Frón - 01.04.1943, Qupperneq 64

126
Orðabelgur
frásögn af viSburSum úr stúdentalífinu, einkum atviki einu er
gerðist fyrir áratugi og dálitlar minjar hefur látiS eftir sig í
bókmenntum. Pegar hér var komiS höfSu allir skipazt i hvirfing
kringum ræSumennina og söngmennina, og var svo á aS líta sem
hér væri samankomin ein stór fjölskylda, enda mátti kalla aS
svo væri þetta kvöld. En eftir þetta sátu menn svo lengi sem
leyfilegt var og skemmtu sér viS söng. Svo vel vildi til aS Stefán
íslendingur var í hópnum, og höfSu menn þvílíkan forsöng í
Ólafi liljurós og Malakoff aS seint mun von á öSrum slíkum.
AfmælishátíSin fór meS ágætum vel fram. Undirbúningur
veizlunefndarinnar, þeirra Magnúsar Kjartanssonar, Páls Páls-
sonar og PorvarSs Jóns Júlíussonar, reyndist allur í bezta lagi.
Sjaldan eSa aldrei hefur liinn sanni glaSi stúdentaandi ríkt jafn
eindregiS og óskoraS í félaginu eins og þetta kvöld, og má meS
sanni segja aS hver gerSi sitt til aS veizlan yrSi öllum sem
ánægjulegust og minnisstæSust.
Árni Hafstad.
Á fimmtugsafmæli Félags íslenzkra stúdenta.
Félag vort! sem fóstraS hefur
fjör og líf og æskuglóS,
þú sem mörgum manni gefur
minninganna dýra sjóS,
aftur vek þú oss í geSi
árin liSin, kynnin forn:
hálfrar aldar æskugleSi
endurlífgi huga vorn.
Ekki dylst, sé aftur litiS,
eftir skyggnzt um tímans dóm:
hjá þér margur hefur slitiS
hugsananna barnaskóm;
oft var stælt, en engu lotiS,
allt var rætt í þínum hring,
þar sem vmsir hafa hlotiS
hugSarmál og sannfæring.