Litla tímaritið - 01.06.1929, Page 58

L 1 T L A
T f M A R I T I Ð
en hvað lílið þarf til þess, að freisa eða
eyðileggja mann!
Sunnudag nokkurn, þegar hún hafði
gengið út í Champs Elysées til þess að
hvíla sig eftir erfiði vikunnar, sér hún
konu, sem gengur þar ásamt barni. Það
var frú Forester, sem enn var ung, fög-
ur og töfrandi.
Frú Loisel komst við. Atti hún að
yrða á hana? Já, það var skylda hennar.
Nú, þegar hún var búin að borga, gat
hún vel sagt upp alla söguna. Því ekki
það? Og svo gekk hún til hennar.
„Góðan daginn, Jóhanna".
Hin þekkti hana ekki og furðaði sig á
því, að vera ávörpuð svo kunnuglega af
þessari fátæklega klæddu konu.
„Eg veit ekki .. .“, stamaði hún. „Vður
skjátlast víst“.
„Nei, ég er Matthildur Loisei".
Vi,nkona hennar hrópaði upp yfir sig.
„O, veslings Matthildur, en hvað þú
hefir breyzt".
„Já, Eg hef ekki átt sjö,dagana sæla,
síðan ég sá þig seinast. Ég hef átt við
marga örðugleika að stríða ... og það
þín vegna".
„Mín vegna ... hvernig þá?“
56