Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2016, Síða 54

Náttúrufræðingurinn - 2016, Síða 54
Náttúrufræðingurinn 126 Hallasan-fjall, hæsti hluti dyngjunnar, móbergsklettar, fleiri jarðminjar og merkir hraunhellar voru tekin á heimsminjaskrá UNESCO árið 2007. Unnið er að því að fá fleiri hraunhella og svæði samþykkt á heimsminjaskrána. Lítill en mikilvægur hluti hellanna hefur verið gerður aðgengilegur ferðamönnum sem flestir eru Kóreumenn. Flestir hraunhellar Jejueyju, tugir kílómetra, eru lokaðir, sumir mjög rammlega, og umferð um þá óheimil nema í rannsóknarskyni. 3. Hraunasvæði Ástralíu eru á stærð við Ísland að flatarmáli. Ekki er um hraunlagauppbyggingu að ræða eins og hér, heldur slettur hér og þar. Margar eru mjög gamlar, jafnvel hundruð þúsunda ára, jafnvel milljóna. Helstu svæðin eru í Viktoríuríki í Suður-Ástralíufylki og í Queensland í norðaustri. Þekktasta eldstöðin er Undara í Queensland. Menn gerðu sér grein fyrir alþjóðlegu mikilvægi Undara strax á áttunda áratugnum. Hafist var handa við að leggja grunninn að Undara-þjóðgarðinum með samningum og uppkaupum á landi 1989 og er núverandi stærð þjóðgarðsins 61.500 ha. Undara-eldstöðin er 180 þúsund ára gömul, hraunið þekur 1.550 km2 og lengsta hrauntungan er 160 km á lengd (Þjórsárhraunið er 8.500 ára, 950 km2 að flatarmáli og 140 km langt). Undara var áður nautgripabúgarður, og tóku fyrri eigendur, stórfjölskylda, að sér rekstur þjóðgarðsins. Ríkisstjórn Queenslands hefur styrkt verkefnið og lagði m.a. sem nemur 270 milljónum króna til gerðar göngustíga og pallakerfis í ferðamannahluta Undara- hraunhellakerfisins. Heimsókn í Undara er frekar dýr. Vel er staðið að rekstri, viðhaldi, varðveislu, eftirliti og leiðsögn. Ferðir í hellana eru undantekningarlaust með leiðsögn og eingöngu gengið á afmörkuðum stígum og/eða göngupöllum. Rannsóknir, aðallega líffræðirannsóknir, eru eftirsótt háskólaverkefni. Valið er úr umsóknum og færri komast að en vilja. 4. Galapagoseyjar eru dyngjusvæði á flekaskilum í Kyrrahafi. Þær liggja á miðbaug, um 1.000 km vestur af Ekvador sem þær tilheyra. Eyjurnar eru alls um 8.000 km2 að stærð og taka yfir heitan reit. Þær eru misgamlar og skiptast í 13 stærri eyjar, frá 14 til 4580 km2 að stærð, 6 minni eyjar og nokkurn fjölda smáeyja og skerja. Virknin er bundin við sex dyngjur á yngstu eyjunum, Isabella og Fernandina. Galapagoseyjar eru þekktar fyrir fjölbreytilegt lífríki, þróunarkenningu Darwins og eldvirkni, og eru á Heimsminjaskrá UNESCO. Friðunin nær til 97% eyjanna. Heimsóknir á friðuðu svæðin eru takmarkaðar við ákveðna staði, aðeins leyfðar að degi til og fylgt er fyrirfram afmörkuðum stígum undir eftirliti og leiðsögn. Nokkrir hraunhellar eru á búsetusvæðunum á Santa Cruz og Isabella. Þeir eru í einkaeign og flestir aðgengilegir almenningi og ferðamönnum. Stígagerð, mannvirki og leiðsögn eru takmörkuð og lítið lagt til hellanna vegna fátæktar og úrræðaleysis. Hellar í einkaeign liggja því undir álagi og byrjandi skemmdum. Mikill fjöldi annarra hella, tugir eða hundruð kílómetra, margir hverjir ókannaðir og aðrir líklega ófundnir, eru á verndarsvæði eyjanna, utan seilingar almennings og ferðamanna. Ekkert hellafélag er á Galapagos, en félagar í NSS (Hellasamtökum Bandaríkjanna) hafa sinnt mælingum og rannsóknum á tugum kílómetra ósnortinna hellisganga í samvinnu við jarðfræðinga og aðra umsjónaraðila eyjanna. 5. Hawaiieyjar eru risadyngjur rétt eins og Galapagos og Jeju, á flekaskilum í miðju Kyrrahafi um 5.000 kílómetrum frá strönd Bandaríkjanna. Mauna Kea og Mauna Loa eru bæði stærstu eldfjöll veraldar og hæstu fjöll veraldar miðað við hæð frá sjávarbotni. Eyjaklasann rekur frá austri til vesturs og eldist eftir því sem vestar dregur. Eldvirknin er bundin við yngstu og austustu eyjuna, Hawaii, sem er um 10 þúsund km2 að stærð, yfir heitum reit. Hellisgöng risadyngnanna fimm, Mauna Loa, Mauna Kea, Kiluea, Hualalai og Kohala eru mörg hundruð kílómetrar að lengd. Aðeins um einn þúsundasti hellisganganna er aðgengilegur almenningi og ferðamönnum án eftirlits og fylgdar. Þrír hellar eru yfir 60 km að lengd. Kipuka- Kanohina, lengsti hraunhellir veraldar, 72 km, er að mestu í eign í Hellaverndarfélags Hawaii (CCH,) og hellamanna í Ocean View. Kazamura er um 68 km að lengd, í einkaeign allmargra aðila, sem sumir hverjir selja ferðir. Þriðji hellirinn, eða hellakerfið, er á landsvæði frumbyggja í Hualalai-dyngjunni og er það yfir 60 km langt. Þetta hellakerfi, ásamt nokkrum öðrum hellum á landsvæðum frumbyggja hefur verið lokað bæði hellamönnum og almenningi í nokkur ár og eru ekki líkur á að á því verði breyting á næstunni. Verið er að útbúa Kula Kai-hellana, örlítinn hluta Kipuka-Kanohina-kerfisins, sem sýningarsvæði. Um 1/20 hellakerfisins er smám saman að verða aðgengilegur litlum hópum í fylgd og leiðsögn. Hlutar Kazamura-hellisins eru aðgengilegir ferðamönnum í allt að sex manna hópum, yfirleitt í fylgd og leiðsögn. Hellafélög Hawaii, Hawaii Speleological Survey, Hawaii Grotto, Cave Conservancy of Hawaii og Hawaii Conservation Task Force, vinna náið, en í mismiklum mæli eftir áhugasviði og áherslum, með ríkisstjórn Hawaii og forsvarsmönnum verndarsvæða og þjóðgarða. Rekstur og skipulag þjóðgarðsins, Hawaii Volcanos National Park, er til fyrirmyndar. Enginn, ekki heldur hellamenn, fær að heimsækja hraunhella þjóðgarðsins nema með leyfi, og það aðeins að undangenginni umsókn þar sem rannsóknarmarkmið og tímalengd rannsókna eru skilgreind. Þessi regla var nýlega yfirfærð á verndarsvæði og land í ríkiseigu á öllu Hawaiieyjasvæðinu. Eftirmáli, frh.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.