Morgunblaðið - 15.09.2016, Blaðsíða 72

72 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 2016
Þorleifur Stefán
Guðmundsson
inni af hnetusmjöri og kexi.
Þær taugar sem mynduðust á
milli okkar félaganna á Laugar-
vatni hafa haldið alla tíð síðan. Þó
að tími á milli endurfunda hafi
stundum orðið óþarflega langur
eins og gengur, þá voru endur-
fundir alltaf eins og það hefði ver-
ið í gær sem við ærsluðumst á
skólavistinni, pældum í tónlist
eða brutum lífsgátuna til mergj-
ar. Jákvæðni og glettni geislaði
alltaf af Leifa og smitaði okkur
æskuvinina. Með árunum hafa
hittingar aftur orðið tíðari og
böndin styrkst á nýjan hátt. Við
vorum lánsamir að fá að njóta
samveru hans og fjölskyldu við
ýmis tækifæri. Á ferðalögum er-
lendis, í fótboltaferðum til Liver-
pool, ógleymanlegum hjólreiðat-
úrum, gönguferðum og golfi sem
hann var tiltölulega nýbyrjaður
að stunda. Hann náði því á sínum
stutta golf-ferli að fara holu í
höggi í miðri lyfjameðferð síðasta
sumar. Hans verður sárt saknað.
Leifi var hreinskiptinn og ein-
lægur, tryggur vinum sínum og
áhugasamur um manneskjuna.
Mikill mannvinur og þótt honum
líkaði ekki alltaf allt í fari fólks,
þá hafði hann alla jafna ekki ann-
að um aðra að segja en það sem
jákvætt var, enda naskur að
koma auga á það.
Við vottum Ingu, börnum
hans, mökum þeirra og barna-
börnum okkar dýpstu samúð –
þeirra missir er mestur.
Fyrir hönd skólafélaga við
Menntaskólann að Laugarvatni,
Sveinn Sigurmundsson.
Ilm af pönnukökum leggur um
stigaganga hússins og rödd Peter
Gabriel hljómar greinilega. Hús-
bóndinn á 1. hæð til hægri opnar
dyrnar, klæddur svuntu með
ajaxbrúsa í hendinni, hávaxinn
með glettnisbros og stríðnislega
hlýju í augum. Þannig minnumst
við Leifa fyrir rúmum þremur
áratugum. Við konurnar ásökuð-
um hann um að úða úr ajaxbrús-
anum þegar einhver var á ferð til
að vekja athygli á þátttöku sinni í
heimilisverkum. Á þessum tíma
var lagður grunnur að vináttu
hóps íbúa í Engjaselsblokkinni.
Leifi var stríðinn og átti það til
að fela sig bak við þvottinn á
snúrunum í þvottahúsinu og
bregða síðan saklausum sambýl-
ingum. Einnig fengu margir upp-
hringingar frá ýtnum „trygg-
ingasala“ sem kenndi okkur að
vera varkár gagnvart tilboðum í
síma. Vináttan við þennan góða,
glaðværa dreng, sem hafði gam-
an af því að stríða, gerði lífið lit-
ríkara.
Eitt sinn kom hópurinn saman
austur í sveitum. Sumir gistu yfir
nótt, en aðrir fóru heim að kvöldi.
Um nóttina varð jarðskjálfti á
svæðinu tæpir þrír á Richter og
tjaldbúar þar létu sem þeir tækju
ekki eftir því. Þeir töldu að Leifi
væri að hrista tjaldið en hann var
víðs fjarri. Það þarf heilt þorp til
að ala upp barn og hann lagði sitt
af mörkum í því fram á síðasta
dag. Leikarinn Leifi fékk að
njóta sín í skemmtiatriðum á
þorrablótum hópsins og vann
m.a. leiksigur sem Marteinn
Mosfell. Hann fékk þó ekki að
skenkja veigarnar því það var
hlutverk Jóns okkar. Leifi spilaði
fótbolta og körfubolta og eins og
margir íþróttamenn varð hann
fyrir meiðslum sem þurfti að lag-
færa. Þetta leiddi til þess að hann
„komst hjá“ því að dansa við okk-
ur konurnar á skemmtunum
vegna eymsla í hnjám. Það var
því einstaklega ljúft að vera sam-
hliða honum á dansgólfinu í
veislu á síðasta ári.
