Skessuhorn - 19.12.2018, Blaðsíða 53

MIÐVIKUDAGUR 19. DESEMBER 2018 53
Ingibjörg Halldórsdóttir,
Hvalfjarðarsveit
Skatan á vélaleigunni
Fyrir mér hefjast jólin í hádeginu á Þorláks-
messu, þegar pabbi kveikir á heimatilbúnu
eldavélinni á kaffistofunni hjá Vélaleigu Hall-
dórs Sigurðssonar, dregur fram risastóran
pott og sýður skötuna fyrir fastagesti á kaffi-
stofunni sem eru orðnir þónokkrir í gegn-
um árin. Ég er hálfpartinn alin upp þarna
og sakna stundum kaffistofumenningarinnar
sem tilheyrir hádeginu á litlum vinnustað. Þó
það sé þröngt á þingi er það bara heimilislegt
og allir eru afslappaðri en venjulega, því að
máltíð lokinni er vanalega farið í jólafrí og þá
geta jólin byrjað.
Ármann Rúnar Sigurðsson,
Búðardal
Rjúpan á borðinu
Ég þarf allavega að vera búinn að skjóta rjúp-
una. Ég hef alltaf verið með rjúpu á aðfanga-
dag og við erum með svona þrettán til fjórtán
rjúpur á borðinu.
Garðar Geir Sigurgeirsson,
Akranesi
Hátíðleikinn fyrir öllu
Ég er alltaf með fastar matarvenjur á jólunum.
Jólasteikin er hamborgarhryggur, kryddaður
bara með rósmarín, er settur inn í ofninn um
hálf tvö og alls ekki seinna. Hann á að malla á 82
gráðum þangað til klukkan sex, eða lengur, fer
eftir því hvort ég er að syngja eða ekki. Malt og
appelsín drukkið með. Svo er það eftirrétturinn,
ís og ávextir svona eins og maður ólst upp við.
Maturinn situr svolítið í fyrirrúmi og minningar
frá barnæsku. Ég er maður sem reynir að halda í
hefðir. Svo eru jólalögin og þessi hátíðleiki sem
fylgir jólunum mjög mikilvæg. Ég er mjög fast-
heldinn á siði og venjur og vill halda jólin heima
hjá mér, ekki fara á eitthvað flakk.
Dagný Rut Kjartansdóttir,
Grundarfirði
Jólaskreytingarnar upp!
Jólin mega koma þegar það er búið að skreyta
húsið, baka smákökurnar og setja upp jóla-
tréð. Þegar ég var lítil þá var jólatréð alltaf
sett upp á Þorláksmessu. Við setjum tréð hins
vegar alltaf upp í byrjun desember, því við
viljum njóta þess betur.
Ása Fossdal, Reykhólum
Svið á aðfangadag
Þegar ég var lítil þá bjó frændi okkar úti í Nor-
egi og kom til Íslands yfir jólin. Hann átti yfir-
leitt fyrstu viðkomu hjá okkur í Reykjanesbæ
áður en hann fór vestur til foreldra sinna.
Hann vildi alltaf fá svið og það var oft svið hjá
okkur fyrir jólin, og ef hann kom til okkar á
aðfangadag þá var svið hjá okkur á aðfanga-
dag. Það verður að vera svið einhvern tímann
yfir hátíðarnar hjá mér og venjan er að það sé
einhvern tímann milli jóla og nýárs. Sem betur
fer elskar maðurinn minn líka svið.
Einar Jón Geirsson, Búðardal
Misbeittar sagir
og jólatré
Ein skýrasta minningin sem ég á af biðinni eft-
ir jólunum þegar ég var barn, og margir kann-
ast eflaust við, er af jólakertinu á eldhúsborðinu
sem taldi löturhægt niður dagana í desember. Í
seinni tíð hefur skapast sú hefð að sækja jólatré í
skógræktarlund ásamt hópi góðra vina. Þetta er
orðinn ómissandi þáttur í undirbúningi jólanna
á okkar heimili. Við tökum með okkur mis-
beittar sagir og talvert ólíkar væntingar um hið
fullkomna jólatré. Að verki loknu gæða sér all-
ir á jólakökum og kakói og fara sáttir heim með
falleg jólatré.
Þóra Geirlaug Bjartmarsdóttir,
Kleppjárnsreykjum
Ananasfrómas á
aðfangadag
Jólin mega núorðið koma nokkurn veginn hve-
nær sem er, en til þess að þau séu sem best þarf
að tékka í örfá box. Fyrst og fremst þarf að baka
marengstoppa, sem ganga undir nafninu snjó-
kallakúkar á heimilinu, og engiferkökur. Aðr-
ar smákökusortir eru bakaðar eftir hendinni,
áhuga og nennu hvers árs fyrir sig. Á aðvent-
unni hittumst við svo afkomendur systranna
í Ásgarði og gerum sörur. Allir taka þátt, allt
frá því að brjóta súkkulaðið í að fylgjast með
kreminu harðna. Annað boxið er svo tónlistin,
í upphafi aðventu byrja ég að spila „Nú stend-
ur mikið til“ diskinn með Sigurði Guðmunds-
syni en hann fékk ég í sængurgjöf á aðventunni
2012 og vekur alltaf góðar minningar. Tónlist-
arútrásina fæ ég svo líka með Reykholtskórn-
um en fátt er hátíðlegra en sameiginlegir að-
ventutónleikar borgfirsku kóranna sem haldn-
ir eru í Reykholtskirkju. Að lokum hef ég ekki
þorað að sleppa því að gera ananasfrómas eftir
uppskrift föðurömmu minnar, Dýrunnar Þor-
steinsdóttur, fyrir aðfangadagskvöld. Sleppi ég
honum er ég alls ekki viss um að jólin komi.
klj