Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1998, Side 4

að hjá allt of mörgum er það viðhorf í
gangi að gigt sé hrörnunarsjúkclómur
eða jafnvel vosbúðar sem ágerist með
aldrinum og ekkert við að gera nema
sætta sig við.
Meðal almennings er ofansagður
hugsunarháttur algengur. Margir heil-
brigðir einstaklingar eiga bágt með að
setja sig í spor gigtarfólks, þrátt fyrir
það að líkindin segi okkur að flestir eigi
nákominn ættingja illa haldinn af gigt.
Ef til vill má skýra afskiptaleysi
og aðgerðaleysi í þessum málum
í því ljósi að gigtin er í fæstum til-
fellum bráðatilfelli sem krefst skjótra
viðbragða vegna ótímabærs dauða
fórnarlambanna. Gigtin vinnur hægt
en er stöðugt að og íþyngir meira og
meira ef ekkert er að gert. Vissulega
geta gigtarsjúkdómar leitt til dauða, en
sem betur fer er það sjaldan. Þá má vera
að hugsunarleysið tengist daglegu
birtingarformi sjúkdómsins. Gigtar-
Námssjóður
Sigríðar
Jónsdóttur
Hinn 11. júní sl. fór fram í kaffi-
stofu Öryrkjabandalagsins af-
hending styrkja úr Námssjóði Sigríðar
Jónsdóttur.
Athöfnin var óvenju vel sótt af þeim
sem styrkjanna skyldu njóta.
Fólk byrjaði á því að gæða sér á
gómsætum veitingum sem voru í boði
Öryrkjabandalagins. Formaður sjóðs-
stjórnar, Hafliði Hjartarson, flutti stutt
ávarp og bauð styrkþega sem og full-
trúa þein'a sérstaklega velkomna. Hann
minntist þeirrar höfðingskonu er sjóð-
urinn er kenndur við, Sigríðar Jónsdótt-
ur, með nokkrum vel völdum orðum.
Rausn hennar er hún ánafnaði
bandalaginu húseign sinni væri nú að
bera ávöxt í árlegum úthlutunum til svo
margra, sem vissulega þyrftu á að
halda.
Úthlutun færi ævinlega fram á fæð-
ingardegi hennar 11. júní.
Hafliði minnti á megintilgang sjóðs-
ins, annars vegar að veita styrki til
öryrkja til hagnýts náms, verklegs eða
bóklegs og í listgreinum, hins vegar til
þeirra sem sérhæfa vilja sig til starfa í
sjúkdómar eru lítt sýnilegir dags-
daglega. Flest gigtarfólk ber ekki
utan á sér sterk einkenni (sem betur
fer) sem hægt er að eyrnamerkja
gigtinni. Það hverfur í fjöldann. En
fylgifiskurinn er sá sami, hröð leið
til fötlunar ef ekkert er að gert og
duga ráð þó ekki alltaf til.
Ef gengið væri út frá arðsemis-
kröfu í heilbrigðis- og félagsmálum
þá er ég þess fullviss að þessum
málaflokki væri hærra forgangs-
raðað, t.a.m. væri þá ólíklega fjöldi
gigtarfólks á biðlista eftir bæklun-
araðgerðum. Slíkir listar væru ekki
til.
rátt fyrir þennan ósóma sem hér
að ofan hefur verið lýst er ljóst
að úrræði fyrir gigtarfólk eru mörg.
Einstaklingur með nýgreindan gigt-
arsjúkdóm, vel upplýstur um sjúk-
dóm sinn og möguleg úrræði, er bet-
ur í stakk búinn til þess að takast á
við lífið en sá sem lítið veit. Hlutverk
Gigtarfélags íslands er stórt í þessum
efnum og sterkur vilji í þeim her-
búðum til þess að sinna því sem best.
Fræðsla hefur smátt og smátt aukist og
ætlunin að gera stórátak í því. Verið
er að undirbúa leiðbeiningaþjónustu
fyrir gigtarfólk sem mun nýtast öllum
landsmönnum. Lögð verður áhersla á
miðlun upplýsinga um þau úrræði sem
fyrir hendi eru fyrir gigtarfólk í leit að
betri heilsu og öðrum lífsgæðum.
Þegar árangur næst og efahyggju
og afskiptaleysi er breytt í skilning þá
segir reynslan okkur að mikill kraftur
leysist úr læðingi. Kraftur sem breytt
hefur miklu til hins betra á síðustu 20
árum. Við þurfum á skilningi að halda
því mikið verk er óunnið svo vandi
gigtarfólks verði viðurkenndur svo
viðunandi sé. Eg tala nú ekki um að
hann verði leystur.
EMIL THÓRODDSEN.
Styrkþegar og þeirra fulltrúar.
þágu þroskaheftra. Hafliði sagði að
styrkir nú næmu frá 25 þús. kr. upp
í 50 þús. kr. og alls hefði 21 hlotið
styrk, allir sem sóttu. Heildarupp-
hæð styrkja væri 705 þús.kr.
Styrkþegar nú voru í stafrófsröð:
Agnes Elídóttir, Anna K. Frið-
riksdóttir, Arndís Ó. Hauksdóttir,
Ágúst Jónsson, Árni B. Steinarsson,
Bragi H. Ólafsson, Friðrik Guð-
mundsson, GrétaE. Pálsdóttir, Guð-
mundur Bj. Gíslason, Guðný Ragn-
arsdóttir, Guðný Stefánsdóttir,
Ingunn Jónsdóttir, Isleifur Jónsson,
Kristín Magnúsdóttir, Lóa Guðjóns-
dóttir, Margrét Guðmundsdóttir,
Margrét Ríkharðsdóttir, Rut Sverr-
isdóttir, Sigríður H. Sigurþórsdóttir,
Sigurður J. Boersma og Sigvaldi Búi
Þórarinsson. Það var Margrét Mar-
geirsdóttir, sem er í sjóðsstjórninni frá
félagsmálaráðuneytinu, sem afhenti
styrkina með hamingjuóskum. Ágúst
Jónsson, einn styrkþega, flutti stutt
þakkarávarp til stjómarinnar og minnti
um leið á hlut Guðrúnar Hannesdóttur
og Starfsþjálfunar fatlaðra í því að
koma fólki út í lífið á nýjan leik, sem
flestu væri dýrmætara.
Stjórn sjóðsins skipa: Hafliði
Hjartarson form., Margrét Margeirs-
dóttir og undirritaður. Það var sérstak-
lega ánægjulegt að 16 styrkþegar eða
fulltrúar þeirra skyldu sjá sér fært að
mæta og setja um leið þekkan hátíð-
arblæ á þessa ágætu athöfn.
Helgi Seljan.
4