Engjaselshópurinn hefur átt
margar góðar stundir hjá Leifa
og Ingu í Jakaselinu eftir að þau
fluttu þangað. Það er gott að
koma í Jakaselið, allt umhverfið
og fjölskyldan umvefur okkur. Á
stóru stundunum þegar fjöl-
skylda Leifa var að undirbúa
fagnaði dreif Leifi sig í bílskúrinn
að taka til. Okkur vinkonunum
fannst þessi forgangsröðun hjá
honum skondin. Í Liverpoolstof-
unni í Jakaseli hefur Liver-
poolmaðurinn Leifi fagnað með
vinum sínum og fjölskyldu góðu
gengi liðsins og hughreyst þegar
illa gekk. Fjölskyldan öll hefur
hrifist með fótboltaáhuga hans.
Við og afkomendur okkar höf-
um notið dyggrar aðstoðar hans
við fasteignakaup og sölu í gegn-
um tíðina. Alltaf gaf hann sér
tíma fyrir okkur. Það er stórt
skarð höggvið í Engjaselshópinn
á skömmum tíma en Jón okkar
kvaddi fyrr á þessu ári. Þið fé-
lagar búið í haginn fyrir okkur
sem á eftir komum, finnið húsa-
skjól og vísan veg. Hafðu þökk
fyrir vináttu þína, elsku Leifi.
Elsku Inga, Siggi, Elín, Kári,
Bjarki, Bjartur og fjölskyldur.
Ykkar missir er mikill, megi
minningin um góðan dreng milda
sorgina.
Anna, Björn Ágúst, Jó-
hanna, Emma, Stefanía,
Sigrún, Hanna, Sigurður
og Helga.
Það er þyngra en tárum taki
að við stöndum nú frammi fyrir
því að kveðja annan úr Engja-
selsfjölskyldunni á svo skömmum
tíma. Okkur langar að minnast
elskulegs Leifa okkar. Leifi var
snillingur. Til dæmis var hann
snillingur í að búa til pönnukökur
og nutum við oft góðs af því. Þeg-
ar pönnukökuilminn lagði um
stigaganginn vissum við hvert við
ættum að fara. Þar tók Leifi á
móti okkur með svuntuna og bros
á vör.
Hann var alltaf með bros á vör.
Elskulegur, hlýr og með sína
góðu nærveru. Leifi var samt
ekki alltaf sakleysið uppmálað
heldur var hann mesti og metn-
aðarfyllsti stríðnispúki sem við
höfum kynnst. Enginn var óhult-
ur fyrir símahrekkjum hans, gát-
um, orðarugli eða honum stökkv-
andi úr felum til að bregða. Ef
mögulega var hægt að snúa út úr
hlutunum þá gerði hann það og ef
þú baðst um pott af mjólk þá
fékkstu pott og mjólk. Leifa var
alltaf fyrirgefin stríðnin enda var
hann jafntraustur og hann var
stríðinn.
Hann var okkar stoð og stytta í
fasteignaviðskiptum og taldi ekki
eftir sér að skoða ótal fasteignir
og sitja fjölmarga fundi með okk-
ar hagsmuni að leiðarljósi. Leifi
lagði allt sitt af mörkum í tónlist-
aruppeldi okkar þegar hann lét
okkur hlusta á Peter Gabriel,
greina textana, skynja hverja
nótu og skilja hvert orð. Það
reyndi stundum á eirð okkar
unga fólksins en með árunum
lærðum við að meta listamanninn
og tengist hann minningunni um
Leifa órjúfanlegum böndum.
Samstaða, kærleikur og létt-
leiki einkennir Jakaselsfjölskyld-
una og var Leifi mikill fjölskyldu-
maður.
Samband hans við Ingu sína
og barnaskarann ber þess skýr
merki. Við erum þakklát fyrir
samfylgdina með Leifa og allar
ómetanlegu minningarnar.
