Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.04.1995, Blaðsíða 10

Hér að neðan er mynd af svissnesku bankaborginni Basel. í aprílmánuði 1895
fékk Robert vinnu í banka Speyr & Co. í lok ágúst sama ár hafði Robert fengið sig
fullsaddan af banlcastörfum og sagði stöðu sinni lausri og hugðist leggja leiklist
fyrir sig. Sótti hann leikhúsin í Basel af kappi og fékk tilsögn í leiklist.
jakka, buxur, skó og nef; hárið á laglegum konum og augnhárin á agn-
arsmáum börnum sem eru á leið í skólann.
Walser er umfram allt skáld hins ófullgerða, ófullkomna, mótsagna-
kennda, brotakennda, veika og smáa. Sumir bókmenntafræðingar hafa
sagt að í verkum hans gæti mjög Jugendstíls vegna flúrsins sem hann
beitir stundum, aðrir líta á hann sem fyrirrennara dadaista og súrrealista
og bandaríski bókmenntafræðingurinn William H. Gass gengur svo langt
að kalla Walser „póstmódernista fimmtíu árum áður en sá skóli varð til“.
Slíkar flokkunartilraunir eru ósköp eðlilegar en þær sýna samt vandræði
fræðanna gagnvart kynlegum kvistum eins og Robert Walser. Það er ill-
mögulegt að stinga skáldskap hans ofan í skúffu sem er merkt einhverjum
isma eða stefnu. Walser er sér á báti. Það þýðir þó ekki að skáldskapur
hans sé algerlega sjálfsprottinn, orðinn til í ósjálfráðu tómarúmi án nokk-
urra áhrifa að utan. Slíkt er ekki mögulegt. Walser dáði Heinrich von
Kleist og varð fyrir áhrifum af þeim brotakennda frásagnarmáta sem ein-
kennir anekdótur Kleists. Annar rithöfundur á þessari sömu línu „smárra
8