Litla tímaritið - 01.06.1929, Síða 31

L 1 T L A
T I M A R I T l Ð
Dag nokkurn kom greifafrúin til a8
sækja hana, og tókst henni að fá hana
til að vera hjá sér í höllinni þann dag.
Eg lofaði að koma þangað síðari hluta
dagsins.
Vagninn var naumast kominn út úr
garðinum, þegar ég hóf tilraun til að
opna saumaborðs-skúffuna. Loks tókst
mér að opna hana með einum^af þeim
mörgu lyklum, sem ég reyndi. Ég rótaði
til ýmsu smádóti og fann bréfaböggul.
Þau voru auðþekkt við fyrsta tillit. Auð-
vitað voru það ástabréf, bundin saman
með Ijósrauðum borða.
Ég gaf mér ekki tíma til að íhuga,
hve óheiðarleg þessi framhleypni væri.
Var ég að hnýsast í leyndarmál frá
stúlkuárum konu minnar? Það var eitt-
hvað, sem knúði mig áfram. Ef til vill
voru þau skrifuð síðar — eftir að hún
hafði öðlast mitt nafn. Ég losaði borð-
ann og las hvert bréfið eftir annað.
Það var sú hræðilegasta stund, sem
ég hef lifað.
Þau flettu ofan af þeim svívirðuleg-
ustu svikum, sem unt er að beita karl-
mann. Þau voru skrifuð af einum bezta
vini mínum. Og andinn í þeim. . . . Þau
29