Heimsmynd - 01.04.1990, Blaðsíða 88

aldrei opinskátt um hana, hvorki áhuga-
mál hennar né gjörðir. Ef hún verður
óvænt á vegi þeirra mega þeir f mesta
lagi kinka kolli vilji þeir halda vinskapn-
um áfram.
Þrátt fyrir þessa leynd fer Díana sínar
eigin leiðir, einnig opinberlega.
Þegar hún hitti Mark Philips eftir skilnað
hans við Önnu prinsessu í fyrsta sinn á
almannafæri gekk hún að honum og
smellti kossi á kinn hans. Þetta braut í
bága við allar siðareglur en pressan
klappaði henni lof í lófa. Foreldrar
hennar sjálfrar skildu þegar hún var barn
að aldri og sagt er að enginn í bresku
konungsfjölskyldunni sé betri í vanda-
málaráðgjöf en hún. Eiturlyfjaneytandi
sem varð á vegi hennar þegar hún heim-
sótti meðferðarstofnun skýrði breska
blaðinu Sun frá því að hún hefði talað
við hann um eiturlyf eins og sérfræðing-
ur. Einnig þetta féll í kramið hjá fjöl-
miðlum. Díana prinsessa lœtur fólki líða
betur var fyrirsögn eins síðdegisblað-
anna.
Það er viðtekin venja í Bretlandi þegar
meðlimir konungsfjölskyldunnar birtast
á almannafæri, til dæmis veitingahúsum,
að láta sem þeir séu ekki þar. Það þykir
fram úr hófi dónalegt að horfa á þau og
forboðið að horfast í augu við þau. Þeir
einu sem njóta þeirra forréttinda eru
undirmálsfólk og börn. Einnig á þeim
vettvangi þykir Díana frábrugðin hinum
fjölskyldumeðlimunum. Anna prinsessa,
sem hefur barist fyrir bættum haga barna
í þriðja heiminum, hefur aldrei á ferða-
lögum sínum tekið hungrað barn í fang-
ið. Díana hikar ekki við að taka í hönd-
ina á alnæmissjúklingi í sjúkrahúsheim-
sókn. Þegar hún heimsótti barnaspítala í
Flarlem í New York skýrðu bandarísk
blöð frá því að hún hefði kysst og klapp-
að litlu alnæmissjúklingunum. Fulltrúar
Buckinghamhallar voru fljótir að afneita
þeim fregnum á þeirri forsendu að kon-
ungborið fólk kyssti ekki ókunnuga.
A góðgerðardansleik nýverið vakti
Díana enn athygli þegar hún sneri sér frá
ungum, myndarlegum dansherra og
gekk að borði þar sem sátu ungir menn í
hjólastólum. Hún bauð þeim öllum upp
og snerist í hringi um þá á gólfinu. Þetta
fannst viðstöddum enn ein vísbendingin
um að Díana tæki skyldur sínar mjög al-
varlega og dyggðin hefði tekið við af dis-
kó-áhuganum sem hún var gagnrýnd fyr-
ir fyrstu árin.
Díana daðrar við þjóðina og gerir það
betur en nokkur annar aðili bresku kon-
ungsfjölskyldunnar, segir Vanity Fair.
Vitnað er í heimild sem segir að hún hafi
þennan eiginleika í genunum. Spencer
fjölskyldan hafi verið viðloðandi kon-
ungsfjölskylduna kynslóð eftir kynslóð.
Ein formæðra hennar, Sara, hertogaynj-
an af Marlborough, var herbergisþerna
Önnu drottningar og ástmey hennar um
leið. Barnabarni hennar, lafði Díönu
Spencer, var ætlað að giftast prinsinum
af Wales en það var ekki fyrr en kynslóð
síðar að lafði Georgiana Spencer varð
ástkona Georgs IV og amma Díönu
prinsessu, lafði Cynthia, var í miklu dá-
læti hjá Játvarði, hertoganum af Wind-
sor.
John Pringle, sem var náinn vinur her-
togans af Windsor, segir bresku kon-
ungsfjölskylduna núna ósköp hversdags-
lega miðað við það sem áður var en
glæsimennskan sem fylgi henni lífgi upp
á enn leiðinlegra hversdagslíf allrar þjóð-
arinnar.
Engir eru sér þó betur meðvitaðir
um mikilvægi þess að halda ákveð-
inni dulúð og leynd yfir konungsfjöl-
skyldunni en hún sjálf. Filippus drottn-
ingarmaður kallar fjölskylduna Fyrirtæk-
ið og viðhald þess og framtíð er því und-
irorpin að þau haldi virðingu sinni og
vinsældum í hvívetna. Það geta liðið
mörg ár enn áður en drottningin afsalar
sér krúnunni til sonar síns en bæði hann
og kona hans virðast vinna að því mark-
visst að rækja skyldur sínar og öðlast um
leið viðurkenningu þjóðarinnar á því
sem koma skal.
