Þjóðmál


Þjóðmál - 01.06.2009, Blaðsíða 96

Þjóðmál - 01.06.2009, Blaðsíða 96
94 Þjóðmál SUmAR 2009 Ekki þarf að koma á óvart, að Che Guevara er alveg sérstakt uppáhald og verndardýrð- lingur allra sannra „friðarsinna“ og þátttakenda í „ofbeldisumræðunni“ . Sem fyrr sagði var Guevara böðull, ekki aðeins í óeiginlegri, heldur líka í alveg eiginlegri merkingu orðsins og örlög hans voru fyllilega verðskulduð . Í stríðinu í Sierra Maestra, sem Castro hrinti af stað á sínum tíma til að ná völdum fyrir sig og kenningu sína sá Che um böðulsverkin . Hann tók þá afsíðis, sem ekki vildu makka rétt og skaut eigin hendi með skammbyssu sinni . Í hreinsununum miklu og fjöldaaftökun um, sem fylgdu í kjölfar valdatöku Castros hafði Guevara líka yfirumsjón með aftökun um . um þetta blóðbað, eins og önnur illvirki Castros, er þó aldrei talað . Allir vinstri menn, „róttækir“ og aðrir, slá skjaldborg um Castro enn í dag . Hvers kyns alvarleg gagnrýni á þennan miskunnarlausa alræðis herra, kúgara og böðul kostar fastistastimpil, ekki aðeins frá þeim ungu róttæklingum sem hér um ræðir, heldur frá gjörvallri vinstri hreyfingunni sem heild . Mér er fullljóst, að samúð með alræðis- herrum, hryðjuverkamönnum og gúlagi er ekki það eina, sem greinir sundur vinstri menn og hægri, en um forræðishyggju, sýndar mennsku, tvöfeldni, óskhyggju og orðagjálfur mun ég e .t .v . ræða síðar . Afstaðan til Castros er merkileg í þessu sambandi . Hann er nú hættur að bleyta smjörið, og eftir dauða hans mun kerfið sem hann kom á hrynja þar sem annars staðar, en það verður í vissum skilningi eftirsjá að Castro . Þótt hálf öld sé liðin frá valdatöku hans og járntjaldið fallið hefur mér sýnst að afstaðan til Castros sé enn í dag einhver allra besta aðferðin til að greina svonefnda „hægri menn“ frá vinstra fólki . Sá sem bregst til varnar þegar Castro ber á góma er vinstri maður . Sá sem ekki reynir að bera í bætifláka fyrir ódæðin er hægri maður . Þetta kann að virðast einfeldningslegt en ég fæ ekki séð að til sé önnur aðferð til að greina hægri frá vinstri, sem er einfaldari, áreiðanlegri og afdráttarlausari en þessi . Hver sagði, að kalda stríðinu væri lokið? Ýmislegt brölt og uppátæki vinstri manna hafa valdið mér undrun og heilabrotum allt frá barnsaldri og fram á þennan dag og það eru liðin mörg ár síðan ég hætti að líta svo á, að háttalag þeirra mætti einungis skýra með hliðsjón af marxisma/sósíalisma . Þeir eru fyrst og fremst það, sem áður fyrr var stundum kallað „niðurrifsöflin“ og eiga sér andlega forfeður langt aftur í aldir, frá því löngu, löngu áður en sósíalismi eða marx ismi urðu til . Einkennin verða, sem fyrr sagði, því afdráttarlausari, þeim mun lengra til vinstri, þ .e . „róttækari“, sem þeir teljast . Sem áður sagði lenti vinstri hreyfingin í sálarkreppu við fall alræðis og gúlags 1989– 1991 . Í alræðisherrum kommúnistaríkj- anna höfðu andlegir forfeður MÚR-fólks- ins séð vini, sem eins og þeir sjálfir hötuðu og vildu kollvarpa þjóðfélagi Vesturlanda . Það mistókst og nú leitar ný kynslóð sér nýrra bandamanna meðal hinna ýmsu hryðju verkahópa og hatursmanna Vestur- landa í þriðja heiminum . bandaríkjahatrið, sem MÚR-fólk á sam- eiginlegt með andlegum (og oft einnig líkamlegum) forfeðrum sínum, kemur víða fram í þessari bók . Afstöðu vinstri manna til bandaríkjanna svipar reyndar mjög til afstöðu sníkilsins til hýsils síns . „Róttækir“ vinstri menn af eldri kynslóð voru gjarnan nánast helteknir af djassi og fleiri þáttum bandarískrar menningar, en studdu af alefli Stalín og aðra þá sem vildu tortíma banda ríkjunum . Þessi tvískinnungur er enn meira áberandi meðal hinnar nýju kynslóðar . Hugarheimur þessa fólks er að miklu leyti skapaður í bandaríkjunum, ekki síst sú „pólitíska rétthugsun“, sem
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.