Þjóðmál - 01.06.2014, Blaðsíða 49

48 Þjóðmál SUmAR 2014
og er svo enn; — en þegar ég er hjer,
langar mig oft til Íslands! Vonandi mun
mig sækja heimþrá til Noregs þegar ég er
búinn að vera nokkrar vikur á Íslandi? Því
hér á ég þó heima, hér við Oslo-fjörðinn,
hjer er mér alt kært, land og fólk og
tunga . En — „sú ramma taug“ er römm!
Það getur komið yfir mig í miðjum
kapitula, og jafnvel á skemmtilegum
stundum, þrá sem nærri líkist ofboði!
— eftir Reykjavík, sólarlaginu, stormi á
Faxaflóa, lyktinni við gasstöðina o .s .frv .
— og eftir íslenskum bæ, með friði og
sauðum, bæði tví- og fjórfættum, og
nautum og hestum og — einkanlega eftir
auðum skógarlausum byggðum! Ég hefði
auðvitað getað farið heim fyrir löngu, en
fyrst vildi ég verða frægur og hafa séð mig
um í heiminum . Jú, ég hef ferðast dálítið,
og leiðast þó ferðalög, af því þá finn ég
meir til einverunnar en annars! Í fyrra var
ég átta mánuði að hringsólast um Evrópu .
Ég kom heim eyðilagður af þreytu, því ég
verð að sjá alt og læra sem mest hægt er
Rithöfundurinn
Kristmann Guð-
munds son átti erfitt
uppdráttar eftir
að hann sneri til
heimalands síns
árið 1938 . Hann
hafði slegið í gegn
sem rithöfundur á
norsku og var einn
vinsælasti rithöfundur
Norðurlanda á fjórða
áratug 20 . aldar . En
Kristmann átti ekki
upp á pallborðið hjá
kommúnistum sem
voru fyrirferðarmiklir í
íslensku menningarlífi
á þessum árum . Við
heimkomuna hófst
ósæmileg rógsherferð
gegn Kristmanni og
höfundarverki hans sem
stóð linnulítið í meira
en þrjá áratugi .