Morgunblaðið - 15.09.2016, Blaðsíða 89

Morgunblaðið - 15.09.2016, Blaðsíða 89
MENNING 89 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. SEPTEMBER 2016 Kínverska popp- og þjóðlaga- söngkonan Renqin Zhuoma frá Tíbet heldur óvænta tón- leika á Hilton Reykjavík Nor- dica, Vox club, á morgun, föstudag, kl. 20:30. „Tónlistin er blanda af þjóðlegum tónum í angurværum poppútsetningum,“ segir í tilkynn- ingu. Þar kemur fram að Zhuoma sé vel þekkt í suðurhluta Kína „fyr- ir góðar lagasmíðar sem þykja brúa bil milli ólíkra menningarheima As- íu og Vesturlanda“. Með henni leik- ur hópur hljóðfæraleikara sem nefna sig KisaKisa. Kínversk tónlist á Hil- ton Reykjavík Nordica Renqin Zhuoma Konan mín er hjátrúarfull,hún heldur að textarnirmínir spái stundumfram í tímann, segir tónlistarmaðurinn Nick Cave í upphafi heimildarmyndarinnar One More Time With Feeling sem var sýnd í Bíó Paradís í síðustu viku. Myndin sem var sýnd kvöldið áður en ný plata með Nick Cave & The Bad Seeds, Skeleton Tree, kom út byrjaði sem heimild um sköp- unarferli plötunnar. Hún endaði hinsvegar sem heimild um hvernig Cave og eiginkona hans glíma við gífurlegt áfall og sorg. „You fell from the sky, crash landed in a field, near the river Adur,“ syngur Cave í fyrsta laginu sem hann syngur í kvikmyndinni, og jafn- framt fyrsta laginu á Skeleton Tree. Lagið var skrifað áður en áfallið dundi yfir. Í júlí 2015 féll fimmtán ára sonur Caves, Arthur, til bana af klettum í Brighton eftir að hafa tekið ofskynjunarefnið LSD. Í viðtali við ástralska vefritið Film Inc útskýrir leikstjórinn And- rew Dominik, sem er vinur fjöl- skyldunnar, að Cave hafi ætlað að kynna nýju plötuna. Hann hefði ekki haft orku né getu til að fara í viðtöl og svara mögulega áleitnum spurningum blaðamanna. Og Cave var þakklátur þeim fjölda manna sem skrifuðu honum bréf. Fólki sem hafði upplifað barnsmissi og áföll og sendi honum kveðjur. Kvikmyndin, sem var tekin upp án nokkurs handrits eða skipulags, er hrá og gríðarlega áhrifamikil. Hún blandar saman skotum af Cave að taka upp og flytja lög af Skeleton Tree og skotum af Cave og eigin- konu hans, Susie Bick, Warren Ellis, hljómsveitinni og fleirum og skapar einhverskonar mósaík af áhrifum áfalls og sorgar. „Trauma“ eða áfall er orð sem Cave notar ítrekað í gegnum myndina. Hann lýsir bæði í sam- tölum og í textum líkamlegum og andlegum áhrifum áfalls. Hann horfir á sjálfan sig í spegli, sér bauga undir augunum sem hann kannast ekki við. Hann kastar upp í vaskinn. Hann lýsir ferðum út í matvörubúð þegar allir horfa á hann meðaumkunaraugum. Kona hans, fyrirsætan og fatahönnuður- inn Susie Bick, birtist fyrst feimin við myndavélina, þetta er óþægi- legt. Cave gantast við hana og leikstjórann um hvað þetta sé til- gerðarlegt, að skjóta mynd í svart- hvítu og í þrívídd. Syni hans, Earl, bregður líka fyrir. „Sjáðu, hárið á mér er orðið dökkt,“ segir hann við pabba sinn, glaðbeittur. Hann er fimmtán ára tvíburabróðirinn sem eftir lifir. Cave talar