Jón á Bægisá - 01.12.2006, Side 100

Jón á Bægisá - 01.12.2006, Side 100
Ricardo Herren komið sögu beðið eftir mönnunum í þrjá mánuði. Allan þann tíma hafði mönnum Vascuna, og nú Portillos, ekki tekist að finna réttu leiðina. An þess að Alfinger vissi gengu sendimennirnir endalaust í hringi og náðu ekki áttum í því völundarhúsi laufþykknis sem þeir voru í, landsvæði sem hvítir menn þekktu betur af hugarflugi sínu en reynslu. Nú var Vascuna enginn nýgræðingur í Indíalöndum en hann hugðist stytta sér leið, sá fyrir sér skeikulan uppdrátt af svæðinu og týndist að lokum í frumskóginum. Þar að auki skorti þá innfædda burðarmenn sem varð til þess að her- mennirnir þurftu sjálfir að bera vopn sín og búnað ásamt sekkjunum með fjársjóðnum. Ferðin var farin að taka á sig mynd dæmisögu um græðgi — gullið var nú ekki aðeins einskisvert heldur orðið beinlínis þjakandi. Einhverjum mannanna hugkvæmdist að losa sig við byrðina og sættust allir fljótlega á það. Þegar þeir höfðu sannfært fyrirliðann gengu þeir óðara til verks og grófu fjársjóðinn undir gríðarstóru silkitrefjatré. Eftir svo margra vikna raunir urðu öll erindi að víkja fyrir þeirri nauð að komast af og finna útgönguleið. Nú, eftir að mennirnir yfirgáfú Vascuna, gengu þeir þrjá daga í leit að ársprænu sem þeir höfðu farið yfir mörgum vikum áður, því þeir gerðu ráð fyrir að öll vötn rynnu í önnur og þau áfram til sjávar. Arsprænuna fundu þeir en þar voru líka átján kanóar fullskipaðir indíán- um. Mennirnir voru svo aðframkomnir að innfæddir hefðu getað gert út af við þá samstundis, hefðu þeir aðeins kært sig um. En til allrar hamingju voru þeir vinveittir og sem tálcn um hug sinn afhentu þeir Spánverjum boga sína, örvar og spjót* * * * * * * 8 og gáfu þeim matföng þau sem þeir höfðu meðferðis. Spánverjarnir söddu nú sárasta hungrið en græðginni eftir sveltið varð ekki auðsvalað. Með handapati sögðu þeir indíánunum að fara eftir vistum. Féllust þeir á það. Þeir skildu eftir sjö af mönnum sínum til marks um vel- vilja sinn og hétu því að koma morguninn eftir klyfjaðir matvælum. Sama kvöld ræddu Spánverjar um það í búðunum hvort indíánar hefðu gott eða illt í hyggju. Sumir þeirra, sem voru orðnir móðursjúkir, töldu og framdi grimmileg ódæði á indíánum. Einn spænskur þjónn hans, Francisco de Castillo, varð frægur af sverðfimi sinni. Þeir lögðu í vana sinn að flytja indíána, sem þeir fönguðu og hnepptu í þrældóm, hlekkjaða á höndum og hálsi. Þegar einhver þeirra féll niður af þreytu, hungri eða sjúkdómi þótd Castillo ekki ómaksins vert að nema staðar, heldur hjó hann höfuðið af tilteknum indíána af baki reiðskjótans svo ekki þyrfti að tefja för hópsins. Alfinger leyfði slík illvirki en eftir frásögn margs skrásetjarans að dæma var hann ekki heill á geðsmunum. Satt að segja voru ekki margir þar um slóðir sem gætu tekið við vottorði um góða geðheilsu. 8 Þannig segir Gonzalo Fernández de Oviedo frá. Pedro de Aguado (Historia de Venezuela) telur að fjórir hermenn hafi orðið viðskila við uppistöðu flokksins og upplifað þennan atburð. 98 ffis/, á ./Ir/ydjá - Tímarit þýðenda nr. 10 / 2006
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Jón á Bægisá

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Jón á Bægisá
https://timarit.is/publication/1166

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.