Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1878, Qupperneq 77

67
1878
námsgicin heyrir nú cigi framar til burtfararprófs, cplir 19. gr. reglugjörðarinnar, sbr. 73
13. gr., lieldur er lokið við liana í 4. bckk, og próíið í licnni cigi látið hafa nein ábrif á 20 Iuaí-
aðaleinkunnina við burtfararprófið.
— Brjef landsliöfðingja til amtmanmins yfir suöur- og vesturumdœminu um sölu T3
á fasteign ómyndugs pilts. — í brjcfi, frá 15. þ. m., skýrið þjer mjer frá, 21'mai'
berra amtmaður, að Jón nokkur Sigurðsson frá Ytra-Leiti á Skógarströnd, er fluttist til
Ameríku sumarið 1876, bafi farið þess á leit, að yfiríjárráðastjórnin lcyfi, að selja megi
jarðarpart, er fóstursonur hans, 11 ára gamall piltur, er eigandi að, með því að unglingur
þessi hafi lýst yfir því, að liann muni aldrci liugsa til að fara heim til Isiands aptur; og
látið þjer í ljósi, að takmarkanir þær, er 7. gr. tilsk. 18. febr. 1847 sotur um sölu á
fasteignum ómyndugra, nái ekki til þeirra, sem eiga bjer fasteignir, en ciga heima utan
ríkis, cn að þar á móti kunni að vera ástœða til að loita atkvæðis hlutaðcigandi yfirvalda
í Ameríku um sölu þessa.
Um þetta mál vil jcg ijá yður til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir lilut-
aðeigöndum, að þótt unglingur, er flytur sig af landi burt, komist við það undan yfirflár-
ráðastjórn bjcr á landi, að því er snertir lausaQe lians, það er hann ílytur með sjor, verða
fjármunir þeir, er bann skilur hjcr eptir, fastir og lausir, að vera undir eptirliti yfirfjár-
ráðastjórnar hjer á landi eins eptir sem áður, og skiptir það engu í því efni, livort hlut-
aðeigandi fer í annað ríki eða cigi. Yfiríjárráðastjórnin hjcr á landi or oinungis báð þeim
lögum, er hjer gilda, og lög þau, or kynnu að vcra í Amoríku um sölu fasteigna, er ó-
myndugir eiga, geta cnga verkun baft bjer á landi. Yerður því beiðni sú, er lijer rœðir
um, eigi tekin til greina.
— Brjef landsliöfðingja til amtmannsim yfir suður- og vesturumdœminu um lircpps- 74
lielgi purfamanns. — Með brjofi 13. þ. m. tjáðuð þjer mjcr, bcrra amtmaður, á- “1- mai'
lit yðar um áfrýjun bœjarstjórnarinnar í ísafjarðarkaupstað á úrskurði yðar frá 9. nóv.
f. á., er dœmir Jens nokkrum Kolbeinssyni framfœrslurjett í nefudum kaupstað.
Nefndur þurfamaður er fœddur í Ögurbreppi, og er 46 ára garnall. Árið 1858
fiuttist hann til ísafjarðar-verzlunarstaðar, er þá var einn hluti Eyrarhrepps, og dvaldi
þar síðan í 16 ár, eða til 1874. Bœjarstjórnin á ísafirði styður nú áfrýjan sína við það,
að ísafjarðarkaupstaður hafi eigi orðið sveitarfjelag út af fyrir sig fyrr en árið 1866. fað
liggi því í augum uppi, að þangað til liafi Jens dvalið í Eyrarhreppi; en «með því þá að
vera kyrr á ísafirði, hafi liann flutzt úr Eyrarhreppi», og hafi hann því í hvorugri sveit-
inni dvalið svo lengi, að hann hafi getað áunnið sjer sveit þar samkvæmt 1. grein opins
brjefs 6. júlí 1848.
Jog verð nú að vera bœjarstjórninni samdóma um það, að úr því að Isafjarðar-
kaupstaður ekki var sjerstakt svcitarQelag fyr cn 1866, verða þau 8 ár, er Jens þá var
búinn að dvelja þar, ekki talin dvöl í fátœkrafjelagi kaupstaðarins. En hins vegar verð-
ur að gæta þess, að skipting Eyrarhrepps í 2 sveitarfjelög 1866 gat ekki mcinað þurfa-
manninum að ávinna sjer framfœrslurjett þar, sem liann hafði sezt að, með því að dvelja
þar 2 ár til. Nú hjelt hann áfram dvöl sinni langt fram yfir þonnan tíma, og liggur því
í augurn uppi, að hann hefir nú áunnið sjer framfœrslurjett í Eyrarsveit, eins og hún var
þegar liann fluttist í hana, þannig, að framfœrsla hans og hyskis hans á að lenda á ísa-
fjarðarkaupstað og liinni núvorandi Eyrarsveit í samciningu, samkvæmt grundvallarregl-
unum í 1. grein reglugjörðar 26. jan. 1866.