Ungu konurnar í fjölskyldunni hafa
verið gagnrýndar fyrir ýmis rof í hefðinni
og þá sérstaklega hin verðandi drottn-
ing. Hún hefur verið gagnrýnd fyrir fata-
kaup sín og kölluð diskó-Di fyrir áhuga
sinn á popptónlist og sápuóperum í sjón-
varpinu. Hún á ekkert einkalíf. Hún fær
ekki einu sinni að hafa munninn á sér í
friði. Þegar endajaxlarnir voru fjarlægðir
fylgdu endalausar vangaveltur í kjölfarið
um hvernig hún færi að því að borða kjöt
í veislum næstu dagana. Joan Juliet líkir
henni við Jackie Kennedy í Hvíta húsinu
á sínum tíma. Jackie náði athygli al-
heimsins fyrir æskublóma og glæsilegt
útlit. Ameríkönum fannst þeir hafa eign-
ast sína eigin prinsessu. Bretar dást að
hinu sama í fari Díönu en einhver benti
á að ef hún hefði ekki komið til sögunn-
ar hefði þurft að finna hana upp. Með
komu Díönu Spencer inn á sjónarsviðið
hafi breska konungsfjölskyldan fengið
glæsilegt, viljugt og ungt fórnarlamb.D
Maðurinn sem...
framhald af bls. 43
Trud. útbreiddasta dagblaðs Sovétríkj-
anna.
En hversu mikill æsingur sem hljóp í
umræðurnar missti Gorbatséff
aldrei stjórn á sér. Öðru máli gegndi
þegar hann hitti Raisu Maximovnu
Titorenko.
Hún var tignarleg og grönn eins og
pílviðargrein með óvenjulega fagran lík-
amsvöxt af rússneskri konu að vera.
Klunnalegir stráklingarnir reyndu hver
um annan þveran að vinna hylli hennar.
Hún var gullorðustúdent í heimspeki-
deildinni sem var í sama húsi og laga-
deildin. Þeir urðu að gjalti fyir kuldalegu
augnaráði hennar. Mikhail sá hana fyrst
á dansæfingu, þar sem álappalegur sláni
var að reyna að snúa henni eftir kúnstar-
innar reglum. Hann gekk til þeirra og
krafðist þess að leysa slánann af hólmi.
Hann var nú orðinn hárprúður og fríður
ungur maður með nautnalegan munn,
pétursspor í höku og þessa glóðarmola
fyrir augu. En Zdenek Mlynar, tékkn-
eskur kommúnisti, besti vinur Gorbat-
séffs, háttsettur um stund í tékkneska
kommúnistaflokknum en síðar landflótta
í Vín eftir 1968 og giftur herbergisfélaga
Raisu, segir að hún hafi gefist Mikhail
vegna þess að hún taldi hann „traustan
persónuleika" sem alla tíð hefur verið
hátt skrifaður eiginleiki meðal sovéskra.
Raisa dró hann með sér í bókabúðir og
söfn, í leikhús og á listsýningar og á
undraskömmum tíma hafði sveitadreng-
urinn tileinkað sér allt það besta og nýj-
asta sem menningin hafði að bjóða.
Gorbatséff fékk ekki starf í Moskvu
og varð að byrja á botninum á sínum
heimaslóðum, í Stavrópol. Hann gerðist
apparatsjík. starfsmaður Flokksins, fyrst
í æskulýðsdeildinni. Raisa fékk betri
stöðu, byrjaði að kenna við læknadeild,
en var fljótlega boðin betri staða og laun
við heimspekikennslu í landbúnaðar-
stofnuninni. Þegar hún stóð flokksfull-
trúann í stofnuninni að því að að njósna
um sig rauk hún beint í skólastjórann og
frábað sér slíkt framferði. „Ef þið þurfið
að fylgjast með mér gerið það fyrir opn-
um tjöldum. Annað er ekki heiðarlegt
og siðferðilega verjandi." Þeir lofuðu
bót og betrun. Hún neitaði að kenna
guðleysi og komst upp með það. Hún
byrjaði glasnost á eigin spýtur.
Samband þeirra var frá upphafi byggt
á óvenjulegu jafnrétti á rússneska
vísu. Hún kenndi bónda sínum bæði í
eiginlegri og óeiginlegri merkingu. Hann
innritaðist í heimspekideildina og þau
deildu oft af sannfæringarhita. Gorbat-
séff fór að halda ræður um Kant. „Þetta
er rangt,“ sagði Raisa. „Betri útlegging
er á þessa leið.“ Og þegar forvitnin
knúði hann til að spyrja nákvæmra
spurninga, stöðvaði hún hann: „Við er-
um ekki hér til að sannprófa forsendur.“
Gorbatséff reis hægt upp mannvirð-
ingarstigann í flokknum. Hann varð
skjólstæðingur Fyodor Kulakovs, aðalrit-
ara flokksins í Stavrópol. Næstu átján ár-
in var ferill hans hliðstæður Kúlakovs,
þar til hann tilnefndi Gorbatséff sem eft-
irmann sinn sem flokksritara í Stavrópól.
Þetta voru ár Brésneffs og stöðnunarinn-
ar. Gífurlegar valdamafíur og hirðir
kringum flokkshöfðingjana lifðu í vel-
lystingum praktuglega við öll þægindi og
munað sem austur og vestur höfðu best
upp á að bjóða meðan nálega öllu öðru
fór aftur. A valdsvæði Gorbatséfs voru
heilsulindir, Mineralnye Vody. Þar voru
byggð leynileg, íburðarmikil heilsuhæli
fyrir forréttindastéttirnar, meðlimi
88 HEIMSMYND