Elsku Inga, Siggi, Elín, Kári,
Bjarki, Bjartur og fjölskyldur.
Missir ykkar er mikill og hugur
okkar er hjá ykkur á þessum erf-
iðu tímum.
Börnin úr Engjaseli 56,
Arnar, Elín Sigríður, Hug-
rún, Hörður, Kjartan, Pálmi,
Rannveig, Sigfríður, Stefán
og Sveinbjörg.
Elsku fallegi Leifi minn, ég á
afskaplega erfitt með að sætta
mig við þessa niðurstöðu, en á
sama tíma er ég fullur þakklætis
fyrir að hafa átt þig að.
Ég á þér svo ósköp margt að
þakka hvort sem nefna má
ógleymanlegar æskuminningar
eða ómetanlega vináttu er mynd-
aðist okkar á milli á mínum full-
orðinsárum. Við ræddum það oft
„undir þrjú augu“ hversu sér-
stakt þetta væri.
Eins og þeir vita sem til þín
þekkja varst þú bráðgáfaður
maður.
Líffræði og sölu fasteigna
kunnir þú upp á tíu, þú varst
sleipur í læknisfræðinni, þú
þekktir söguna vel og þá sér í lagi
tónlistar- og fótboltasöguna. Þú
varst Liverpool-maður númer
eitt, lunkinn fótboltamarkmaður,
körfuboltamaður, spilaðir bad-
minton, söngst í kór og nú síðast
varstu byrjaður í golfinu. Þú
varst einnig mikill „græjukarl“
og fylgdist vel með þróun í tækni-
málum hvort sem um var að ræða
raftæki eða bíla.
Fyrst og fremst varstu ein-
staklega hlýr, skemmtilegur og
einlægur fjölskyldumaður með
gott jafnaðargeð svo eftir var
tekið. Húmorinn var magnaður
og svo var það nú blessuð stríðnin
sem allir þekkja.
Hjá þér gat ég leitað ráða í
einu og öllu og fengið hvatningu í
hverju því sem ég tók mér fyrir
hendur og verð ég ævinlega
þakklátur fyrir það.
Elsku Leifi minn, ég mun gera
allt sem í mínu valdi stendur til
þess að vera fjölskyldu þinni sem
eftir stendur stoð og stytta í öllu
því sem þau taka sér fyrir hend-
ur.
Ég mun sjá til þess að barna-
börnin þín fái að heyra sögur af
þér og hvaða mann afi þeirra
hafði að geyma og já ég skal
segja þeim frá Evrópuleiknum á
móti Barcelona, Gabriel-tónleik-
unum, öllum Liverpool-ferðunum
og öllu hinu.
Ég kveð þig í bili, elsku vinur,
með sorg í hjarta en bjartar
minningar um yndislegar stundir
með einstökum manni.
Þinn vinur,
Pálmi Ólafur.
Kveðja frá Karlakór
Grafarvogs
Í dag kveðjum við einn af
stofnfélögum Karlakórs Grafar-
vogs með sorg í hug. Kórinn er
ekki nema fimm ára og meðalald-
ur stofnfélaga ekki hár, það er
því sárt að kveðja góðan félaga
sem yfirgefur okkur langt fyrir
aldur fram.
Fyrir réttu ári þegar starfsár-
ið var að hefjast komu boð frá
Þorleifi vini okkar um að hann
myndi taka sér veikindaleyfi til
áramóta, þrátt fyrir að við vissum
hvað við væri að etja óraði okkur
ekki fyrir því sem koma skyldi,
en örlögin láta ekki að sér hæða.
Með Þorleifi er genginn góður
drengur, úrvalsfélagi í hóp, glað-
ur og jákvæður söngmaður með
bestu hugsanlegu formerkjum.
Fyrir hönd Karlakórs Grafar-
vogs sendi ég eftirlifandi fjöl-
skyldu okkar innilegustu samúð-
arkveðjur, minning um góðan
dreng lifir.
Hans Unnþór Ólason,
formaður KGR.
