Heimsmynd - 01.07.1990, Blaðsíða 14

ARNARFLUG
Viking, til sólarlandaflugs. Fljótlega
komu í ljós erfiðleikar á að nýta vélarnar
nægilega utan sumarleyfatímans. Guðni
hóf þá meðal annars leiguflug inn á áætl-
unarstaði Flugleiða eins og Kaupmanna-
höfn á mjög lágum fargjöldum. Yfirvöld,
sem nýlega voru búin að sameina félögin
í millilandaflugi, voru að sjálfsögðu ekki
hrifin af þessu framtaki og synjuðu um
lendingarleyfi. Varð af þessu nokkurt
stríð, þar sem Air Viking flaug meðal
annars á Hamborg og sendi farþegana
með rútu til Kaupmannahafnar. Þegar
kom fram á veturinn 1976 gekk þessi
rekstur ekki upp lengur og er sumra
manna mál að fyrirtækið hafi verið sett á
hausinn og sýnist sjálfsagt sitt hverjum
um það, hverjum er um að kenna.
Olíufélagið, Samvinnubankinn og Al-
þýðubankinn voru stærstir kröfuhafa og
sátu nú uppi með þrjár flugvélar, sem
voru lítils virði nema hægt væri að koma
þeim í rekstur. Starfsfólkið átti ekki auð-
velt með að fá vinnu annars staðar eins
og nú var ástatt. Það varð því að ráði að
þessi fyrirtæki ásamt flugliðunum og
fleiri athafnamönnum stofnuðu fyrirtæk-
ið Arnarflug um þessar vélar ásamt tólf
flugliðum. Forstjóri var ráðinn ungur
maður Magnús Gunnarsson (nú fram-
kvæmdastjóri SÍF) og félagið hóf starf-
semi 10. aprfl 1976.
Ohætt er að segja að félagið naut í
upphafi viss pólitísks velvilja í gegnum
Sambandsfyrirtækin, en Sambandið var
þá einmitt að hasla sér völl í ferðamálum
með Samvinnuferðum (síðar Samvinnu-
ferðum-Landsýn, þegar orlofssamtök
launþegasamtakanna gengu til liðs við
ferðaskrifstofu samvinnumanna) og naut
einnig vissrar samúðar í Sjálfstæðis-
flokknum, en hann og Framsóknarflokk-
urinn sátu þá einmitt saman í ríkisstjórn.
Félagið fór ágætlega af stað í byrjun.
Meginverkefnin voru sólarlandaferðir
fyrir íslensku ferðaskrifstofurnar, en á
milli var farið í leiguflug fyrir evrópsk
flugfélög og síðar víða um heim. A árinu
1977 komu upp ýmis viðhaldsvandamál
Magnús Gunnarsson,
fyrsti
framkvæmdastjóri
Arnarflugs, og
Steingrímur
Hermannsson
forsætisráðherra
ræðast við í
flugstöðinni í Ziirich.
1976
I Arnarflug stofnað
utan um þrjár vélar
' Air Viking.
og flugvélar urðu fyrir óhöppum. Sumar-
ið 1978 var því leitað samstarfs við Flug-
leiðir, sem keypti 57 prósent hlut í fé-
laginu. Arnarflug var þó rekið sem sjálf-
stæð eining og varð nú söluaðili að öllum
íslenska millilandaflugflotanum. Vélar
þess og Flugleiða voru samnýttar eftir
því sem hagkvæmast var, Flugleiðavélar
stundum í leiguflug og Arnarflugsvélar í
áætlunarflugið eftir þörfum. Þetta fyrir-
komulag hélst þar til Flugleiðir var
þvingað til að selja starfsmönnum Arn-
arflugs 17 prósent í félaginu í sambandi
við björgunaraðgerðir Alþingis og
stjórnvalda við Flugleiðir 1980 til 1981 og
40 prósentin voru síðan seld Helga Þór
Jónssyni (síðar í Hótel Örk í Hvera-
gerði) 1986, í sambandi við enn einar
endurfjármögnunaraðgerðir. Þetta sam-
starf gekk að mörgu leyti vel, en um
þessar mundir voru mikil átök innan
Flugleiða milli fyrrum Loftleiðamanna
og Flugfélagsmanna, einkum um starfs-
frömunarlista og drógust starfsmenn
Amarflugs inn í þær deilur, þar sem
sumum flugmönnum fannst þeir vera að
taka frá sér verkefni.
Hitt mun sönnu nær að Arnarflug
skapaði mönnum aðgang að störfum sem
ekki hefðu verið á boðstólum með einu
saman áætlunarflugi, en eðli leiguflugs-
ins er þannig að kjaralega eiga þessir
tveir hópar litla samleið. Það þarf að
geta þanist út og dregist saman eftir því
sem verkefni gefast. En fljótlega sáu

Haukur Björnsson, stjórnartormaður Arnárflugs
til 1986, á tali við ræðismann íslands í Ziirich.
1981
I Flugleiðir þvingaðir
til að selja 17
' prósent.
Iscargo fær
flugleyfi til
Amsterdam.
menn líka að mikilvægt var að geta haft
fastan starfskjarna heima og geta hvílt
fólk heima eftir langdvalir erlendis. Því
var bæði sótt um erlendar áætlunarleiðir
- án árangurs þó - og þegar Flugfélagið
Vængir lagði upp laupana var því tekið
fegins hendi að fá áætlunarleiðir þess
innanlands og vélarnar keyptar.
NÝ STEFNA - EÐA VINAR-
GREIÐI?
Árið 1981 verða tímamót því að þá er,
í fyrsta sinn síðan stóru flugfélögin höfðu
verið sameinuð, veitt leyfi til áætlunar-
flugs, í þetta sinn til Amsterdam. Sá sem
hreppir hnossið er íscargó, félag sem
verið hafði í vöruflutningum um nokkurt
skeið, og var undir forystu Kristins Finn-
bogasonar, náins pólitísks samherja sam-
gönguráðherrans, Steingríms Hermanns-
sonar. Um þetta urðu nokkrar deilur,
þar sem þetta var kúvending frá þeirri
stefnu, sem mótuð var 1973, um eitt fé-
lag í áætlunarflugi. Steingrímur taldi
engin fyrirheit hafa verið gefin um að
það fyrirkomulag stæði til eilífðarnóns.
Sameiningin hefði ekki gefist vel og nú
mætti reyna að endurvekja nokkra sam-
keppni. Arnarflug sótti nú öðru sinni um
áætlunarleiðir haustið 1981 og fékk út-
hlutun fyrir Zúrich og Dússeldorf í mars
1982.
íscargó hafði þó ekki átt vél til flugsins
til Amsterdam en fengið hollenska flug-
félagið Transavía til að annast það. Nú
Hörður Einarsson,
stjórnarformaður
Arnarflugs frá 1986 og
stjórnarformaður Frjálsrar
fjölmiðlunar (DV).
„En ég er því mótfallinn
að allir flutningar að og
frá landinu séu á einni
hendi.“
1982
Arnarflug kaupir
Iscargo.
1978
Flugleiðir eignast
57 prósent hlut.
4. júlí 1982. Fyrsta flug Arnarflugs til
Zurich. Lengst til vinstri er Arngrímur
Jóhannsson, þá yfirflugstjóri
Arnarflugs, nú eigandi flugfélagsins
Atlanta og þjóðarþotunnar. Lengst til
hægri eru Magnús Gunnarsson og
Gunnar Þorvaldsson flugstjóri, sem
tók við af Magnúsi sem
framkvæmdastjóri.
14 HEIMSMYND