Þjóðmál - 01.06.2014, Blaðsíða 82

Þjóðmál SUmAR 2014 81
anna“, fyrir utan að berjast við þing menn
Verka mannaflokksins . Áður hefur verið
minnst á að umbótunum var mót mælt
harðlega utan þings og því varð að brjóta
verka lýðshreyfinguna á bak aftur, eink-
um námuverkamenn sem fóru í verkfall
1984–1985 . Eftir að sigur vannst á þeim
hófst langvinnt hagvaxtarskeið í Bretlandi
án verðbólgu .
Umskiptin bárust út fyrir Atlantshafs-
svæðið . Efnahagsþróunin í Bretlandi og
Bandaríkjunum varð að táknmynd þess
árangurs sem mátti ná með frjálsu mark-
aðs hagkerfi á ótrúlega stuttum tíma .
Þarna varð t .d . til vísir að hagvexti sem
kenndur er við upplýsingatæknina . Þótt
hugmyndafræðin væri mjög svipuð
var ekki staðið eins að útfærslunni í
ríkjunum tveimur: í Bandaríkjunum var
lögð höfuðáhersla á skattalækkanir en í
Bretlandi á einkavæðingu . Sé litið á þetta
tvennt sem alþjóðlega markaðsvöru sigraði
einkavæðingin í þeirri samkeppni og hún
höfðaði bæði til manna í ríkjum þriðja
heimsins og í fyrrverandi kommúnistaríkjum
þar sem óarðbær ríkisfyrirtæki ollu
búsifjum . Þegar ráðist var í einkavæðingu
skilaði það árangri á undraskömmum tíma .
Eitt var að Sovétmenn áttuðu sig á þessu,
hitt var þó merkilegra að vestur-evrópskir
kommúnistar og jafnaðarmenn neyddust
til að breyta um stefnu vegna sífellt fleiri
sannana sem sýndu að einkavæðingin jók
skilvirkni, dreifði eignarhaldi og breytti
starfsanda í fyrirtækjum . Hinir ólíklegustu
menn neyddust til að viðurkenna stað-
reyndir og skipta um skoðun .
Ronald Reagan, forseti Bandaríkjanna á árunum 1981–1989,
og frú Thatcher, forsætisráðherra Bretlands 1979–1990, á góðri stundu .