Skírnir - 01.04.1993, Blaðsíða 131
SKÍRNIR RÆTUR ÞÁTTARINS TEMÚDJÍN SNÝR HEIM
125
This was ... Yeliu-Ch'uts'ai ...
Chingis was - at once deeply im-
pressed by the tall statue, fine
beard and musical voice of Yeliu
Ch'uts'ai ... [who] had been
educated ... in astonomy, geogra-
phy, the calendar and arithmetic.
(151).
„ ... For a long time thou hast
lived in the cavern of the rocks,
and hast retired from the world;
but to thee the people who have
acquired sanctity repair ... I knew
that ... thou hadst continued to
live in Shantung ...“ (227).
„ ... He [Chingis-Khan] was an
adept in magic ...“ (246).
It was perhaps ... this persis-
tent urge to understand the mean-
ing of his own life, arising perhaps
from the feeling of approaching
death and passionate desire to
continue nevertheless to live,
which caused Chingis to send an
invitation to the Chinese hermit
Ch'ang Ch'un to come to visit
him in his camp. (223).
og eyðingu. Og taki burt hund
Múhameðs og kefli hann.“
Um nóttina gat Temúdjín ekki
sofið. Að morgni lét hann kalla
fyrir sig þann ráðgjafa er hann
mat mest fyrir vitsmuna sakir og
lærdóms, Kínverjann Han-Ló, og
mælti við hann:
„Han-Ló, viltu enn segja mér
af meistaranum Sing-Sing-Hó?“
Og ráðgjafinn Han-Ló sagði
drottni sínum enn einu sinni af
meistara þeim, sem kunni skil á
töfrum Kínaveldis og hafði nú
árum saman dvalizt með læri-
sveinum sínum í hellisskúta í fjöll-
um Sjan-Tungs, og beðizt undan
orðræðum við sendimenn kon-
unga, því hugur hans var bundinn
hinu Eina.6
„Brátt er stórkaninn hniginn á
þann aldur að manni er ekki fram-
ar eftirsókn í neinum gæðum utan
galdri,“ sagði Temúdjín. „Eða
hverju má hið Eina til leiðar koma
fyrir seiðmann sinn?“
„Öllu,“ kvað ráðgjafinn. „All-
ir töfrar visna fyrir hinu Eina.
Sumir hafa nefnt það Alvaldið."7
„Getur það bætt alin við hæð
konungs?“8 spurði Temúdjín.
„Tveim," kvað ráðgjafinn.
„Er það lífdrykkur konunga?"
spurði Temúdjín.
„Ódáinsdrykkur," kvað ráð-
gjafinn Han-Ló.
„Þá mun ég að morgni annars
6 Sbr: „þessi viðhorf, sem verða ekki skynjuð, eru okkur ímynd hins Eina.“
(Bókin um veginn (XIV,1). Leturbreyting E.J.).
7 Sbr: „Alvaldið er eins og ker, sem fyllist ekki - ómælisdjúp, sem er upphaf
alls.“ (Bókin um veginn (IV,1)).
8 Sbr: „En hver af yður getur með áhyggjum aukið einni alin við hæð sína?“
(Biblían, Matt. 6, 272-28. Sjá einnig Lúk. 12, 25-26).