár grátin sagði sæta,
sorgartárin runnu í bárum;
að mér þrýsti bólgnu brjósti
bauga-hlíðin yndisfríða.
43
Ræst hafa orðin, er hún forðum
angurblíð mér tjáði síðast,
sér mig aldrei auðsól milda
uns á sólar lifum bóli;
hér má bera sollin sárin
Sáms á eyju langt frá meyju;
hringinn fagra hlynur vigra
henni fær sem gaf mér kæra.
Í síðasta þættinum, Haugsetningunni, er Örvar-Oddur í aðalhlut-
verkinu (51–60). Hann færir lík Hjálmars til Svíþjóðar, færir Ingi-
björgu hringinn og flytur henni óðinn. Hún fölnar, bliknar, stynur og