Heimsmynd - 01.03.1986, Blaðsíða 60

Heimsmynd - 01.03.1986, Blaðsíða 60
Sækir Hrólfur sinfóníutónleika að staðaldri vegna áhuga á klassískri tónlist eða sækir hann tónleikana vegna þess að það þykir menningarlegt (smáborgaraháttur)? sannfæring leiðir hegðun þína ertu örugg- ur með sjálfan þig. Þér finnst þú ef til vill vera öðruvísi en aðrir, en hvorki meiri né minni. Þegar hegðun þína mótast af löngun til að verða hátt metinn, þá ertu óöruggur með sjálfan þig og hefur stöðugt á tilfinningunni að þú sért annað- hvort meiri eða minni en aðrir. Lífs- brautin verður þyrnum stráð. Sárs- aukinn, niðurlægingin og vonbrigðin verða óhjákvæmileg vegna þess að okkar innri maður setur okkur mörk, sem koma í veg fyrir að við náum því há- stemmda marki að vera alltaf á toppnum. Þeir sem sáu kvikmyndina Amadeus, sem sýnd var hér á landi síðastliðið haust, muna eflaust eftir tveimur aðal- persónum myndarinnar, Mozart og Sa- liéri. Þeir eru ágæt dæmi um menn, sem sömdu tónlist af ólíkum ástæðum; Saliéri til þess að verða hátt metinn og Mozart af innri nauðsyn. Seinni skilgreiningin á smáborgurum gerir ekki ráð fyrir að einhver ákveðinn hópur manna í þjóðfélaginu sé óhjá- kvæmilega smáborgarar á öllum sviðum, heldur að það leynist vottur af smáborg- ara í okkur öllum, óháð því hversu miklir háborgarar sumir kunni að vera. Eða með öðrum orðum að allir falli í þá gryfju einhvern tíma á lífsleiðinni, að leyfa sjálfum sér og öðrum að ákvarða verðgildi sitt og staðsetja sig á mæli- kvarða. Það skiptir engu máli hvort nið- urstöður slíkrar mælingar eru hagstæðar fyrir viðkomandi eða ekki. Hagstæð mæl- ing leiðir til þess að sá hinn sami er ósköp sæll með sig og tekst að blekkja sig í lengri eða skemmri tíma. Síðan kemur efinn um eigið ágæti og viðkomandi fer að ókyrrast, en venjulega gerist ekki ann- að en að einstaklingurinn reynir að stað- festa stöðu sína með einhverjum ráðum, fer til dæmis í bókmenntir í háskólanum því hann er svo ungur og efnilegur eða byggir tvíbýli í Arnarnesinu því hann er svo ríkur og duglegur. Síðan gengur allt vel þangað til næsta tímabil efasemda skellur yfir og þá þarf eitthvað nýtt til staðfestingar á eigin stöðu. Afleiðingin er vítahringur, sem leiðir til þess að menn sökkva dýpra og dýpra í eigin smá- borgarahátt eftir því sem tímar líða. OFT LEYNIST SMÁBORGARI í HÁ- BORGARA Margir eru sáttir við þá hugmynd að hægt sé að stimpla einstakling sem annað hvort smáborgara eða háborgara út frá því hversu verðmæt ytri einkenni hans eru. Hugmyndin um verðmæti ytri ein- kenna gefur okkur áþreifanlega viðmið- un um hvernig beri að flokka fólk og umgangast það. Auk þess er hægt að afgreiða lífsmáta sinn og stöðu í samfé- laginu með því að verða sér úti um þau ytri tákn sem eftirsóknarverð þykja. Sækir Hrólfur sinfóníutónleika að stað- aldri vegna áhuga á klassískri tónlist eða sækir hann tónleikana vegna þess að það þykir menningarlegt (smáborgarahátt- ur)? Enda þótt ytri einkenni eins og lífs- stíll eða veraldleg gæði séu einatt lögð á mælistiku og notuð til sjálfsupphafningar eða minnkunnar, bæði