Félagsbréf - 01.07.1960, Blaðsíða 44

42
FÉLAGSBRÉF
STÚLKAN: Heldurðu að þú sért eitthvað sterkur þó þú sért með þessa
gorma ?
BÓAS: Svona, reyndu að koma þér inn.
STÚLKAN (grettir sig framan í hann): Æ, þú ert leiðinlegur. (Fer).
BÓAS (teygir gormana. Við manninn til skýringar um leiS og hann gerir
höfuShneigingu inní ganginn): Stelpukjáni. — Já, það var þetta sem
ég ætlaði að bæta við. Hvað h'aldið þér að ég hefði gert ef ég hefði
tekið lánið og fengið trygginguna sextugur? Ég hefði farið út og
fengið mér máltíð, já, þó ekki hefði verið nema sæmilega máltíð, og
keypt svo híl heim á eftir, það er að segja — ef afgangurinn hefði
orðið nægilegur.
(Innheimtum. sem ekki hefur gert neina tilraun til afi fylgjast me'ö
útskýringum fíóasar en átt fullt í fangi meS aS halda sér á fótunum,
hnígur niSur undir síSustu or&unum).
BÓAS (áttar sig ekki strax): Heyrðu! Hvað. . . . (Kastar frá sér gormun-
um og fer aS stumra yfir manninum).
(Stúlkan, drengurinn og móSir þeirra sem er svo sem tíu árUm eldri
en Bóas, hróSir hennar, koma hlaupandi fram).
MÓÐIRIN (í uppnámi yfir a& sjá manninn liggja á gólfinu,): Hvað kom
fyrir? Hvað hefurðu gert við manninn?
BÓAS (hinn rólegasti): Ég var bara að tala við hann.
DRENGURINN (spenntur): Er hann dáinn?
STÚLKAN: Guð minn góður!
MÓÐIRIN: Þú hefur þó ekki látið hann fara að reyna gormana?
BÓAS (argur): Hvaða hávaði er þetta.
(HurSin á móti opnast og konan horfir á úr dyrunum án þess nokkur
gefi henni gaum).
MÓÐIRIN: Það verður að gera eitthvað.
STÚLKAN: Ég ætla að hringja á sjúkrabíl. (Hleypur í símann).
MÓÐIRIN (áhyggjufull þegar hún sér aS tilraunir fíóasar til aS láita marin-
inn rakna viS bera engan árangur): Hann hreyfir sig ekki.
BÓAS: Nei, auðvitað ekki. Það hefur liðið yfir hann. Geturðu ekki náð
í vatn.
(MóSirin fer aS sœkja vatniS).
STÚLKAN (í símanum): Já, er þetta á slysavarðstofunni. Það er dáin’i
maður hérna.