Það var á seinni hluta síðustu
aldar að við kynntumst Þorleifi,
Leifa, í íþróttahúsi Háskólans.
Hart var tekist á í vörn og sókn,
rifist og glaðst yfir sigrum eða
ósigrum.
Þá var betra að hafa Leifa með
sér í liði. Keppnisskapið var mik-
ið í leik en að honum loknum kom
fram þessi ljúfi og góði drengur
með sitt fallega og stundum
stríðnislega bros og spaugsyrði á
vör.
Það var ekki bara í íþróttahús-
inu sem Leifi lét til sín taka held-
ur var hann góður félagi og vinur
sem var boðinn og búinn að að-
stoða félagana þegar eftir því var
leitað.
Þegar veikindin ágerðust
hætti Leifi að mæta í körfuna en
tók þátt í félagsstarfinu, þorra-
blótum, sumarbústaðarferðum
og nú síðast í fiskiveislu í vor.
Hann bar sig alltaf vel, var stöð-
ugt í keppni við erfiðan sjúkdóm
og lét engan bilbug á sér finna.
Því miður tókst honum ekki að
vinna þennan síðasta leik þrátt
fyrir mikla baráttu þar sem ekk-
ert var gefið eftir.
Við kveðjum Leifa, þann góða
dreng og minnumst hans glettna
bross og hæfilegu stríðni og mun-
um minnast hans þegar við tök-
um þriggja stiga skot á æfingum,
sem geigar.
Við vottum eiginkonu, börnum
og fjölskyldu hans allri okkar
dýpstu samúð.
Fyrir hönd vina úr ÍS,
Bogi og Árni.
Við leiðarlok minnumst við
vinar og samstarfsmanns um ára-
tugaskeið.
Þorleifur St. Guðmundsson
hóf störf á Eignamiðlun árið 1981
og hafði því starfað þar í liðlega
35 ár er hann lést. Þorleifur sótti
um starfið árið1981, þá 24 ára líf-
fræðinemi, sem vann við járn-
bindingar.
Hann var spurður hvort hann
kynni að vélrita, kvað svo vera og
var strax prófaður. Hann stóðst
prófið með sóma og var þegar
ráðinn.
Sú ráðning reyndist happa-
fengur. Þorleifur lauk líffræði-
námi sínu, námi í matstækni og
námi til löggildingar fasteigna-
sala.
Hann var góður fagmaður og
lagði sig allan fram við hvert verk
með einstakri árvekni og alúð.
Hann lagði gríðarlega mikinn
tíma í matsstörf sín og kynnti sér
hvert verkefni út í hörgul. Þor-
leifur hélt fyrirlestra um mats-
fræði í Háskóla Íslands fyrir
nema í námi til löggildingar fast-
eigna- og skipasölu og sat í stjórn
Matsmannafélags Íslands um
árabil.
Þorleifur var mikill kunnátt-
umaður um tölvur og hannaði
sérstakt fasteignasölukerfi.
Fyrir mörgum árum varð Þor-
leifur einn af eigendum Eigna-
miðlunar og sat í stjórn fyrirtæk-
isins um margra ára skeið. Hann
var tillögugóður og ljúfur sam-
starfsmaður í stjórn sem og á
öðrum vettvangi.
Eitt af því síðasta sem hann
studdi með nokkrum þunga var
flutningur fyrirtækisins á núver-
andi stað, sem reyndist heilla-
spor.
Þorleifur var öðlingur í mann-
legum samskiptum og vinsæll af
samstarfsfólki og viðskiptavinum
og langt út fyrir þær raðir. Hon-
um mátti ávallt treysta. Þorleifur
var samkvæmismaður og naut
hverrar stundar þegar sam-
starfsmenn gerðu sér glaðan dag.
Einnig minnumst við hans og
Ingu sem góðra ferðafélaga í
ferðum til útlanda á liðnum ára-
tugum.
Þorleifur lét sér annt um fyr-
irtækið og fylgdist vel með til
hinstu stundar og sinnti nokkrum
verkefnum á þessu ári, þó veik-
indin væru farin að taka sinn toll.
