Gríma - 24.10.1932, Qupperneq 77

EINKUNN LETINGJANS
75
23.
Elnknnn letlngjans.
(Handrit Jónasar Rafnars. Sögn frú Þórunnar Stefáns-
dóttur).
Gamla fólkið sagði:
»Sá, sem er latur og iðjulaus, situr með sjö djöfla
og klórar þeim áttunda á bakinu«.
24.
Hulduféð nr Naustavík.
(Eftir handriti Baldvins Jónatanssonar).
Fyrir ævalöngu bjó bóndi sá, er Grímur hét, í
Naustavík. Sá bær er í Náttfaravíkum, norður af
Köldukinn í Þingeyjarsýslu. Grímur var maður vel
efnaður og átti margt sauðfé, sem gekk að mestu
sjálfala árlangt í fjörum og skógum, sem þá voru
miklir og víðlendir um Náttfaravíkur, þótt nú séu
þeir fyrir löngu eyddir. Allt fé Gríms var einlitt,
flest hvítt, en sumt svart eða mórautt.
Einhvern dag, skömmu fyrir jól, gekk Grímur
sjálfur til fjár síns og ætlaði að velja sér væna
kind til jólamatar, svo sem þá var siður. Gekk hann
nú innan um féð, en saknaði sex fullorðinna hrúta,
sem áttu að vera með fénu; leitaði hann þeirra fram
undir kvöld, en fann þá hvergi og mátti fara heim
svo búinn. Þótti honum mikið mein að missa hrút-
ana og var hræddur um að horfið hefðu þeir af
mannavöldum; talaði hann þó fátt um og lagðist til