Litla tímaritið - 01.06.1929, Page 47

I. I T L A
T í M A R I T / Ð
„Kjólnum, sem þú notar í leikhús. Mér
finnst hann vera full-boðlegur“.
Hann þagnaði undrandi og orðlaus,
þegar hann sá konu sína gráta. Tvö stór
tár runnu niður eftir kinnum hennar.
„Hvað er að þér?“ stamaði hann,
„hvað er að þér?“ •
Með miklu viljaþreki harkaði hún af
sér og sagði rólega um leið og hún
þurkaði kinnar sínar:
„Ekkert. Eg hef engin föt og get því
ekki farið í þetta boð. Qefðu aðgöngu-
miðann einhverjum af starfsbræðrum þín-
um, sem á konu betur klædda en ég er“.
Hann varð alveg ráðalaus.
„En heyrðu, góða Matthildur mín“,
sagði hann, „hvað mundi það kosta að
kaupa klæðnað, sem þú gætir líka notað
við önnur tækifæri; bara eitthvað óbrotið?"
Hún hugsaði sig um nokkur augnablik,
reiknaði í huganum, um leið og hún tók
tillit til þeirrar upphæðar, sem hún gæti
beðið um, án þess að það gengi fram
af manni hennar og hún fengi þvert nei.
Maður hennar var sem sé mjög sparsamur.
Loks svaraði hún hálf-hikandi.
„Eg get ekki sagf það alveg nákvæm-
lega, en ég hugsa þó, að 400frankarnægi“.
45