Þjóðmál - 01.06.2014, Blaðsíða 89

Þjóðmál - 01.06.2014, Blaðsíða 89
88 Þjóðmál SUmAR 2014 sam drætti . Tímabundnar kreppur urðu þannig í raun vel heppnaðar tilraunir sem ýttu undir ákvarðanir um sífellt meiri lánveitingar og þann ráðandi misskilning að best væri að láta fjármálamarkaðina sjá um sig sjálfa . Þetta er merkileg játning um að hin svo- nefnda „markaðsbókstafstrú“ hafi alls ekki falið í sér sjálfseftirlit markaðanna . Um var að ræða dulbúna tilraun eftirlitsstofnana til að halda uppi háu gervi-verði á eignum (sem var reist á ábyrgðarlausum lánveitingum) með því að beita lögþvingaðri íhlutun í mark- aðsstarfsemina í því skyni að bjarga gælu- fjármálastofnunum undan afleið ing um eigin glannaskapar . Það yrði erfið leikum bundið að finna upp kerfi sem yrði andstæðara við það sem Thatcher gerði og vildi . Henni var í öllu tilliti annt um að farið væri vel með fé . Heima fyrir greip hún einu sinni til þess ráðs að klippa kreditkort dóttur sinnar í sundur af því að hún taldi það hvetja hana til aðgæsluleysis í fjármálum . Sem forsætisráðherra krafðist hún þess að leigj- endur leggðu sjálfir fram upphafs greiðslu við kaup á sveitarfélagaíbúðum þegar sumir samstarfsmanna hennar vildu einfaldlega gefa íbúðirnar . Hún taldi að gjafagjörn ingar mundu verðlauna eyðsluseggi og draga úr aðgæslu þeirra sem höfðu lagt hart að sér til að spara . Við stjórn landsins kappkostaði hún jafnan að halda aftur af verðbólgu með því að takmarka peningamagn í umferð . Hún hækkaði skatta á samdráttartímum og greip tvisvar til þess að minnka heimildir til lánveitinga í Bretlandi í þessu skyni . Hún deildi harkalega við helstu samstarfsmenn sína — og það stytti örugglega forsætisráð- herra tíð hennar — um stefnuna í gengis mál- um sem hún taldi með réttu eða röngu að hefði áhrif á eignaverðbólgu . Hún lækkaði niðurgreiðslur til fyrirtækja í vandræðum með miklum pólitískum til kostn aði . Ein fræg- ustu ummæli hennar — „Maður getur ekki platað markaðinn“ — voru rök hennar gegn skráningu gengis á þann veg að mark aður inn hefði ekki trú á skráningunni, tiltækið mundi misheppnast fyrr eða síðar . Soros hefur varla gleymt setningunni eða hvenær hún var sögð af því að best heppnaða viðskiptaflétta hans, það er að þröngva pundinu úr ERM- myntkerfinu, var reist á nákvæmlega sömu rökum og (óbein) gagnrýni hennar á að „elta þýska markið eins og skuggi“ . Í stuttu máli má slá því föstu að alls ekki sé unnt að kenna Thatcher eða Thatcherisma um fjármálahrunið . Raunar má telja yfirgnæfandi líkur á því að hefði hún verið við stjórn hefði aldrei komið til hrunsins eða, sé tekið tillit til óvissuþátta í markaðsstarfsemi, að gripið hefði verið til leiðréttinga miklu fyrr og án stórvandræða . Við eigum auðveldara með að skilja þetta þegar við áttum okkur á að sannfæring hennar (og hinn hnattræni árangur sem af henni leiddi) átti upphafsrætur í lands- byggðargildum Englands frá fjórða ára- tugnum — föðurlandsást, vinnusemi, áreiðan leika, ráðdeild, trú meþódista og siðferðilegri alvöru sem stórborgarlegir vinstrisinnar höfðu að háði . Shirley Robin Letwin kallaði þetta hinar „þróttmiklu dygðir“ í bók sinni, The Anatomy of Thatcher­ ism, og lýsti þeim sem kjarna Thatcher - smans . Þetta eru dygðir sem gera fólki kleift að bjarga sér sjálft og búa í frjálsu samfélagi . Þær eru þannig óhjákvæmilegur grunnur að mýkri dygðum eins og samkennd, þar sem aðeins þeir sem bjarga sér sjálfir, eru færir um að aðstoða aðra . Frú Thatcher hallaðist ekki aðeins að þessum dygðum á fræðilegan hátt . Hún hafði sem dóttir smákaupmanns séð á einfaldan raunsannan hátt hvernig frjáls markaður tryggði að varningur frá öllum heimshornum bærist til smábæjar í Lincolnshire . Hún var vinnusöm stúlka á
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.