Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.04.1995, Blaðsíða 68

KURT
Kurt var hálfgerður ruddi, fannst fólki. Hann bætti ráð sitt og gerðist snobb-
aður. Senr snobb varð hann enn ruddalegri. Eg ætla ekki að segja sögu,
meiningin var að greina hlutina. Einhverstaðar er búið að setja upp revíu
þar sem aðeins hjónafólk fær aðgang. Ég þarf endilega að drífa mig í hjóna-
band. Kúnígúnd situr alein á kaffihúsi og grætur úr sér augun yfir ónær-
gætni minni. Ég er sannfærður um eftirfarandi: „Andi minn mun fagna upp-
risu í hjónasænginni.“ Ég fékk sent bréf um daginn. Hvað stendur í því?
Einlæg ósk um að ég fylgdi ekki slæmu fordæmi Gottfrieds Kellers og að
það væri svo gott að vera hani í hænsnahóp. Ég svaraði: „Mér stendur búst-
in stelpa úr sveit til boða.“ Ég næ mér í konu og eignast listaverk í leiðinni.
Best verður að geta barn og bjóða afurðina einhverjum bókaútgefandanum,
hann fer varla að hafna henni. Konan mín á eftir að dúða mig með skömm-
um á hverjum einasta degi, mig vantar hvort sem er eitthvað utan um mig.
Ég á eftir að læra mikið af barninu. Hvflík framtíð!
66