Gerðir kirkjuþings - 2006, Qupperneq 14

sjálfsögðix mun þessi íjárhæð væntanlega hækka miðað við hækkun á fjárlögum á
hveiju ári.
Ég lagði þetta fyrir ríkisstjómina í gærmorgun, að sjálfsögðu áður en við rituðum undir
þetta samkomulag og ég get skýrt ffá því að það var mikill fognuður meðal ráðherra í
ríkisstjóminni að við næðum þessum áfanga og leystum úr þessari deilu og það yrði
góð samstaða milli ríkis og kirkju hvemig að þessum eignamálum yrði staðið til allrar
framtíðar. Því miður var vinur minn landbúnaðarráðherra ekki á þessum fundi, en ég
veit að hann mun fagna þessu sérstaklega því eins og ég sagði hér í ræðu á kirkjuþingi
fyrir tveimur árum þá er óbærilegt fyrir hann og aðra að kirkjan héldi ýmsum jörðum í
gíslingu á meðan þetta samkomulag væri ekki í höfh. Nú tel ég að kirkjan hljóti að létta
þeim böndum af þeim jörðum og hann og ríkið geti ráðstafað þeim jörðum eins og þeir
telja skynsamlega á hveijum tíma.
Hér er um mjög mikilvægt og sögulegt skref að ræða. Skref sem er raunar þáttur í 950
ára sögu biskupsstólanna í landinu og samskiptum ríkis og kirkju. Þess vegna tel ég að
við séum hér á merkum tímamótum, þegar frá þessu er skýrt og frá þessu er gengið.
Síðan verður lögum breytt og það eru hugmyndir uppi um það að þeim verði breytt, á
þann veg að málefhi um prestssetrasjóð verði færð inn í kirkjulöggjöfina almennt. Við í
dóms- og kirkjumálaráðuneytinu erum sáttir við þá tilhögun og ég vænti þess að fá
tillögu um það frá Kirkjuþingi. Þá mun ég flytja ffumvarp um það á Alþingi, fá það
vonandi afgreitt á skömmum tíma, þannig að þau mál gangi eftir og það verði engin
lagaóvissa varðandi þennan þátt.
Ég vil eins og biskup bjóða nýja kirkjuþingsfulltrúa velkomna til þessa þings. Við
tókum við tillögum frá biskupsembætti og Kirkjuráði á síðastliðnum vetri um
breytingar á kjöri til kirkjuþings og það gekk eftir á Alþingi. Þannig að hér eru líka
nýjar reglur um þetta og ég tel að það skref sem þar var stigið hafi einnig verið í þá átt
til að styrkja sjálfstæði kirkjunnar og ákvarðanavald í hennar eigin málum. Þetta
samkomulag sem ég hér gerði að umtalsefhi er einnig til þess fallið að styrkja sjálfstæði
kirkjunnar og forræði hennar á eigin málum.
Varðandi þau mál sem dóms- og kirkjumálaráðuneytið vill bera undir kirkjuþing að
þessu sinni þá er það eins og þið vitið annars vegar um kirkjugarða, útfarir og
útfararreglur. Við erum þeirrar skoðunar í ráðuneytinu að það þurfi að ýmsu leiti að
herða löggjöf á þessu sviði. Það þurfi að gæta þess að hið opinbera vald hafi skýrt
umboð til þess að fylgjast með þessari viðkvæmu starfsemi til þess að aðstandendur og
aðrir telji að ekki, sé nægilega vel að þessum viðkvæmu hlutum gætt.
Annað mál líka. Staða sóknarprestanna og skipunarvald yfir þeim. Ég hef lagt til í bréfi
til kirkjuráðs, sem ég skrifaði í byijun sumars, að skipunarvaldið yrði alfarið í höndum
biskups. Þið munið ræða það hér og við munum síðan heyra ykkar sjónarmið í því og
ég vona að ykkur gefist góður tími til að ræða málin áður. Þegar þessi mál hafa verið
kynnt af hálfu ráðuneytisins, þá hafa menn meðal annars talið of nauman tíma í því
efni, en ég tel að svo sé ekki, að þessu sinni. Þannig að þau mál, sem við erum með,
12