Gerðir kirkjuþings - 1999, Blaðsíða 74
14. mál.
31. KIRKJUÞING. 1999.
Þskj. 14.
verður þó kirkjustjómin að hafa hönd í bagga eðli málsins samkvæmt og skipuleggja
og stofna nýjar sóknir fram í tímann, jafnvel áður en hverfi byggjast. Biskupafundur
verður í þessu sambandi að veita almennar leiðbeiningar og móta ffamtíðarsýn.
• Þrátt fýrir ákvæði b liðar er það kirkjuþing sem endanlega ber þá ábyrgð og skyldu að
sjá til þess að skipan sókna landsins sé jafnan sem eðlilegust og skymsamlegust.
• Biskupafundur telur að sókn verði að hafa a.m.k. 500 þús. kr. í tekjur af
sóknargjöldum á ári, til að geta haldið uppi lágmarksþjónustu og viðunandi
stjómsýslu. Það leiðir til þess að ekki eiga að vera færri en 100 gjaldendur
sóknargjalda í sókn að jafhaði. Æskileg sóknarstærð í þéttbvli er allt að 4 til 5 þús.
gjaldendur. Það þýðir að tekjur af sóknargjöldum á ári em vel yfir 20 milljónir, sem
er einn tíundi af því sem það kostar að byggja kirkju og safnaðarheimili. Helmingur
sóknargjalda fer í rekstur og safnaðarstarf. Með tilliti til vaxtakostnaðar tæki þá
sóknina því um 30 ár að borga bygginguna.
• Heppilegasta og eðlilegasta tala sóknarbama í sókn að mati biskupafundar er 150 -
1500 sóknarböm í hverri sókn í dreifbýli en allt að 8 þús. í þéttbýli (fer eftir
aðstæðum) á hverjum stað. Sú stærð gerir kleift að mynda samfélag án þess að það
verði of stórt og leiðir einnig til þess að fjárhagslegur grundvöllur er til að halda uppi
starfi.
• Auk þess sem segir um vilja sóknarmanna sjálfra má hugsa sér frávik vegna sterkrar
hefðar eða þess að landfræðilegar aðstæður skerða möguleika á myndun samfélags -
sóknar af meðalstærð.
Breytingar á skipan sókna verða ekki gerðar með þvingunum eða einhliða valdboði.
Biskupafundur telur nauðsynlegt að gefa út almennar leiðbeiningar fyrir sóknir um
sameiningu og skiptingu sókna og áhrif á stöðu, hlutverk og umsýslu kirkna. Sérstaklega
er þörf á að upplýsa sóknarböm um stöðu kirkna í sókn, þar sem aðstaðan er sú að tvær
kirkjur, eða jafnvel fleiri, em til staðar í sömu sókn. Oftast kæmi slík aðstaða upp við
sameiningu tveggja eða fleiri sókna. Nauðsynlegt er að sóknarböm viti hvaða leiðir má
fara við að breyta hlutverki kirkna t.d. með því að gera þær að kapellu eða
greftrunarkirkju, án þess þó að heiti þeirra breytist.
III. Um skipan prestakalla
Prestsþjónusta kirkjunnar er með ýmsu móti. Megináhersla er lögð á þjónustu við
söfnuði með embættum sóknarpresta um land allt í prestaköllum. Hér er fjallað um skipan
prestakalla, sem er mikilvægur þáttur í heildarþjónustunni.
Prestaköll em skilgreindar gmnnþjónustueiningar prestsþjónustumiar samkvæmt
lögum nr. 78/1997, en sóknir mynda prestakall, eins og segir í 48. gr. laganna.
Biskupafundur hefur sett fram almenn viðmið um það hvaða atriði eigi að hafa áhrif á
skipulag þjónustunnar, þ.e. hvaða þátta líta beri til við skipan þessara
grunnþjónustueininga. Áður en íjallað er um skipan þjónustunnar þykir eðlilegt og rökrétt
að ræða eðli og hlutverk prestsstarfans. Með því em settar fram forsendur til að byggja á
við mat á því hvað hentar sóknarbömum, prestum og kirkjunni í heild best, svo sem
bestur árangur náist.
70