um að rödd sín sé orðin veikburða. Og hún er það, hún brestur í laginu „Girl in Am- ber“ og gerir flutninginn enn meira tilfinningaþrunginn. Það er sennilega ekki þurrt auga í Bíó Paradís á þessum örfáu mínútum í flutningi hans á lagi sem fjallar um missi, sorg og dauða. Í myndinni segir Cave að áfallið hafi truflað sköpunarferlið. „Við vonumst alltaf eftir einhverju dramatísku í lífi okkar sem við getum skrifað um, en þetta áfall hafði mjög eyðileggj- andi áhrif á sköpunarferlið.“ Kvikmyndin er vissulega erfið áhorfs, hún er einstaklega hrá, op- inská, tilfinningaþrungin, en hún verður aldrei væmin. Leikstjórinn er meðvitaður um þetta og segir einmitt í viðtali að þetta hafi verið línudans, „Hvenær er þetta rétt- mætt portrett af manneskju að ganga í gegnum eitthvað og hve- nær verður þetta sorgarklám? Er myndin einhvernveginn að gera harmleikinn minni?“ Undir lok myndarinnar sitja hjónin hlið við hlið og Bick dregur upp innrammaða teikningu eftir son sinn sem hann teiknaði þegar hann var lítill. Myndina fann hún eftir dauða hans. Hún er af klett- unum þar sem hann féll til bana og hún er römmuð inn í svartan ramma. Móðirin skilur ekki af hverju þessi barnslega teikning var römmuð inn með svörtu fyrir öllum þessum árum síðan. Og þannig rammar leikstjórinn inn kvikmyndina, hún hefst og hún endar á óljósri hugmynd um hjátrú og forspá, að þessi hræði- legi atburður hafi mögulega verið ákveðinn fyrirfram. Tíminn er teygjanlegur, segir Cave. „Við get- um alltaf togað okkur í burtu frá atburðinum en á ákveðnum tíma kippir teygjan okkur tilbaka og við endum aftur á sama stað.“ Tilfinningaþrungin „Kvikmyndin er vissulega erfið áhorfs, hún er einstaklega hrá, opinská, tilfinningaþrungin, en hún verður aldrei væmin. Leikstjórinn er meðvitaður um þetta og segir einmitt í viðtali að þetta hafi verið línudans,“ segir í rýni um heimildarmyndina One More Time With Feeling. Bíó Paradís One More Time With Feeling bbbbb Leikstjóri: Andrew Dominik. Í myndinni koma fram Nick Cave, Warren Ellis, Nick Cave & The Bad Seeds, Susie Bick og fleiri. Bandaríkin 2016, 112 mínútur. ANNA MARGRÉT BJÖRNSSON KVIKMYNDIR Heimild um sonarmissi sem nístir hjartað Við trúum því að fegurðin sé lifandi, sköpuð úr tilfinningum og fulll af lífi. Alveg eins og náttúran sjálf. Til að viðhalda æskuljóma húðar þinnar höfum við tínt saman immortelle, blómið frá Korsíku sem aldrei fölnar. Divine Cream fegrar svipbrigði þín og hjálpar við að lagfæra helstu ummerki öldrunar. Húðin virðist sléttari, *Ánægja prófuð hjá 95 konum í 6 mánuði. Húðin virðist unglegri Mimi Thorisson er franskur matarbloggari. Divine Cream með Immortelle blómum HÚÐUMHIRÐA SKÖPUÐ FYRIR LIFANDI FEGURÐ Kringlan 4-12 | s. 577-7040 L’Occitane en Provence - Ísland EIÐURINN 5:40, 8, 10:25 KUBO 2D ÍSL.TAL 5:50 WAR DOGS 8 HELL OR HIGH WATER 8 LEYNILÍF GÆLUDÝRA 2D ÍSL.TAL 5:50 JASON BOURNE 10:10 LAUGARÁSBÍÓ Sýningartímar Miðasala og nánari upplýsingar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.