Heimsmynd - 01.07.1990, Blaðsíða 17

ARNARFLUG
Boeing 707 fragtvél einhvers staðar í Afríku.
Tvær þotur í
áætlunar- og
vöruflugi.
ríkisvaldið og Alþingi hefðu staðfest
þann vilja sinn að hér yrðu tvö flugfélög,
sem ættu í samkeppni innanlands og á
erlendum vettvangi og að hið endur-
skipulagða félag mundi njóta velvildar
og stuðnings yfirvalda við að komast
fram úr erfiðleikunum. Reyndina telja
þeir hins vegar þá að þeir hafi fyllilega
staðið við sitt og ríflega það, lagt í fyrir-
tækið um 240 milljónir króna í nýju
hlutafé, sem þá er alls komið í 400 millj-
ónir, meðan ríkið og ríkisbankakerfið
hafi ekki einu sinni staðið við efndir á
þeim fyrirheitum, sem gefin hafi verið
með lagasetningunni um ríkisábyrgð, og
í raun þannig sniðgengið fyrirmæh Al-
þingis.
Mikil auglýsingaherferð var rekin
meðal almennings fyrir kaupum á hluta-
bréfum. Var óspart auglýst hversu góð
kaup menn gerðu í Boeing 737-200 vél-
inni, sem félagið væri í þann veginn að
eignast að fullu á kaupleigusamningi frá
1984. Þá - og í síðara hlutafjárútboði -
buðust nýjum hluthöfum og fríar ferðir
með vélum félagsins eftir ákveðnum
reglum. Sætti félagið nokkurri gagnrýni
fyrir þessi gylliboð, en margir urðu til að
kaupa og eru hluthafar nú orðnir tvö
þúsund talsins.
Arnarflugsmenn töldu sig hafa komist
að því í viðtölum sínum við alþingis-
menn, að stuðningur margra þeirra við
félagið byggðist fyrst og fremst á því að
þeir væru „hitt“ áætlunarflugfélagið,
bæði innanlands og utan. Ein af fyrstu
ákvörðunum þeirra var því að hætta öllu
pílagrímaflugi og erlendum áhættuverk-
efnum eftir að samningur þeirra við Air
Algerie rynni út þá um haustið. Raunar
höfðu menn brennt
sig illilega á þessari
starfsemi og píla-
grímaflugið fyrir Al-
sírmenn verið af-
drifaríkasti þáttur-
inn í að svo illa var
fyrir félaginu komið.
Fyrri forráðamenn
félagsins höfðu
reiknað með hagnaði af þessu flugi 1986
og nýju eigendumir gert sér vonir um að
það kæmi að minnsta kosti út á núlli.
Reyndin varð 160 milljón króna tap á
þessu byrjunarári, eða verulega hærri
upphæð en nam nýja hlutafénu. Þegar
Kristinn Sigtryggsson gekk til liðs við
nýja hluthafahópinn í september um
haustið reyndist hagur félagsins raunar
200 til 300 milljónum króna (allt að 400
milljónum króna á verðlagi í dag) verri
en reiknað hafði verið með og þeim
vanda hefur hann orðið að ýta á undan
sér alla tíð síðan. Hlutafé hefur að vísu
komið inn í smáskömmtum en étist upp í
verðbólgu og vaxtagreiðslum á vanski'
og því nýst félaginu illa. Kristinn hefar
því aldrei getað einbeitt sér að rekstrin-
um heldur mikið af tíma hans og starf-
skröftum farið í að bjarga fjármálunum
fyrir horn frá degi til dags.
Þegar nýju hluthafarnir báru saman
bækumar þetta sumar var úr vöndu að
ráða. Með lagasetningu Alþingis um rík-
isábyrgð gegn 95 milljón króna hluta-
fjárframlögum höfðu menn skuldbundið
sig með vissum hætti til að sjá dæmið til
enda. Menn gerðu þá ráð fyrir að það
væri sjö til tíu ára verkefni að koma fé-
laginu á réttan kjöl.
RÍKIÐ HIRÐIR ÞOTUNA
Allt frá upphafi Amsterdamflugsins
hafði Arnarflug haft mikið og gott sam-
starf við hollenska flugfélagið KLM. Því
var nú leitað til þess með ráðgjöf. Það
Starfað með einni
leiguþotu.
Svavar Egilsson
býður 200 milljón
króna hlutafé gegn
meirihluta í
félaginu.
sendi hingað starfsmann sinn af norskum
ættum, Olaf Everts að nafni, og kom
hann hingað með einu flugi Amarflugs
frá Amsterdam. Félagið flaug þá með
einni flugvél og sameinaði fragt- og far-
þegaflutninga eftir því sem þörfin gaf til-
efni til. Svo slysalega hafði viljað til þeg-
ar vélin var á útleið, að fiskur hafði farið
niður í fragtrýminu fram í og var ekki
laust við að enn legði fisklyktina aftur í
farþegaklefann. Hvort sem þetta hefur
nú haft úrslitaáhrif á skýrslu Everts, þá
lagði hann til eftir vikudvöl hér á landi,
að þessum sameinuðu fragt- og farþega-
flutningum yrði hætt, þáverandi vél yrði
áfram í fragtflutningum og tilfallandi
verkefnum en ný vél fengin til farþega-
flugs. Menn voru mjög í vafa um hvort
þetta væri tímabært, en það ýtti á eftir
að Flugleiðir voru að tilkynna um vænt-
anleg kaup á nýjum vélum og að æ fleiri
lönd voru í þann veginn að banna sam-
nýtingu farþega- og fragtflutninga með
þessum hætti. En um leið og félagið hóf
rekstur með tveimur flugvélum 1988 reið
hin heimatilbúna íslenska kreppa í hlað
með samdrætti á öllum sviðum eftir tvö
undangengin veltiár. Fjármagn frá þýsk-
um aðilum, sem menn höfðu gert sér
vonir um, lét á sér standa og 1988 varð
mikið tapár. Menn brugðust líka of seint
við og þessi taprekstur hélt áfram fram á
árið 1989.
IEEE1
Ríkið leysir til sín
„Þjóðarþotuna".
Laufey Jóhannsdóttir
flugfreyja gengur um
beina á gullfarrými
Arnarflugs.
HEIMSMYND 17