Þjóðmál - 01.06.2014, Blaðsíða 47

46 Þjóðmál SUmAR 2014
treður jafnvel Þjóðverjum um tær, og er þá
mikið sagt enda borga Þjóðverjar mest allra
þjóða í sjóði sambandsins .
Ísland innan veggja sambandsins væri
eins og laufblað í íslensku roki að reyna
svífa á móti vindi . Ísland innan ESB yrði
raunar eins og íslenskt sveitarfélag í dag:
Máttlaust gagnvart ofríki yfirstjórnarinnar,
sem sendir hverja tilskipunina á fætur
annarri niður valdastigann án þess að bjóða
upp á sveigjanleika til útfærslu eða fjármuni
til að framkvæma . Skatta mætti ekki lækka
„of mikið“ til að rugga ekki bátnum né of
mikið til að valda ekki fólksflótta . Bæði
ESB og hið íslenska ríki hafa hugmyndir
um það hvað undirsátar þeirra eiga að gera
og hvenær og hvað á að skattpína borgar ana
mikið .
Hvert stefnir?
Í allri umræðu um stjórnunareiningar, stórar sem smáar, þarf að hafa eitt í huga:
Hvernig viðkomandi eining þróast? Þróast
hún í átt að samþjöppun valds, auknu
skrifræði, þyngri skattbyrðum, þéttari
reglugerðafrumskógi og aukinni spill ingu?
Um Evrópusambandið má tvímælalaust
segja allt þetta . Um íslensk sveitarfélög í
núver andi mynd og í núverandi samruna-
þróun má að sumu leyti segja hið sama .
Með því að losa tökin á sveitarfélögunum
og gera þau viðkvæm fyrir samkeppni
hvert frá öðru, og klofningi í frumeindir,
mætti snúa þeirri þróun við . Breytingar
á núverandi stefnu Evrópusambandsins
eru varla raunhæf stefna, a .m .k . ekki fyrir
nokkurn Íslending, innan eða utan sam-
bandsins . Að gera sveitarfélög á Íslandi
viðkvæmari fyrir kröfum íbúa sinna er
hins vegar bara spurning um breytingar á
íslenskum landslögum — á morgun!
Fyrir frjálshyggjumanninn ætti spurn-
ingi n um aðild Íslands að sambandinu að
vera augljós þegar allt er tekið með í reikn-
ing inn: Aðild hefði í för með sér miklu fleiri
ókosti en kosti . Hvers vegna? Jú, meðal
annars vegna þess að hún skiptir á stóru
ríkisvaldi fyrir enn stærra ríkisvald . Frjáls-
hyggjumaðurinn á að synda í hina áttina .
Í sland innan ESB yrði raunar eins og íslenskt sveitarfélag í
dag: Máttlaust gagnvart ofríki
yfirstjórnarinnar, sem sendir
hverja tilskipunina á fætur
annarri niður valdastigann án
þess að bjóða upp á sveigjan-
leika til útfærslu eða fjármuni
til að framkvæma . . . Fyrir
frjálshyggjumanninn ætti
spurningin um aðild Íslands
að sambandinu að vera augljós
þegar allt er tekið með í
reikninginn: Aðild hefði í för
með sér miklu fleiri ókosti en
kosti . Hvers vegna? Jú, meðal
annars vegna þess að hún skiptir
á stóru ríkisvaldi fyrir enn stærra
ríkisvald . Frjálshyggjumaðurinn á
að synda í hina áttina .