af okkur sjálfum og öðrum, er ekki öll sagan sögð. Sjálfsvirð- ing, sátt við sjálfan sig og sálarró, byggja ekki á mældum gæðum heldur hversu trúverðug og sönn við erum í því sem við gerum, bæði háu sem smáu. Þótt einstaklingur fengi tiltölulega lága einkunn út úr prófinu hér að framan fengi hann virðingu sína og annarra væri hann sjálfum sér samkvæmur. Annar ein- staklingur með svipaða prófeinkunn og sá fyrri en sem ekki stendur undir sjálf- um sér og sveiflast á milli upphafningar og minnkunnar, fengi líklega stimpilinn smáborgari . Sá sem fengi háa einkunn aftur á móti en væri samt ekki sáttur við sjálfan sig, slyppi ef til vill undan smá- borgarastimplinum en fengi háborgara- stimpil í staðinn. Slíkur einstaklingur byggi við stöðugt samviskubit og efa- semdir um það að eiga slíkan heiður skilið. Hann byggi ekki við sjálfsvirðingu og vissi innst inni að virðing annarra fyrir honum væri byggð á fölskum forsendum. Annar einstaklingur með háa próf- einkunn, sem er trúr sjálfum sér, hefur bæði sjálfsvirðingu og virðingu annarra og er ekki í þeirri hættu að vera stimplað- ur sem smáborgari eða háborgari. Það er erfitt að stimpla fólk sem vitað er að lifir eftir innri sannfæringu og að því er virðist í sátt við sjálft sig, Hegðun þess er aldrei nógu áþreifanleg til þess að hægt sé að fella viðkomandi undir þennan eða hinn hattinn, til dæmis þegar einstaklingur sem vitað er að tekur gjarnan málefna- lega afstöðu í stjórnmálum án þess að vera flokksbundinn og aðrir velta vöng- um yfir því hvar honum verði í flokk skipað. Sálarró slíks fólks truflar oft vana- bundna hugsun og hegðun annarra, set- ur hana úr skorðum og gerir kröfu um ný viðhorf. Hins vegar er auðvelt að stimpla fólk, sem metur sjálft sig út frá ytri einkenn- um. Sh'kt fólk fær viðurnefni eins og smá- borgari, uppskafningur, snobbari, kom- mi, kapítalisti, uppi, (það er sá sem er á uppleið), góður, slæmur ,gáfnaljós og svo mætti áfram telja. Sá einstaklingur, sem fær á sig einhvern svona stimpil get- ur á vissan hátt sjálfum sér um kennt ef atorka hans fer í það að sannfæra sjálfan sig og aðra um að hann sé einmitt svona en ekki hinsegin. ERU ÍSLENDINGAR MEIRI SMÁ- BORGARAR EN AÐRIRI Þessari spurningu skulum við svara með skilgreiningarnar tvær í huga. Eins og áður hefur komið fram hafa allir menn, burtséð frá þjóðerni, stétt, félags- legri stöðu, kynþætti eða kyni, tilhneig- ingu til þess að gera sig háa eða smáa. Hjá sumum einstaklingum er þessi til- hneiging meira allsráðandi en hjá öðrum. Persónur slíkra manna fá á sig blæ óör- yggis og þær sveiflast á milli lítils álits á sjálfum sér og oftrúar. Þegar einstakl- ingur er á valdi smáborgaraháttar (öll upplifum við slíkt einhvern tíma á lífs- leiðinni), er hegðun viðkomandi ótrú- verðug og skortir innri sannfæringu. Ef smáborgaraháttur er allsráðandi í lífi ein- hvers skapast vandamál, sem leiða alltaf til óhamingju þes sem á í hlut. Óhamingj- an birtist í mörgum myndum, til dæmis alkóhólisma, og smitar út frá sér til ná- 60 HEIMSMYND
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.