Þjóðmál - 01.03.2010, Blaðsíða 8

Þjóðmál - 01.03.2010, Blaðsíða 8
6 Þjóðmál VOR 2010 í stórum stíl . Stuðningsmenn Sjálf stæðis- flokksins eru um 35% þjóðarinnar og ætti því Bóka félagið Ugla að vera á grænni grein ef raun veru leikinn væri eins og Egill Helgason heldur – að fólk kaupi bækur eftir því hvort útgefen d ur þeirra séu þeim pólitískt þóknanlegir! En hvers vegna að draga mig í dilk, einan út gefenda, eftir pólitískum skoðunum? Ég get nefnt nokkra útgefendur sem hafa mun af- dráttarlausari pólitískar skoðanir en ég og fara ekkert í launkofa með þær . Sumir þeirra gefa líka út pólitísk tímarit eins og ég . Af hverju dregur Egill Helgason þá ekki í dilka með sama hætti? Væntanlega er það vegna þess að ég er sjálfstæðismaður . Hinir eru nefnilega samfylkingarmenn eða vinstri grænir . Fróðlegt er að skoða hvaða umfjöllun bæk - urn ar á þessum tveimur jólagjafalistum hafa fengið í Kiljunni, bókaþætti Ríkis sjón varps- ins, sem Egill Helgason stýrir . Skemmst er frá því að segja að bækurnar á jóla gjafalista sjálfstæðismanna fengu enga um fjöllun . Alls enga . (Þó getur verið að minnst hafi verið á eina eða tvær þeirra í fram hjáhlaupi, 5–10 sekúndur, en það var ekkert fjallað um þær .) Bækurnar á jóla gjafa lista sam- fylk ing ar mannsins fengu hins vegar mjög ríkulega umfjöllun hjá Agli . (Þó getur verið að ekki hafi verið fjallað sér staklega um bók Hallgríms Helgasonar, enda eru barnabækur sjaldan til umræðu í þáttunum .) Allt er þetta auðvitað í samræmi við hefð- bundna túlkun starfsmanna Ríkis út varps ins á hlutleysisreglum stofn unarinnar . Ef allt væri með felldu hefði útgáfa hinnar risavöxnu Svartbókar kommúnismans á ís- lensku auðvitað verið efni í heilan Kilju þátt . Einnig hefði maður haldið að þátta stjórn- andi sem er jafn upptekinn af bankahrun inu og Egill Helgason, sbr . skrif hans á Eyjunni og val hans á umræðuefni og við mæl endum í sjónvarpsþættinum Silfri Egils, hefði tekið bækurnar Peningarnir sigra heiminn og Þeirra eigin orð til umfjöllunar í þáttum sínum . En því var ekki að heilsa . Var það út af því að þær bækur voru í huga Egils á „jóla gjafa lista sjálf stæðismannsins“? Engin efnisleg rök hníga að því að taka þessar tvær bækur ekki til ríkulegrar um- fjöllunar í sjónvarpsþáttum Egils . Í annarri bókinni skrifar heimsþekktur sagnfræð ing ur sögu fjármálalífsins í heiminum og reynir að skýra hvers vegna hrun af því tagi sem varð haustið 2008 eigi sér stað . Að flestra dómi er hér um að ræða afburðagott rit sem færustu menn víða um lönd hafa borið lof á, burtséð frá pólitískum skoðunum . Hin bókin, Þeirra eigin orð, geymir „fleyg orð auðmanna, stjórnmálamanna, álits gjafa og embættismanna í útrásinni“ . Kannski skýrist áhugaleysi Egils Helgasonar á þeirri bók af því að þar eru birt „neyðarleg um- mæli“ hans sjálfs um skuldakóngana!? Þess má geta að engin útgáfu bóka Bóka- félagsins Uglu fyrir jólin fékk umfjöll un í Kiljunni . Er Egill Helgason „spilltur“ þátta stjórn-andi? Ja, hann er spilltur upp á íslenska vísu, ef svo má segja . Svona svipað og flest- ir þeirra stjórnmálamanna og embættis- manna sem hann sjálfur sakar ótt og títt um spillingu . Þannig er nú „spillingin“ mikla á Íslandi í raun: Gam alkunn greiðasemi vina, kunningja og ættingja í litlu landi þar sem allir þekkja alla og tengjast jafnvel fjölskylduböndum . Það er fráleitt að halda því fram að Ís lend- ingar séu spilltari en aðrar þjóðir . Vissu lega grasseraði viss tegund spillingar í fjár mála- geiranum á „út rásar“-tímanum . Hún fólst aðallega í gegndar lausum út lán um bank anna til eigenda sinna, hæstsettu starfs manna og vildar vina og neyslufylleríi . Ís lenskir stjórn - mála- og embættismenn eru al mennt heið- ar legt fólk sem vinnur störf sín af alúð og sam viskusemi . Hins vegar gerir fá mennið og kunn ingja samfélagið okkur erfitt fyrir . Stofn an ir og embætti eru iðulega van mátt ug
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.