Þjóðmál - 01.03.2010, Qupperneq 56

54 Þjóðmál VOR 2010
5–10 milljónir íbúa . Fimm ríki eru með
1–5 milljónir íbúa og aðeins þrjú með
undir einni milljón íbúa, Lúxemburg, Malta
og Kýpur . Það nær því engri átt að kalla
Evrópusambandið smáríkjasamband eins og
sumir hafa leyft sér .
Stuðningsmenn inngöngu í Evrópu-
sambandið hafa haldið því fram að hlut-
fallslega hefði Ísland meira vægi innan
sambandsins en flest þau ríki sem þegar eru
innan þess . Þetta er að vissu leyti rétt þar sem
gert er ráð fyrir ákveðnum lágmarksfjölda
fulltrúa eða atkvæða fyrir hvert ríki . Hins
vegar er deginum ljósara að engu máli skiptir
í raun t .a .m . hvort Ísland fengi tvo fulltrúa
á Evrópusambandsþingið eða sex þegar
heildarfjöldinn er yfir 750 . Vægi Íslands yrði
eftir sem áður lítið sem ekkert .
Ekki bætir síðan úr skák sú þróun sem átt
hefur sér stað innan Evrópusambandsins
á liðnum árum að neitunarvald einstakra
ríkja hefur verið afnumið á sífellt fleiri
sviðum . Við stöðugt fleiri ákvarðanatökur
í ráðherraráði sambandsins er ekki lengur
krafizt einróma samþykkis heldur nægir
nú aukinn og í sumum tilfellum aðeins
einfaldur meirihluti . Þessi þróun hefur
eðlilega komið sér sérstaklega illa fyrir minni
ríki Evrópusambandsins vegna lítils vægis
þeirra innan sambandsins og því verr eftir
því sem þau eru minni .
Þannig er ljóst að sú rödd sem Evrópu-
sambandssinnar segja að Ísland fengi inn an
Evrópusambandsins yrði afskaplega hjá-
róma svo ekki sé meira sagt . Raunar hefur
v erið bent á það að við Íslendingar höf um
hliðstætt mikla rödd á vettvangi Al þjóða-
gjaldeyrissjóðsins og við hefðum innan
sambandsins . Og hverju hefur hún skilað
okkur? Þar fara stóru ríkin sínu fram rétt eins
og innan Evrópusambandsins . Mun urinn er
hins vegar sá að Alþjóða gjald eyrissjóðurinn
stefnir ekki að því leynt og ljóst að verða að
einu ríki .
Staðreyndin er einfaldlega sú að ef við Ís-
lendingar gengjum í Evrópusambandið væri
það í raun eins og að gefa út óútfylltan tékka
vegna yfirstjórnar flestra okkar mála og vona
síðan að sambandið tæki tillit til hagsmuna
okkar við ákvarðanatöku sína enda ljóst að
við hefðum eftirleiðis lítið sem ekkert um
hana að segja .
Það fer furðulítið fyrir fréttinni sem frétta-stofa Stöðvar 2 hafði fyrsta í kvöldfréttum í
gærkvöldi (23 . febrúar 2010) . Þar sagði að þau
heiðurshjón Jón Ásgeir og Ingibjörg Pálma dóttir
hafi fært „eign“ sína 101 hótel á sínar per sónu-
legu kenntölur en skilið skuldina, pínulitlar 13
þúsund milljónir eftir .
Nú munu þau „eiga“ sitthvor 50% í hótelinu
skuldlaust trúlega . Þetta er fallegt ævintýr og
gaman að sjá að þurfalingar þessa þjóðfélags
skuli fá aðstoð á þessum harðindatímum .
Þetta vesalings fólk skuldar reyndar ekki
nema 1 .000 milljarða eða svo og þvi eðlilegt
að starfsmenn bankans sjái á því aumur enda
getur íslensk þjóð klárlega bætt þessu hóteli og
skuldum þess á sitt skulduga bak .
Ég sé ekki betur en að hér sé fundin lausn á
skulda vandræðum okkar og því er rétt að fagna
þessum tíðindum . Ég legg til að sá maður sem
kvittaði undir þetta í bankanum verði dreginn
fram og hann fenginn til að líta sem snöggvast
yfir heimilisbókhald venjulegs Íslendings með
þessa lausn í huga .
Hver segir svo að bankarnir séu ekki að sinna
þörfum viðskiptavina sinna þegar þeir lenda í
kröggum?
af bloggi rögnvalds Hreiðarssonar, Hins
„bloggóða“, roggi .eyjan .is, 24. febrÚar 2010.
_________________
Lausn á skuldavanda heimilanna fundin