Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 05.06.2001, Blaðsíða 59

Tímarit Máls og menningar - 05.06.2001, Blaðsíða 59
finnur dýralæknir í fjölleikaferð (Dr Dolittle's Circus), Dagfinnur dýralæknir og fuglaóperan (Dr Dolittle's Caravan) og Dagfinnur dýralæknir og dýragarðurinn (Dr Dolittle's Zoo). Nokkrar bækur í viðbót komu út á ensku, þar á meðal ein um ferð Dagfinns til tunglsins. Hugh Lofting lést 27. september 1947, 61 árs að aldri. Þegar Dagfinnur dýralæknir rataði að lokum á íslensku var nýkomin á markað fokdýr bandarísk bíómynd um hann þar sem Rex Harrison lék Dagfinn og vinsældir hans voru þá sem aldrei fyrr. Út komu myndabækur um Dagfinn og tvær þeirra rötuðu á íslensku líka. Bjartsýni hafði einkennt sjöunda áratuginn og vinsælustu kvikmyndir voru þá miklar og dýrar söngvamyndir, til að mynda þær sem Julie Andrews lék í. Þegar kom að Dagfinni var sú tíska á seinasta snúningi og vegur myndarinnar varð minni en væntingar stóðu til. Þó skírskotuðu bækurnar um Dagfinn dýra- lækni á sinn hátt til hugmynda þessa tíma um aukið samband við náttúruna og háværar kröfur um frið á jörð. Vísindamaðurinn í villimannalandinu Kjarni sagnanna um Dagfinn dýralækni er tungumálanám hans. Dagfinnur uppgötvar að dýrin hafa eigið mál, lærir það og verður dýralæknir. Þannig kemur hann á sambandi við dýrin og kemst að því að víða er pottur brotinn í skiptum manna og dýra. Dýralæknisstarfið reynist víðtækara en læknisstörf almennt; Dagfinnur verður samfélagslæknir og messías dýranna. Hann neyðist til þess að vera leiðtogi þeirra og berjast fyrir nýju samfélagi þar sem dýr og menn lifi í sátt og samlyndi í stað þess að menn kúgi dýrin og arðræni eins og raunin er í samfélagi hans. Þegar Dagfinnur lærir tungu dýranna sér hann í tvo heima, mannheim og dýrheim. Í sögunum er til einföldunar litið á dýrin sem heild. Jafn ólík dýr og api, hundur, grís og önd geta ræðst við án teljandi erfiðleika og raunar skilja dýrin einnig flest það sem gerist í mannheimi. Í ljósi þess hve miklu máli tungumálið skiptir í þessari sögu sætir nokkurri furðu að hundur, grís, önd og api eigi aldrei í vandræðum með að skilja hvert annað. Eiga dýrin mörg mál eða aðeins eitt? En sagan um Dagfinn er táknsaga. Dýrin mynda eina heild og menn aðra, kúgara og hina kúguðu. Það eru fyrst og fremst mennirnir sem skilja ekki dýrin og sá er vandinn sem Dagfinnur þarf að eiga við. Yfirstéttin skilur ekki hina kúguðu og trúir því ekki einu sinni að þeir hafi mál. Jöfnuður milli tegunda er boðskapur sagnanna. Bækurnar um Dagfinn boða tegund útópísks sósíalisma. Hlutverk Dagfinns er að hjálpa dýrunum að verða eins og menn, á svipaðan hátt og síðar átti að hjálpa vanþróuðum ríkjum að taka upp háttu hinna þróuðu. Með aðstoð Dagfinns taka dýrin upp ritmál og stafróf, póstþjónustu, setja á svið leikþætti og óperur, stofna félög og banka, dvalarheimili og jafnvel borg. Þannig geta dýrin náð jöfnum hlut við manninn með því að læra mannasiði. Útópía bókarinnar felst í Dagfinni sjálfum. Hann er læknirinn göfugi sem helgar líf sitt góðum málstað – samfélagslæknir eins og Zola og fleiri hugsjónamenn 19. aldar. Þá trúðu menn því að í vísindunum væri fólgin lækning hvers samfélags- vanda. Dagfinnur er einnig ákveðin manngerð sem alkunn var á Englandi á 19. öld, baráttumaður og fræðimaður sem engan áhuga hefur á öðru en hugsjón sinni en jafnframt stilltur Englendingur sem bregður sér ekki við þó að honum sé kastað í fangelsi eða þótt hann lendi í sjávarháska. Í stuttu máli er Dagfinnur hetja hins pósitívíska tíðaranda aldamótanna. Hann er fulltrúi evrópskrar þekkingar, vísindamaðurinn sem menningarhetja sem berst fyrir framförum og menntun. Í ævintýrum bókanna vinnur hann hvern sigurinn á fætur öðrum, verður hvað eftir annað ríkur og frægur, dáður af þeim smáu en virtur af þeim stóru og sannfærir fjöldann um að dýrin hafi mál. Í lífi hans er samúðin með dýrunum leiðarhnoðan og öllum fjármunum sem safnast á hendur hans eyðir hann jafnan í góð málefni. bls. 59 tmm júní 22x27 Ó 5.6.2001 19:59 Page 59
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.