Þjóðmál - 01.06.2014, Síða 45

44 Þjóðmál SUmAR 2014
sjálfboðavinnu en opinberra starfsmanna
sem telja niður mínúturnar í næsta kaffi-
hlé .
En hvað með fatlaða, leikskólabörn,
heyrnar lausa og aðra sem treysta í dag á þjón-
ustu frá sveitarfélagi sínu? Hverfa leikskólar
ekki ef sveitarfélög hætta að skattleggja
íbúa sína þungt til að fjármagna rekstur
þeirra? Hverfur ekki grunnskólakennsla ef
stór sneið af launaumslögum allra hættir
að sogast ofan í hirslur sveitarfélaga til að
fjármagna hana? Verður sá atvinnulausi
ekki hungurmorða á götunni án framfærslu
sveitarfélagsins sem það fjármagnar með
þungri gjaldtöku á allan rekstur innan
landamæra sinna? Varla . Allt sem við
köllum í dag „verkefni sveitarfélaga“ og er til
einhvers gagns að mati einhvers var til áður
en sveitarfélögin stungu peningasugunni
dýpra ofan í vasa borgara sinna til að taka
viðkomandi verkefni að sér og sinna því
verr og verr fyrir sífellt meiri kostnað .
Oft og iðulega má heyra Íslendinga
taka um nauðsyn þess að styðja við þá
sem minna mega sín, aðstoða öreigana og
tryggja öldruðum áhyggjulaust ævikvöld .
Með afnámi á „lögbundnum skyldum“
sveitarfélaga og þar með lögbundinni
skattheimtu í hæstu hæðum losnar mikið
fé úr opinberum hirslum sem góðhjartaðir
einstaklingar geta nýtt eins og þeir vilja, til
að styðja við það sem þeir telja vænlegast
til árangurs og hjálpar sem flestum —
gjarnan til sjálfshjálpar . Minnstur hluti
þess stuðnings mun koma úr vösum
auðmanna, rétt eins og gildir um tekjuskatt
á laun einstaklinga í dag . Stærsti hlutinn
verður samansafn lítilla framlaga almennra
borgara sem vilja aðstoða þá sem verða fyrir
óheppni á lífsleiðinni . Ríkisvaldið tekur of
mikið pláss á markaði góðgerðastarfsemi
og í hlutverki sínu sem velunnari þeirra
efnaminnstu er það fyrst og fremst að sækja
sér atkvæði þeirra og stuðning við báknið .
Ríkisvaldið gæti einnig hætt að þvinga
sveitarfélög til að virða þær við skipta-
hindranir sem ríkisvaldið setur á Ís lend-
inga . Ef sveitarfélag vill leyfa toll frjálsan
inn flutning á osti frá Chile, hvað á það þá
að koma lögreglu ríkisvaldsins við? Vilji
sveitarfélag skrúfa upp útsvar á borgara
sína til að halda osti frá Chile úti þá er það
vitaskuld því í sjálfsvald sett, með hættu á
að klofna í frumeindir ef íbúarnir sjá ekki
ávinninginn af slíkum útgjöldum .
Aðhald
Sveitarfélög, sem eiga á hættu að klofna í frumeindir, fara sér hægar í sakirnar
í að troða almenningi um tær en þau sem
geta gengið að mjólkurbeljum sínum
vísum . Þau gætu jafnvel farið að sýna vott
af tilraunastarfsemi í því hvernig er best
að þjónusta íbúa sína sem best fyrir sem
minnst fé . Fengju þau frelsi frá mýgrút
lögbundinna skylduverkefna gætu þau hafið
allskyns tilraunastarfsemi . Ruslasöfnun,
dreifing vatns og rafmagns, viðhald vega
og rekstur barnagæslu eru dæmi um
algjörlega staðnaðan rekstur í flestum eða
A llt sem við köllum í dag „verk efni sveitarfélaga“
og er til einhvers gagns að
mati einhvers var til áður
en sveitarfélögin stungu
peningasugunni dýpra ofan í
vasa borgara sinna til að taka
viðkomandi verkefni að sér og
sinna því verr og verr fyrir sífellt
meiri kostnað .