Þjóðmál - 01.03.2010, Blaðsíða 68

Þjóðmál - 01.03.2010, Blaðsíða 68
66 Þjóðmál VOR 2010 hvenær höfundur hefur eftir öðrum og hvenær heimildum sleppir og getgátur taka við . Raunar er ávallt dagljóst nákvæm- lega hvaða heimild stendur að baki hverri klausu . Hvort umrædd textasundurliðun er meðvitaður ásetningur skal ekki fullyrt, enda fjarri því alltaf berar tilvísanir sem skilja eitt frá öðru, en seint verður Óskar sakaður um að fara í grafgötur með það hvenær hann fylgir heimildum og hvenær hann víkur frá þeim . Það er því kannski kaldhæðnislegt að heiðarleiki höfundarins skerpir á alvarleg- asta galla bókarinnar, því hversu algjör- lega hún hverfist um nákvæma endursögn á frásögn Sturlu . Óskar er ástríðumaður þegar kemur að Sturlungu og fróðleik henni tengdum, eins og glögglega hefur komið fram í ræðu og riti, og allir vita sem til hans þekkja . Mögulega er það heiðarleikinn, mögulega er það ástríðan, en líklegast er það blanda af hvoru tveggju sem ræður því að þar sem Sturlunga stendur að baki, sem er langsamlega víðast, þá bergmálar Sturla meira og minna í textanum: atburðum er á lengstu köflum lýst eins og í Sturlungu, með orðfæri sem er smitað af Sturlungu, með sjónarhorni Sturlungu og með frásagnarmynstri Sturlungu . Spurningin knýr sífellt fastar: af hverju er lesandinn að lesa ofurnákvæma endursögn á Sturlungu, meira og minna með hennar eigin orðum, en ekki Sturlungu sjálfa? Það er kannski í stíl bókarinnar að svarið endurómar spurn- inguna: já, af hverju? Líklegast stendur annar höfuðgalli bókarinnar í vegi fyrir trúverðugri réttlætingu . Svo mikil er ástríða höfundarins á atburðasögunni og svo frjáls er hann af öllum ritstjórnarhömlum að aldrei lætur hann þá skömm af sér spyrjast að kjósa samantekt ef ítarleiki er í boði . Á sjötugustu síðu er Snorri enn í fóstri í Odda . Jafnvel þegar söguþráðurinn víkur til atburða sem snerta sögu Snorra en þarfnast varla nákvæmustu útlistana er hvergi dregið af; Grímseyjarför er til dæmis lýst af slíkri nákvæmni að rakið er hvernig biskupsmenn skipta vörnum í víkur, hversu margir verja hverja vík, hver fer fyrir hverjum flokki, hvernig ráðist er til uppgöngu, hvaða orðum menn skiptast á, og annað eftir því . „Í fjörunni var þarabingur og möl þar fyrir ofan .“ [211] . Þannig vindur sögu Snorra fram í undanskotslausri atburðarakningu, nær Snorra sem fjær . Þegar mest mæðir á er lesanda birt kort og ættartölur felldar inn í textann í gráum kössum . Þetta líkist allt Sturlungu með skýringum felldum inn í meginmál, og kallar á ofangreinda spurningu fremur en að veita svar við henni . Eitt virðist þó ljóst: sá lesandi mun vart finnast sem ræður auðveldlega við endursögn Óskars en illa eða ekki við Sturlungu . Að öllu teknu væri kannski skynsamlegast að hefja lesturinn á Íslendinga sögu ef menn vilja kynnast Snorra, enda mun styttri texti og varla mannfleiri . Friðelskandi fræðimaður Áörfáum stöðum er atburðasagan rofin með innskotsköflum um sérstök efni . Í stöku tilfelli er það til samantektar á því sem þegar er komið fram í langri frásögn, eins og þegar efnahagsreikningur og eignaskrá Snorra eru tekin saman í 42 . þætti, eða, eins og í 34 . þætti, til þess að endursegja langa kafla úr Snorra-Eddu . Öllu tilþrifameiri og túlkunarríkari eru lýsingar á húsakosti og mannvirkjagerð í Reykholti á grundvelli nýlegra fornleifarannsókna; þátturinn er líklega sá áhugaverðasti í bók- inni . Lýsingunni fylgir tilgátuteikning af staðnum, mjög athyglisverð þrátt fyrir töluverða fyrirvara . Hér er skyggnst á bak við frásögnina og spurningum velt upp um umgjörð höfðingdómsins og mögulegar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.