Hann var æðrulaus og óbugaður
til hinstu stundar. Baráttan var
löng og ströng en á síðasta fundi
okkar fyrir stuttu síðan sýndi
hann engu að síður sína alkunnu
kímni og brosti svo það birti í
kringum hann.
Þorleifur var einstakur fjöl-
skyldumaður og gaman var að sjá
hversu vel hann ræktaði sam-
band við börn sín og barnabörn.
Við kveðjum góðan vin og sam-
starfsmann með þakklæti og
söknuði og sendum Ingibjörgu og
ástvinum öllum innilegar samúð-
arkveðjur.
Sverrir Kristinsson,
Guðmundur Sigurjónsson.
Fallinn er frá sómamaðurinn
Þorleifur Guðmundsson fast-
eignasali eftir erfið veikindi. Þor-
leifur starfaði lengi sem fast-
eignasali og ávann sér í störfum
sínum ríkulegt traust og virðingu
jafnt innan stéttarinnar sem og
meðal viðskiptavina.
Hann var ávallt boðinn og bú-
inn að veita Félagi fasteignasala
liðsinni þegar eftir því var leitað
og lagði ríkulega til eflingar fag-
mennsku í fasteignasölu. Þor-
leifur hafði til að bera yfirgrips-
mikla tölvuþekkingu og lagði
mikið til uppbyggingar á skrán-
ingu fasteigna inn í fasteigna-
kerfi sem fasteignasalar nota
við störf sín við kynningu fast-
eigna.
Þorleifur lagði sitt af mörkum
til Félags fasteignasala hvað
varðar endurmenntun fyrir fast-
eignasala m.a. á því sviði er
tengdist líffræðimenntun hans,
má þar m.a. geta námskeiða er
vörðuðu myglusvepp og þann
vanda er snýr að meindýrum í
húsum. Á þessu sviði var hann
hafsjór af fróðleik og miðlaði
ríkulegum fróðleik. Þá kenndi
hann og í námi fasteignasala-
nema.
Fasteignasalar hafa misst
mætan félaga og vin en Þorleifur
hafði einstaklega þægilegt og
ljúft viðmót, var háttvís og gegn-
heill maður í hvívetna.
Félag fasteignasala þakkar
Þorleifi samfylgdina og vottar
fjölskyldu hans innilega samúð.
Genginn er góður og vammlaus
maður sem fasteignasalar munu
minnast um ókomna tíð.
Fyrir hönd Félags fasteigna-
sala,
Grétar Jónasson, fram-
kvæmdastjóri Félags fast-
eignasala.
Þorleifur Stefán Guðmunds-
son er fallinn frá.
Við Þorleifur kynntumst fyrir
um 20 árum. Ég var nýbyrjaður í
fasteignasölu og hann einn af
þessum eldri reynsluboltum, þótt
ungur væri, og fyrstu kynnin
voru í hinu svokallaða Moggap-
artíi sem á þeim tíma var einn af
hápunktum ársins hjá okkur fast-
eignasölum.
Þorleifi fannst merkilegt að
ungum manni þætti spennandi að
gerast fasteignasali á tíma þar
sem lítið var að gerast í greininni
og upp frá þessu var ég reglulega
í sambandi við Þorleif, sem leiddi
til þess að þremur árum síðan réð
Leifi, eins og hann var kallaður,
mig í vinnu á Eignamiðlun og þar
er ég enn.
Ég á margar ljúfar minningar
um hann Leifa, utanlandsferðir,
hlátur, Peter Gabriel og auðvitað
Liverpool. Alltaf var Leifi hrókur
alls fagnaðar, hjálpsamur og gott
fordæmi.
Það er enginn og verður eng-
inn fasteignasali eins og Þorleifur
var, hann var einstakur á sinn
yndislega hátt.
Ég sendi fjölskyldu Þorleifs
innilegar samúðarkveðjur.
Ég hef og mun sakna þín, Þor-
leifur.
Kjartan Hallgeirsson.
Þessi litla
minningargrein
verður skrifuð til
þín. Ekki í þriðju
persónu. Því þegar ég tala um
þig, þá byrja ég setningarnar á
við. Svo kært var samband okk-
ar.
