Þjóðmál - 01.03.2010, Síða 78

76 Þjóðmál VOR 2010
ans hafi ekki ráðið för þegar bankinn seldi
eignir Hafskips fyrir gjaldþrot að eigendum
og stjórnendum Hafskips forspurðum . Þá
segir hann það ekki rétt að Gunnlaugur
Claessen, þáverandi ríkislögmaður, hafi
„kúsk að“ bankastjórana til hlýðni, eins og
hann orðar það sjálfur, en Gunnlaugur hafði
verið skipaður sérstakur trúnaðarmaður
við skipta ráðherra í þessu máli . Matthías
Bjarna son, þáverandi viðskiptaráðherra, er
mjög gagnrýninn á framgöngu Gunnlaugs
í málinu og segir hann hafa farið langt út
fyrir umboð sitt .
Við Lárus Jónsson ræddumst við fimm sinnum, fjórum sinnum í síma og
hittumst einu sinni . Við áttum fyrst samtal
í síma miðvikudaginn 30 . maí 2007 . Í
minnisblaði eftir það símtal ritaði ég meðal
annars:
. . . sagði hann [Lárus] mér frá því að á fundi
bankastjórnarinnar og Eimskipafélagsmanna
með Gunnlaugi Claessen þann 30 . nóvember
1985 hefði ríkislögmaður lagt fram tillögu
sem hann kallaði hina „hreinu leið“ .
Síðar í sama minnisblaði segir:
Ég spurði Lárus hvort þeim bankastjórum
hefði hugnast umrædd leið, í ljósi þess að
allar viðræður virtust miða að lausnum á
grundvelli áframhaldandi reksturs Íslenska
[skipafélagsins hf .] .11 Þessu svaraði Lárus svo:
„Við fengum engu um það ráðið .“
Lárus Jónsson greindi mér frá því í umræddu
símtali að bankastjórar Útvegsbankans hefðu
í reynd engu fengið um það ráðið hvaða
leið var farin . Þeim hefði verið nauðugur
sá kostur að fara að tillögu ríkislögmanns,
Gunnlaugs Claessen . Þessa frásögn staðfesti
Axel Kristjánsson, fyrrverandi aðstoð ar-
11 Íslenska skipafélagið hafði hinn 18 . nóvember 1985
keypt eignir og rekstur Hafskips hf .
bankastjóri Útvegsbankans, síðar í samtali
við undirritaðan . Í grein sinni í Þjóðmálum
lætur Lárus sem hann kannist ekki við
„hreinu leiðina“, en það var þó hann sjálfur
sem fyrstur sagði mér frá hinni „hreinu leið“
Gunnlaugs Claessen .
Hinn 24 . júlí 2007 átti ég viðtal við
Gunnlaug Claessen og bar meðal annars
undir hann þessa frásögn Lárusar og
Axels . Gunnlaugur harðneitaði að hafa
átt nokkurn þátt í að koma á bindandi
samkomulagi Eimskipafélagsins og
Útvegsbankans, sem undirritað var hinn 1 .
desember 1985, og kvaðst líta á framburð
þeirra Lárusar og Axels sem árásir á sig .
Ég greindi Lárusi Jónssyni frá því í síma
miðvikudagskvöldið 1 . ágúst 2007 að
Gunnlaugur hefði þvertekið fyrir að hafa
átt nokkurn þátt í að koma á fyrrgreindu
samkomulagi . Sagði Lárus þá orðrétt að ekki
tjóaði „að deila við dómarann“ og átti þar
við hæstaréttardómarann Gunnlaug . Lárus
sagði hins vegar að viðbrögð Gunnlaugs
kæmu sér mjög spánskt fyrir sjónir – það
væri alveg á hreinu að Gunnlaugur hefði
lagt fram þessa tillögu og þetta gat Axel
Kristjánsson sömuleiðis staðfest .
Lárus sakar mig einnig um að láta líta svo út að ég hafi haft einkaskjalasafn
hans undir höndum . Sú ásökun er fráleit .
Í fyrrnefndu símtali mínu við Lárus,
1 . ágúst 2007 bað ég hann sérstaklega
að gaumgæfa hvort hann ætti í sínum
fórum gögn er varpað gætu gleggra ljósi á
atburðarásina í aðdraganda samningagerðar
Útvegsbankans og Eimskipafélagsins . Gerði
hann það og hafði samband við mig degi
síðar . Eftirfarandi frásögn er orðrétt úr
minnisblaði sem ég tók saman um samtal
okkar Lárusar:
Lárus sagðist hafa leitað að minnispunktum
sínum í nótt og fundið handskrifað