Árbók Nemendasambands Samvinnuskólans - 01.06.1979, Blaðsíða 181
lag eftir brúðkaupsveisluna sem jafnan fylgdi hjónavígsl-
um. Ennfremur benti hann á að gott væri að halda smá
námskeið fyrir fólk sem gengi í hjónaband, líkt og fyrir
bílpróf.
Hófust síðan umræðurnar.
Ragnar H. Magnússon benti á, að mennirnir væru komn-
ir af öpum og hjónabandið hefði þróast með mönnunum, en
það virtist sem það hefði ekki þróast með „sumum".
Páll Pálsson talaði næstur og sagði, að það væri ekki
allt kostir, sem menn hefðu fram yfir apana.
Þá talaði Eyjólfur Friðgeirsson og vildi hann að talað
væri um hjónaband sem hlutafélag en ekki samvinnufélag,
ennfremur sagði hann að ýmsir menn og konur réðust út
í hjónaband í fjárhagsaugnamiði, þ. e. a. s. veldu sér ríkan
maka og taldi hann það fyrir neðan allar hellur.
Arngeir Lúðvíksson var ekki hrifinn af hjónabandinu og
tilkynnti fundarmönnum að jafngott væri að hafa hund
eins og konu og félagsskapar mætti leita á billiardstofum.
Reynir Hauksson sagði að þetta væri í fyrsta skipti, sem
hann heyrði hjónabandi andmælt. Taldi hann að ekki gæti
verið um ást að ræða hjá dýrum, samanber hundinn hjá
síðasta ræðumanni og sagðist ekki geta ímyndað sér að
billiardstofa væri skemmtilegt heimili. Honum fannst að
hið mikilvægasta við hjónabandið væri að konan fengi
helming eignanna, er hjónin skildu.
Páll Pálsson benti mönnum á kafla í biblíunni þar sem
segir, að Kain hafi tekið sér konu og ekkert sé þar minnst
á hjónaband. Taldi hann samningsleiðina meira virði í
sambandi við hjónabandið en formið sjálft.
Ölafur Jónsson svaraði Páli og sagði, að það væru for-
eldrar brúðarinnar sem borguðu brúðkaupsveisluna en ekki
brúðhjónin sjálf. Benti hann Arngeiri á að fá sér hund,
hann skyldi ekki giftast honum, heldur búa með honum á
billiardstofu og láta hann elda ofan í sig matinn.
Arngeir Lúðvíksson skundaði nú í ræðustólinn og sagði,
að ljótt væri að níðast á gömlu fólki, sem gert væri þegar
foreldrar brúðarinnar borgi brúðkaupsveisluna.
12
177