Það kemur þér líklega ekki á
óvart að ég er að skrifa þessi
orð á ferðalagi úti í heimi þar
sem við vorum að láta
draumana okkar rætast. Litla
fyrirtækið og hugarfóstur okk-
ar orðið að veruleika og allt að
gerast.
Fram á síðasta dag vorum
við í sambandi þar sem þú
breyttir og bættir á meðan ég
kynnti og seldi.
Á sama tíma og ég barðist
Svanur Pálsson
✝ Svanur Páls-son fæddist
14. maí 1974.
Hann lést 22.
ágúst 2016.
Útför Svans fór
fram 9. september
2016.
við jakkafataklædda
karla, þá barðist þú
við ófétið krabbann.
Aldrei léstu bilbug
á þér finna, né léstu
mig finna að þú
værir þreyttur.
Endalaust baráttu-
þrek á bak við
grímu sem sagði allt
vera í stakasta lagi.
Samtölin byrjuðu á
alvarlegu nótunum
viðskiptalega, svo kom grínið,
þá smá rapport frá spítalanum,
en alltaf varstu að bíða eftir að
fá að fara heim til yndislegu
fjölskyldunnar þinnar.
Ég reyndi mitt besta til að
sannfæra sjálfan mig um að
þetta væri allt að koma, jafnvel
þótt innst inni væri tölfræðin
að telja mér trú um annað. Þótt
fílsterkur værir, attir þú kappi
við ofjarl þinn að þessu sinni.
Við áttum ekki langa sögu
saman í árum eða dögum talið.
Við kynntumst í vinnunni árið
2011.
Ég var svo heppinn að fá að
vinna þér við hlið og upp frá
fyrsta degi urðum við góðir vin-
ir. Ég á ótal minningar sem eru
mér svo dýrmætar, enda er
langsótt að finna jafn fjölhæfa
og skemmtilega einstaklinga
eins og þig.
Það tókst með okkur sér-
stakur vinskapur. Við höfðum
báðir ákveðnar skoðanir á því
hvernig gera ætti hlutina, gerð-
um miklar kröfur og þoldum
ekki hangs og seinagang.
Við hugsuðum í lausnum,
forðuðumst að skapa fleiri
vandamál en voru fyrir. Og við
uppgötvuðum með tímanum að
við vildum gera hlutina á eigin
forsendum.
Þannig varð fyrirtækið okkar
að veruleika og þar nutum við
okkar. Saman þróuðum við sýn
inn í framtíðina og stukkum út
í djúpu laugina. Frumkvöðlar
með skarpa framtíðarsýn sem
hefði aldrei orðið að veruleika
án hæfileika þinna og hugar-
fars.
Ótal andvökunætur, tilraunir
og prófanir skiluðu sér í vörum
sem hlutu aðdáun erlendra fyr-
irtækja og þrátt fyrir tilraunir
ákveðinna einstaklinga til að
leggja steina í götu okkar tókst
ætlunarverkið að lokum. Það er
sárara en orð fá lýst að þú sért
ekki við hlið mér þegar þetta er
allt að ganga í gegn. Við vorum
búnir að plana þetta allt.
Ævintýrið okkar heldur
áfram. Ég veit að þú gengur
samhliða mér í þeim verkefnum
sem framundan eru.
Styrkur þinn og hvatning
verður mér ævinlega ómetan-
legt veganesti.
Fyrirtækið okkar verður
vitnisburður um hæfileika þína
og fjölskylda þín áminning um
þína geislandi og jákvæðu per-
sónu sem ég mun endalaust
minnast.
Við kveðjumst að sinni en
hittumst síðar. Þá verður um
nóg að ræða. Hvíl í friði, kæri
vinur.
Fjölskyldu þinni færi ég
mínar innilegustu samúðar-
kveðjur, þá sérstaklega yndis-
legu börnunum þínum og Guð-
nýju sem öll syrgja þig svo
sárt.
Guð veiti styrk á þessum erf-
iðu tímum.
Þinn vinnur alltaf,
Frosti.